-Chen bırak onu !
-Ahh jongin ona herşeyi anlattım .
-Demek oyun bitti.Buna sevindim artık sıkılmıştım.
-Jongin bu sen olamazsın
-Küçük Sooo ! yazık sana sen ve minik kalbin 'Günaydın bebeğim '
-Bana bebeğim deme ...
Ben çok salaktım hemde çok ... Okula gitme ye devam ediyordum.Onlar bana acıyarak bakmaya devam ediyolardı.İlk günlerdeki gibiydi herçey ...
Chenle çıkmaya başlamıştık.Ama henüz hiç bir ilerleme kaydedememişti.
-Soo üniversite için olanlarımız duruyor değilmi ?
-Neydi hatırlamıyorum
-Hani yurt dışına çıkıcaktık.Hatırlıyor musun ?
-Öylemiydi? Imm düşünebilir miyim ?
-Tabi düşün bebeğim ...
Ahh jongin herkezde herşeyde seni hatırlıyorum. Kendime hala inanamıyorum sana nasıl inandım.Daha da hala onu düşünebiliyorum.Ama onun kokusu , teni , sesi ama bana bunu nasıl yaptı bunu kabul etmek benim için çok zordu.
-Hala onu mu düşünüyorsun ?
-Saçmalama bir daha asla !
-Zaten artık benimsin...
-Hayır hala senin değilim.
-Kime aitsin
-Jongine !
-Tanrım Soo sen çok salaksın gerçekten
-Ben gerçekleri söylüyorum. Vücudumda hala onun dokunuşları var
-bizimde olabilir !
-Hayır henüz değil şuan için olmaz
-Sabrımı deniyorsun ama bekliycem
-Sen bilirsin
Dersi dinlemiyorum bile Jongini izliyorum. Kaleme dudaklarının arasına alışı ... Ellerini göğsünde birleştirmesi , o mükemmeldi.
Birden bana döndü.Gözlerine bakıyorum sıfır duyguyla bana bakıyordu. Benim aşık olduğum bu çocuk muydu? Teneffüs te birden OPPA! Diyerek jongin e koştu.Kucağına oturdu.Kobuşmalarını dinliyordum fısıldaşıyorlardı.
-Oppa dün gerçekten çok iyiydin
-Ahh evet ben en iyisiyin bebeğim
-Ama çok serttin canımı acıttın
-Bidaha ki sefere daha kibar olacağım hayatım
Gözyaşlarım düşmemesi için kendimi tuttum.Yanıma beak geldi.
-Jonginin kız arkadaşını gördün mü ?
-E...evett...
-Çok güzel dostum benim olsun isterdim.
-Neyse ben ... ben gitmeliyim yani
Kalkarken ayağım takıldı ve düştüm herkez gülmeye başlamıştı.
En acısıda Jonginin gülüşüydü ....
