*Jungkook POV - teraz*
Bycie idolem to nie lada wyzwanie. Musisz dużo poświęcić by stać się jakąś częścią świata show biznesu; życie prywatne, znajomych, często nawet rodzinę, bardzo często też zdrowie, nie tylko fizyczne.
Żyć jako ktoś sławny..właśnie, ktoś. Pytanie, kto?
Jestem Jeon Jungkook, a dzisiaj opowiem wam jak moja kariera się zaczęła...a przynajmniej opowiem to w krótkim skrócie.
>><<
Kiedy miałem może około 6 lat, fascynowałem się baseballem.
Marzyłem o zostaniu sportowcem i dąrzyłem do tego celu. Natomiast, gdy miałem już lat prawie 8, pewnego dnia miałem okazję zobaczyć pierwszy w życiu koncert k-idola -- to było niesamowite przeżycie.
Widziałem dużo ludzi krzyczących różne słowa, ludzi śpiewających razem z osobą na scenie, ludzi patrzących na tą osobę z miłością i respektem.
Pomyślałem wtedy: "Ciekawe jakie to uczucie być tam na scenie, śpiewać dla ludzi, którzy patrzą na ciebie z takim uwielbieniem?".
Po tym koncercie postanowiłem, że zrobię wszystko by osiągnąć to, co miał i nadal ma Kwon Jiyoung -- G-dragon, mój wzór do naśladowania.
>><<
Po osiągnięciu jakiejś części sukcesu dorzania do celu, poznałem pewna dziewczynę. Tak naprawdę to znamy się odkąd pamiętam, ale w pewnym momencie nasze drogi się rozeszły.
Byłem z tego powodu bardzo załamany i nie chciałem praktycznie nic robić. Gdy minął rok znów mogliśmy, tym razem już na zawsze, cieszyć się sobą i spędzać miłe chwile.
>><<
Jak już wspomniałem wcześniej, by zostać idolem trzeba poświęcić pewne rzeczy czy pewne osoby.
Ja niestety musiałem poświęcić kogoś, dzięki komu tak naprawdę mogę dzisiaj stać dumnie na scenie, patrząc na wszystkich ludzi zebranych w jednym miejscu, śpiewających razem ze mna piosenki. Dzięki tej osobie, mam sześciu niesamowitych chłopaków, którzy są dla mnie jak bracia.
Bez niej jednak, nic nie było takie same.
Ja nie byłem już tym samym Jungkookiem.
My nie mieliśmy już tej więzi co wcześniej.
Wszystko przepadło bezpowrotnie..
A przynajmniej tak myślałem.
>><<
CZYTASZ
"Shining star" - j.j.k ✔
Fiksi Penggemar"Tęsknię za tobą tak bardzo, że nie wiem co mam ze sobą zrobić." - pomyślałam. "Niedługo znowu się spotkamy." - przykryłam się kołdrą kontynuując swoje rozmyślania. - "Mam nadzieję, że mnie nie zapomniałeś po tym, jak stałeś się świecącą gwiazdką n...
