Chapter 7 Yes or No

15 0 0
                                    

Time check 7:45 PM..

Hapon na nang magising ako...Hindi ko talaga makakalimutan ang nangyari kanina...

Its the most embarassing moment I have ever done...Nakilala kaya nila ako...waaahhhh baka pinagtawanan pa nila ako...Nakakahiya ka talaga Joey..

Nagugutom na ko...kanina pa ako ng umaga di kumakain...bibili na nga lang ako ng ramen sa kanto...

Naghilamos muna ako at nagbihis...Im wearing a leggings and just a cute jacket..then a high cut shoes...after I check myself I seek for my bag to get my money...

" Naku..magkano na lang kaya ang pera ko...ay.."

Pinulot ko yung nalaglag galing sa wallet ko...

"Psh ung calling card pala ng taga JYPent."

Di pa pala ko nakakapag decide...hmmmm totoo kaya yung sinasabi nun...kung totoo ba tatanggapin ko ba o hindi rin...

"Ayyyy ewan lalabas muna ko...kakain ako ng marami...na stress ako.."

Lumabas ako ng apartment at ni lock ko yun then naglakad na ako papuntang Convenient store...

Habang naglalakad..nadaanan ko ulit ung spot kung saan ako sumemplang...

"Aissshhhh nakakahiya talaga..."

Sa sobrang inis sinipa ko yung lata...Nakakainis kasi talaga..ang malas ko ngayong araw na to..

"Ouch...hey whose there...why did you hit me.."

Oooppsss I smell trouble...I run fast...Jusko naman...kanina pa ko minamalas dito ha...

"Hey Miss...Miss..."

Rinig ko pang tinatawag nya ako...

Sa katatakbo ko nakarating ako ng mabilis sa Convenient store...Buti na lang di ako sinundan kundi yari ako...

Kumuha na ako ng mga kailangan ko tulad ng Ramen, mga chips, chocolate at soda...then pumila na ako sa counter...

Pagkahugot ko sa bulsa ko ng wallet..may napansin ako...

SHEEEETTT...NAWAWALA YUNG KEY CHAIN NG WALLET KO....malas na malas na ako...reyna na ako ng kamalasan...Ang cute pa naman nun...bigay yun ng crush ko dati eh...pinalagyan pa nga nya ng initials ko yun...sayang naman...

Nagbayad ako sa counter ng nakabusangot ang mukha...habang naglalakad ako pabalik tinitiganan tignan ko baka kasi nalaglag ko un eh...

Paborito ko kasi yun...Teddy Bear shape yun na girl tapos sa likod naka carve yung initials ko...

Nang mapadaan ako sa JYP ent. may biglang tumawag sa akin...

"Hey you.."

Ako ba yun...?*tingin sa paligid* Ako lang naman tao dito baka ako nga...

"Hey Im calling you...Cant you recognize me...the staff in JYP ent....you know in the fountain..??"

Aaahhhh...oo sya nga yung lalakeng yun...bakit kaya??

"Oh Im sorry...so why are you calling me?"

"Wait let's talk in other place...there might be a paparazzi here..."

Tapos hinila nya ako sa sasakyan nya...Pinaandar nya kung saan ung sasakyan...naku baka saan ako dalin nito rapein pa ko...

"Don't worry I won't do anything bad to you...we just have to get out of there...by the way..are you thinking about my offer?"

"Hmmn actually I still can't decide...You know I think we will have a big problem if I will say yes..."

Nakarating kami sa Han river yata yun...di ko pa kasi gaanong kabisado ang Seoul...Maganda sana ng view kung di lang ako stress...

"You have to help me....I really need your help...Im in a big problem"

"But Mr. Park its too dangerous for me...and what if someone caught us..i mean knew my true identity..."

"Please...I dont know where I can find anyone...its just you...your my only hope..."

"I cant do it"

Aalis na sana ako...pero yung mga sumunod na sinabi nya sa akin ang nagstop sa akin at napaisip...

"Help me please....my job is in trouble...if I cant find anyone they will fire me...My mother is sick...she needs treatment...Please please please..just this once"

Ewan ko pero kapag usapang pamilya napapahinto ako...siguro dahil na rin sa naging experience ko...

Flashback

"Doc gawin nyo po lahat ng makakaya nyo...iligtas nyo po ang mama ko"

"Ok miss..just calm down..we will do everything for the patient"

Nandito kami ni Papa sa ospital si Mama kasi nasaksak kasi ang Mama ko...Galing syang palengke nang biglang may sumugod sa kanya para nakawin ung pera nya...

"Pa alis muna ako ..kukuha ako ng pera..."

"Saan ka naman kukuha...ako na lang ang aalis dito ka na lang"

"Ako na Pa..kukunin ko muna yung ipon ko...baka magkasya pa yun"

Pakauwi ko sa bahay kinuha ko agad ung ipon ko...Hindi sapat yun pambayad sa operasyon...Saan kaya ako kukuha ng pera...Sila Amry o kaya si Mina...

"Hello Mina..."

"O Joey bakit ganyan boses mo umiiyak ka ba??"

"Nasa ospital kasi si Mama nasaksak sya...Wala na din kaming perang pambayad sa ospital...friend pwede bang humiram ng pera..babayaran ko din..."

"O sige saang ospital ba pupunta ako ngayon..text ko na din sila Amry at Robin"

"Thank you ha...nasa MMC kami..."

"Ahhhh sige punta kami jan.."

Buti na lang nandyan ang mga kaibigan ko..kasi di ko alam kung saan ako hihingi ng tulong...Pati ung mga classmate ko nag ambag para dito...Thankful talaga ako sa kanila...Ang laki ng utang na loob ko sa kanila

End of flashback

Humarap ako sa kanya...nakita kong nakaluhod na sya at umiiyak...Bumalik ako...

"Hey stop doing that..you look so wasted...hey stand up"

"If you will say yes to my offer I'll stand up in here"

"ayoko naman to eh...pinahihirapan ako...di ko naman alam gagawin ko sayo...wala namang mawawala eh...may sweldo pa ko...parang nagtatrabaho lang..."

"Hey I don't understand what you are saying.."

"Oh sorry...Bahala na si Batman...Ok I will accept your offer..but promise me I can back out whenever I feel it ok...?"

"Is it real...you accept my offer...ok I will promise.."

Tapos tumayo sya ng mabilis...at nagsisigaw..di ko maintindihan sinasabi nya....

"Hey stop it..i have something to ask...What about my papers..you know Biodata...or Birth certificate...?"

"Oh that..I'll just have a copy of yours then I'll give it to an expert and do the thing.."

"Okay...?"

"So we have a deal..Thank you very much"

"Okay..I have to go..bye.."

"Can I have your address so I can go there whenever I need you"

"Oh sure here.."

Binigay ko ung address and number ko...then hinatid nya ako sa bahay...

Pagkapasok ko niluto ko agad ung ramen..then kumain...parang nawalan nga akong gana eh..

Pagkatapos nun natulog na ulit ako...

Nakatulog ako sa pag iisip kung tama ba ang naging desisyon ko...

Naku sana naman maging ok lang ang lahat...hindi ko matiis si Mr. Park eh...

So Lucky, I Got7Where stories live. Discover now