Finding Jema

13.4K 285 26
                                    

DEANNA'S POV




Di ko naman talaga gustong mag away kami ni Jema eh. But di ko mapigilan ang emosyon ko.


I really feel sad na babalik na sya sa condo nya. Iba kasi talaga ang feeling na magkasama kami sa iisang bubong.



But I know there's a right time for that. Pag kinasal na kami.


As a partner, I should still let her be her own person, let her choose her own career path at suportahan lahat ng naipundar nya.



Dapat pa rin hayaan ko syang magkaroon ng buhay na sa kanya lang. Partnership not ownership kung baga.



Na guiltily ako kanina. Di man lang ako nag I love you too sa kanya.



I need to make it up to her.


Magluluto siguro ako ng favorite nyang wings and then I'll set up a simple candle light dinner sa may balcony.


We could slow dance in my living room after and I'll give her a nice massage to relax her for tomorrow's game.


Alam ko stressed sya dahil nga natalo na sila ng Petro Gazz noon.


Yeah. Sounds good.


Sana mauna akong umuwi sa kanya para ma surprise ko sya.



I was gonna take out my phone to ask kung ano oras practice nila but low bat na pala ako.


Yan kasi tampo tampo pa kagabi. Nakalimutan ko tuloy i-charge ang phone ko.


Bumalik ako sa car but wala din dun yung cable ko.


Great. Karma na talaga to.


Nakasalubong ko naman si Luigi sa hallway papunta ng first subject ko.


Agad naman itong umiwas pagka kita nya sa akin.



Maayos pa ba kaya kami? Mukhang malabo nang mangyari yun. Especially now na may pagdududa pa rin ako kung may kinalaman ba talaga sya sa nangyari kay Jema.


Masaya naman ako kasi these past few days mukhang naging magaan na ang pakiramdam ni Jema. Naging madalang na rin ang mga masamang panaginip nya.


I should definitely let her go back to her normal life. Mas mapapadali din ang recovery nya pag ganun.


Masyado lang talaga akong selfish eh. And overprotective. Baka nasasakal na rin si Jema.



Hindi naman sa may trust issues ako. Gusto ko lang kasi talagang masigurado na safe sya.


Sobrang nakakatakot isipin na may nagtatangka sa buhay ng taong pinakamamahal mo.



Seems like the odds are in my favor. Wala yung prof sa last subject ko kaya maaga akong nakauwi.


Napangiti naman ako pag labas ko ng elevator kasi hindi tumunog yung bobble head keychain ko. That means wala pa si Jema sa condo.


When I got inside, dali dali kong kinuha yung chicken wings sa ref para ma defrost ito.


I took all the ingredients I need and started to get to work.


Sa sobrang busy ko sa pagluluto ay hindi ko na namalayan yung oras.


Pagkatingin ko ay 6:30 na pala.


Binuhat ko na yung small table ko papuntang balcony.


Laid out a white table cloth with the candle holder as a centerpiece.


I went back to the kitchen just in time as the wings started to have that perfect golden brown color.


Konting sauce and voilà! Done.


Sigurado akong matutuwa si Jema nito. And hopefully she will forgive me na.


Kausapin ko na rin sya na pumapayag na akong bumalik sya sa condo nya as long as she still updates me at all times.



Better safe than sorry diba?


Di ko sya natanong kanina about sa practice nila but usually around 6 or 6:30 ay tapos na sila. Plus travel time and traffic, I'm guessing she'll be here sometime after 7 PM.


As the minutes tick by, I'm starting to get a looming sense of dread in my gut.


May nangyari kayang masama sa kanya? Or am I just being paranoid again.


Ooooppss control your mind. Baka nga masasakal na si Jema sayo.



Pero di ko na mapigilan. I charged my phone and called her. Nag riring naman but di sya sumasagot.


Baka nag da-drive lang or malamang galit din sakin yun.


On my third missed call, I decided to stop na. Baka mas lalo lang syang masakal pag tawag pa ako ng tawag.


I know Jema. Naiinis sya pag may tumatawag sa kanya while she's driving.


I decided to go back to the balcony and wait it out for a few more minutes.


It was almost 7:45 and that uneasy feeling in my stomach just kept growing and growing.


Hanggang sa naka receive ako ng text that sent my heart racing.



From Michelle G: "Deans. Andyan na ba si Jema? We finished at around 4 but lowbat kasi phone ko kanina. I checked just now she didn't text me if she got home. Just checking in to see if everything's fine."




What?! 4 PM pa pala natapos yung practice nila? Shit!




Okay breathe.




Don't panic.



I'm sure nagtampo lang din yun sakin eh. Baka andun lang sya sa Starbucks malapit dito.




I quickly grabbed my keys and went down to my car.



My hands were starting to shake pero pilit kong pinakalma ang utak ko.



I need to focus.


I parked just outside Starbucks and started scanning the people inside while nasa loob pa rin ako ng kotse ko.

I breathed a sigh of relief nang may nakita akong familiar babaeng nakatalikod.


Bababa na sana ako nang bigla itong lumingon.


It wasn't Jema.


Dammit!


San na ba sya?


I went to the convenience store at nilibot lahat ng aisles pero wala din sya dun.



I'm really starting to panic. But I don't want to cause a scene kaya di muna ako tumawag ng police.


Kung mali ako, siguradong magagalit si Jema pag tumawag agad ako ng police. She hates it when I overreact.


Just one more stop at kung wala pa sya dun, tatawag na talaga ako ng pulis.



So I drove to the direction of her condo.




Author's Note: Patay! Mahuhuli kaya ni Deanna si Jema na pumuntang mag isa sa condo nya? Away part two na this? Haha

Please continue to vote/comment.

Be kind ❤️

My Silver LiningTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon