ΠΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΕΙΜΑΙ;
?-- Για την ακρίβεια, είσαι ακριβώς εδώ. Στο διάολο. Βασικά, στη δουλειά του.
Ευ-- Ποιά είσαι εσύ; Τι είναι αυτό το μέρος; Τι θα μου κάνεις; Πως ήρθα εδώ; Είμαι πεθαμένη ή απλά τρελή;
?-- Αρχικά, είσαι εκνευριστική. Αλλά θα απαντήσω σε όλες σου τις απορίες στην πορεία. Προς το παρών ας λύσουμε την πρώτη και τη δεύτερη. Με λένε Νέμεσις. Είμαι δαίμονας και ΚΑΛΩΣΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.
Φώναξε και με αγκάλιασε σφιχτά. Τόσο σφυχτά, που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα.
Τα πάντα γύρω μου αρχίζουν και σκοτεινιάζουν...
Νε-- Αχ μαζέφτε την. Λυποθύμησε...
Ποιός έσβησε τα φώτα;
[...]
Χαρ-- Δε φτάνει που με ακολουθείς στη δουλειά μου, κάνεις και ολόκληρη σκηνή με το να λυποθυμάς στην ρεσεψιόν μου.
Άκουσα τον Χαρη να λέει, καθώς άνοιγα σιγά σιγά τα μάτια μου.
Βρισκόμουν σε ένα άλλο δωμάτιο. Σκοτεινό και μακρύ, το πάτωμα στρωμένο με ένα τεράστιο κόκκινο χαλί και οι τοίχοι γεμάτοι κορνίζες με ανθρώπους που δεν είχα ξαναδεί. Ο Χάρης, καθόταν σε μια μεγάλη κόκκινη δερμάτινη καρέκλα, σε ένα γραφείο, με πολλή χαρτούρα, ενώ μπόρεσα να διακρινω και ένα ταμπελάκι που έγραφε "Χάρος".
Ας με τσιμπήσει κάποιος παρακαλώ.
Χα-- Κόλαση καλεί Εύη, λαμβάνεις;
Ευ-- Τι συμβαίνει; Που είμαι;
Χα-- Άντε πάλι τα ίδια. ΝΕΜΕΣΙΣ... ΤΗΝ ΧΑΛΑΣΕΣ;
Νε-- Εσύ την έφερες εδώ. Ρώτα τον εαυτό σου.
Ευ-- ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΗ.
Χα-- Καλά καλά. Μη φωνάζεις θα ξυπνήσεις τις αμαρτίες. Και είναι κρίμα για τις ψυχές, να μην κάνουν ένα διάλειμμα από τα βασανιστήρια.
Ευ-- Κινέζικα μιλάς;
Χα-- Λοιπόν... Επειδή δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις, έχω και μια κόλαση να διοικήσω, πήγαινε μαζί με τη Νέμεσις. Θα σου κάνει ένα tour, και θα σου λύσει όλες σου τις απορίες.
Ευ-- Δεν θέλω tour. Θέλω απλά να γυρίσω σπίτι μου. ΣΤΗ ΓΗ, ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ; Και θα το εκτιμούσα αν σας βρισκόταν κανένας ορός απώλειας μνήμης, να κατεβάσω πέντε έξι μπουκάλια να μη θυμηθώ ποτέ τίποτα.
Χα-- Δυστηχώς, δεν μπορείς να φύγεις από δω.
Τι. Είπε. Μόλις. Τώρα;
Χα-- Ήρθες με τη θέληση σου. Σχεδόν... Οπότε με λίγα λόγια.. Καλά να πάθεις.
Ευ-- Έλα, λοιπόν, κόψτε την φάρσα. ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ βλέπετε; Γελάω. Το έχαψα. Φτάνει όμως τώρα. Καταντάει κουραστικό.
Χα-- Με βλέπεις να αστειεύομαι;
Φέρτε μου ένα στυλό να παλουκωθώ να ησυχάσω.
Νε-- Έλα λοιπόν. Γρήγορα βήματα. Το ένα πόδι μπροστά απο το άλλο. Έχουμε μια ξενάγηση να κάνουμε.
Χα-- Στο καλό.
VOUS LISEZ
How to run hell
Fantasy"Τελικά είναι δύσκολο να είσαι το δεξί χέρι του Διαβόλου. Ειδικά τώρα που η γραμματέας του μας άφησε χρόνους, μέχρι και χρέη καθαρίστριας έχω τελέσει και πιστέψτε με, είναι τρομερά αηδιαστικό να καθαρίζεις τα αποφάγια των αμαρτιών..."
