Hoofdstuk 14

56 8 0
                                    

Ik loop voorzichtig achter Simone aan. als ik haar volg kom ik vanzelf bij Nona. Denk ik.
En ja hoor, na een paar minuten komt Simone bij Nona. Maar inplaats van dat Nona naar haar toeloopt loopt hij naar mij. "Hoi." zeg ik verlegen. "hoi."zegt hij terug. "kunnen we praten?" vraag ik. "Tuurlijk, kom." zegt hij en loopt weg. snel loop ik hem achterna.

"Dus wat je eigenlijk wil zeggen is dat ik je broer ben?" Vraagt Nona verbaast. "ja, en je bent dus weggelopen.. heel wat jaren geleden." zeg ik. Hij lacht naar me. en ik lach terug. Dan bedenk ik me opeens wat. "Onze vader ligt in het ziekenhuis." zeg ik. "Wat?!?" Vraagt Nona geschrokken. "hij heeft kanker, en hij gaat het eind van deze maand waarschijnlijk niet halen." zeg ik verdrietig. Nona is er stil van. We zeggen een paar minuten niks meer tegen elkaar. Als de bel gaat staat hij op. "ik ga met je mee naar huis." zegt Nona en kijkt me aan. "is goed." zeg ik, en we lopen naar binnen.

Tijdens wiskunde voel ik Simone's ogen in m'n rug prikken. Ik snap wel waarom, Nona had haar niet eens gedag gezegd in de pauze. Die denkt nu natuurlijk dat ik iets met Nona heb. Nou ja het zal wel. denk ik en buig me weer over mijn wiskunde.
------------------------------------------
Hooiiii mensjes :D

Sorry sorry sorry sorry!! Het spijt me dat ik zo lang niks geschreven heb :/ maar ik heb nooit zo'n zin om te schrijven.

Het verhaal is bijna aan z'n eind. Ik maak dit verhaal af en ga dan verder met Return.

Die jongen op de foto is Nona :)
Ly <3
Xx lislis12

Read
Comment
Vote

Follow=follow back!

Lizzy (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu