The Labyrinth that I call my mind (ON HOLD)

The thoughts, that kept coming!

Wat doe je met al die gedachtes?

Hoe ga je der mee om?

Wie zou dat weten?

En hoe kom je bij die persoon terecht?

Wat gebeurt er met je, als je onverwachte gedachtes krijgt?

Hoe geraak je er vanaf?

Gewoon door gaan, zoals altijd?

De gedachtes, wat doe je er mee? Niemand kan die vraag goed beantwoorden. Er zijn veel mensen die allerlei verschillende manieren bespreken. Als je al begint met zoeken, raak je al overwelmt. Door alle manieren, tips en middelen die er zijn. Wie wil dat allemaal proberen? Niemand, wil dat. Niemand wil denken dat het zo erg begint te worden. Dus laten we het allemaal gaan. Maar er gaat steeds meer aan je schouder hangen, het wordt steeds zwaarder. En, waarom? Je hebt niet veel meegemaakt, er zijn altijd wel mensen die het erger hebben. Maak je je jezelf wijs. Dan is het goed, denk je. En kan je weer verder, met je leven. Maar voor hoelang? Zo zit het helaas niet in elkaar. Maar niemand wil luisteren. Niemand om je heen, ziet je achter uit gaan. maar het is toch nog niet zo erg. Er wordt steeds gezegd, je komt er wel doorheen. Het is alleen voor nu. Het heeft tijd nodig. En dat is zeker waar, maar de tijd is voor het helen. Wat gebeurt er daarvoor? Je hebt het naar achter gestopt, net voorbij die deur. Maar die deur staat nog wel open. Het wordt genegeerd, leven heeft voorrang. Je gaat verder, zonder er over na te denken. En langzaam aan begin je jezelf te verliezen.

Wat gebeurt er als, je gewoon door blijft gaan?

En alles negeert?

Raak je jezelf uit het ook?

En heb je het wel door?

Wordt je steeds meer, iemand die je zelf niet kent?

En heb je het zelf wel door, als je jezelf helemaalverloren bent.

Nu moet ik niet weer een outro vergeten :)

Ik had het snel belooft en sneller kan denk ik niet.

Ik hoop dat jullie het leuk vinden en als jullie willen, laat dan een reactie en/ of stem achter. Fijne avond iedereen!