hoofdstuk 11 Vluchten voor zombies

471 25 14
                                    

HOOFDSTUK 11
Ik werd wakker in het ziekenhuis. Ik keek verward om me heen. Waar ben ik? Ik stond op. Jason kwam binnen gelopen. Je bent wakker. Zegt hij blij. En knuffeld me. "Wat was er gebeurd?" Weet je nog dat Benjamin Joep Ties en Adam je peste? "Ow ja ik weet het weer." Zeg ik. Hij knikte. Wil je terug mee naar huis? Ik knikte, en liep met Jason naar huis. "Hoe lang heb ik geslapen?" Vraag ik. 3 Dagen. "Wow, zo lang." Hij knikte. We waren bij ons huis, en liepen naar binnen. Leah liep naar me toe, en knuffelde me hard. Ik schrok, maar knuffelde haar terug. Ik heb je gemist. Zei ze blij. We gingen na geknuffeld te hebben naar de zetel. Ik ging op de schoot van Jason zitten. We keken een film, de maze runner The Scorch Trails. Aaaa zombies, roepen Leah en ik bang. De jongens begonnen te lachen. Ik en Leah keken elkaar met een kom je mee naar boven blik aan. We knikte gelijk, en liepen naar boven. Hey, wat gaan jullie doen? Vraagt Jason. Vluchten, roepen Leah en ik tegelijkertijd. Het is maar een film, dit gebeurd niet echt he. Zegt Max lachend. "Mischin gebeurd dit wel echt, weerwolven enzo bestaan toch ook." Zeg ik koppig. Ze is echt koppig. Zegt Jason lachend. "Ik hoorde je Jason." Zeg ik lachend. Ik liep met Leah naar haar kamer. Ik plofte naast haar op haar bed. We moeten ons verstoppen voor de zombies. Zegt Leah nep bang. "We moeten een kamp maken." Zeg ik ook nep bang. We lachen, en maken een kamp met dekens. Na ons mooie kamp gingen we erin liggen, we keken op Leah haar computer op netflix De lion king.
Na een uur of twee drie lagen we rustig te slapen. Ik viel in een diepe slaap.
#Jason
De film is klaar, en ik en Max gaan kijken wat de meisjes aan het doen zijn.
Ik liep naar boven, ik ging in mijn en Laura haar kamer maar daar was ze niet. Daarna liep ik met Max naar zijn en Leah haar kamer. Wat is dit? Vraagt Max. Ik zag een kamp met dekens gemaakt. Ik keek in het kamp, en daar lagen ze te slapen. Er hing een papiertje aan een deken. Er stond op : Meiden kamp, we vluchten voor zombies zoals Jason en Max.😂😂😂
Ik pakte het papiertje en geefde het aan Max. Max keek er naar, en scheurde het in twee. Ik moest stilletjes lachen. Ik pakte Laura op. Ze is zo schattig als ze slaapt. Maar soms heeft ze nog nachtmerries over vroeger. "Max, ik ga naar mijn kamer he." "Ik ga slapen." Is goed, morgen avond terug een jongens dag? Ik knikte, en liep met Laura naar mijn kamer. Ik legde haar voorzichtig in bed. Zou ik haar pyjama mogen aan doen? Ik laat het gewoon zo, ze heeft gewoon een short met een
T-shirt aan. Ik ging me aankleden, ik deed een short aan zonder T-shirt. Daarna ging ik naast mijn mooie mate liggen. "Je bent mooi, schattig, lief, leuk, grappig, koppig en de beste mate die ik kan wensen." Zei ik tegen Laura. Ik weet niet of ze het heeft gehoord. Maar dat maakt niet uit. Na een tijdje viel ik ook in slaap.

Hoofdstuk 11.
Ik vond dit een grappig hoofdstuk, met het meidenkamp. 😂😂😂
Groetjes Huskyzot
30/08/2019

Mijn mate is de AlphaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu