"Je vader kan niet naar huis komen." Zegt dokter kranenburg. Ik voel tranen prikken in mijn ogen. "Waarom niet?" Vraag ik terwijl ik een traan over mijn wang laat lopen. "Zijn kanker is erger geworden, veel erger. Ik denk dat hij het eind van de volgende maand niet eens zal halen. Nu lopen de tranen echt over mijn wangen. Ik weet van verdriet niks meer uit te brengen. Mijn moeder loopt naar me toe en neemt de telefoon over. Ik loop langzaam naar de bank en ga tussen hannah en josefien inzitten, die me vragend aankijken. "De kanker is erger geworden..." vertel ik terwijl de tranen maar blijven komen. "Hij komt niet vandaag en hij haalt waarschijnlijk het eind van de volgende maand niet." Zeg ik en ik ga nog harder huilen. Josefien en hannah slaan allebei een arm om me heen. Ik kijk naar mijn moeder die net de telefoon weglegt. Ook zij heeft betraande ogen. Ik sta op en loop naar haar toe. "Mam..." begin ik en kijk in haar betraande ogen. "Ja?" Vraagt ze en kijkt me aan. "Gaan we naar papa toe?" Vraag ik en ik blijf haar aankijken. "Ja, is goed." Zegt ze en loopt naar de hal, om haar jas aan te doen. Ik loop achter haar aan en trek ook me jas aan. Josefien en hannah lopen naar me toe. "wij gaan wel." zegt hannah en ze trekt haar jas aan. "Wat moest ik toch zonder jullie" zucht ik en ik geef ze een knuffel. daarna lopen ze de deur uit. Ik kijk na hoe ze de straat uit fietsen.
---------------------------------------
Hoi allemaal :)
Sorry voor het korte hoofdstuk. Maar ik vond dat ik weer eens moest publiceren en ik zat een tijdje zonder inspiratie : /
hopelijk vinden jullie het nog leuk!!! Bedankt dat jullie dit lezen en voor jullie vote's
Xxx lislis12
JE LEEST
Lizzy (voltooid)
Novela JuvenilLizzy is een gewoon meisje van 13, ze heeft veel lol met haar beste vriendinnen Josefien en Hannah en geniet van het leven. Maar haar vader ligt in het ziekenhuis omdat hij kanker heeft. En omdat Lizzy al weet dat hij het waarschijnlijk niet zal re...
