Alles wat hij is ✓

11. Alles was één grote fout

Maandag

Het is maandag en het is tijd voor de Nederlandse les. Ik ontmoet Jacqueline ergens in de gangen en we vervolgen onze weg naar het juiste lokaal. Het afgelopen weekend heb ik aan niets anders gedacht dan aan Chris. Hij bleef continu door mijn hoofd spoken. Nadat ik zaterdag ben weggegaan heb ik hem niet meer gesproken. De vorige keer dat dat gebeurde, heeft hij me de dagen daarna volledig genegeerd, alsof er niets gebeurd was. Ik weet niet of ik het aankan als dat nog een keer gebeurt.

"Doe niet zo zenuwachtig. Het komt echt wel goed. Als hij dit weekend zo lief voor je was, ziet hij je nu heus nog wel staan," stelt mijn vriendin me gerust.

Natuurlijk heb ik haar zaterdag meteen verteld wat er allemaal gebeurd is. Ook zij heeft uitgebreid verslag gedaan van haar activiteiten. Ze heeft nog een tijdje met Brian door de stad gelopen, en daarna heeft hij haar netjes thuisgebracht. Binnenkort hebben ze een date. Ik ben blij voor haar, maar ik weet dat Brian niet de braafste is.

"Ik hoop dat je gelijk hebt," mompel ik zacht.

"Heb je die Damian nog gesproken?" vraagt ze nieuwsgierig.

Ik haal mijn schouders op. "We hebben wat geappt, maar niets speciaals".

Ze knikt begrijpend. Ze ziet mijn zenuwen en geeft me nog een bemoedigend kneepje in mijn arm als we door de gang lopen.

Ik laat mijn zwetende handen naast mijn lichaam hangen. Ik moet stoppen met continu zo gespannen te zijn. Het gaat ten slotte maar om Chris, hou ik mezelf voor.

Als ik niets voor hem beteken, dan hij ook niets voor mij.

Met nieuwe moed stap ik het lokaal binnen, maar die moed zakt me meteen al in mijn schoenen. Achterin het lokaal zit Chris, naast Denise. Ze moeten hevig lachen en Chris blijft haar lang aankijken. Ze zijn in een discussie verwikkeld, maar ik zie vooral hun flirtende blikken.

Ongelofelijk.

"Wat een eikel," mompelt Jacqueline aan mijn zijde. Blijkbaar vindt zij het tafereel ook niet normaal.

Ik hef mijn kin op en steek mijn neus in de lucht. Ik haal even diep adem en loop dan naar onze vaste plek.

"Hij is het niet waard," zeg ik, meer om mezelf te overtuigen dan haar.

We nemen plaats op onze vaste plek, in het midden van de rij. Nog voordat we al onze spullen gepakt hebben, draaien de twee meiden voor ons zich naar me toe. Ik weet dat hun namen Chleo en Renata zijn, maar heb nooit veel woorden met ze uitgewisseld. Ik kijk ze vragend aan. Hun blikken staan nieuwsgierig en vol verwachting.

"Is het waar? Heb je echt met Chris in bed gelegen?" vraagt Chleo.

Ze heeft een rond gezicht en sluiks, blond haar. Ze is klein, maar op een schattige manier. Haar blauwe ogen kijken me ongelovig aan, alsof ze het niet kan geloven.

"Van wie heb je dat?" vraag ik geschrokken.

Meteen spannen al mijn spieren aan. Wie heeft vertelt dat ik bij Chris heb geslapen? De enige die dat weet, is hijzelf. Heeft hij die roddel de wereld in geholpen? Ik vind het niets voor hem om mensen te informeren over zijn privéleven, maar het past wel bij zijn imago.

De player uithangen.

"Dus het is waar?" vraagt Renata, een Aziatisch meisje met kaarsrechte tanden.

Even weet ik niet wat ik moet zeggen. Moet ik liegen en proberen eronderuit te komen, of moet ik de waarheid vertellen? Als ik zeg dat het klopt wat ze zegt, denkt binnenkort de hele school dat we seks hebben gehad. En dan ben ik de nieuwe slet.