3.Bölüm

4 0 0
                                    

Sabah yanımda bir miyavlama ile uyandım. Bunu yapan tabi ki de savaştı. Benim kedilerden ne kadar çok korktuğumu bildiği için böyle yaptı. Bende onu kızlar banyosuna kadar elimde zeytin yağı ile kovaladım. Benden kaçmak için tabi ki de banyo' ya girmek zorunda kaldı. Çıktığında ise yanaklarında kızarıklık ve üstünde dövüldüğünü belli eden yırtık, izler vardı.

Eve vardığımızda babam bizi gördüğünde kızıp sıkıca uyarmıştı. Bizde kızlarla odaya çıkıp hazırlanmaya başladık.

Birazdan da ikizimi almaya gideceğiz savaşla. Bahsetmeyi unuttum galiba benim bir ikizim var huylarımız ve tipimiz birbirine oldukça benzer. Ancak savaşla ile benim aksime o çok iyi anlaşır. Zaten savaştan 3 yıl sonra o da eğitim için gitti. Hatta savaş 1 yıl okulunu ertelediği için aynı sınıfa düşmüşler. Tatiller dışında çok gelmezdi. Ancak doğum günümüzden sonra babam onunda burada eğitim görme kararını almıştı ve bugün geliyordu çok mutluydum. Birbirimize özel bir düşkünlüğümüz vardı. Eğitim kararında da bu yüzden oldukça zorlanmıştık ancak babam beni çok iyi tanıdığı için göndermemişti. Biliyordu benim orada da ortalığı karıştıracağımı izin vermemişti.

🎂🎂🎂🎂🎂

Kızlarla hazırlanıp aşağıya inmiştik. Aras aşağıdan bize bakıyordu. " Ooo kızlar bu ne şıklık ancak abim dışarıda çıldırdı. Uzun süredir hazırlandığınız için. " oh olsun ona o beni kedi ile korkuturken iyi, birazcık bekletince mi kötü?
Yani tamam biraz birazcığı geçiyor ama neyse işte boşverelim o konuyu. "Aras aşkım, abine söyle biraz daha kudursun belki bakarsın köpek oluverir." tam o sırada savaş bizi çağırmak için geldiğinden duymuştu. O bana kötü kötü bakarken, bizde kızlarla kahkaha atıyorduk. Sinir bozucu bir sıratma ile "Aaa ama olmuyor böyle burada sen varsın ya yetersin." bu sefer ben kötü bakışlar oldu. Aras aradaki gerilimi fark edip hadi çıkalım uçak inmek üzeredir dedi.

Arabayı savaş kullanıyordu. Ben de sürücü koltuğunun yanında koltuğa bindim. Sağ cama merve, sol camda da güneş oturuyordu. İkisinin ortasında da Aras vardı. Arkadakiler kendi arasında konuşurken savaş bana "Arda'yı çok mu özledin? " diye sordu bende "Evet ilk defa bu kadar uzun süredir ayrı kaldık birde yurt meselesi derken tatilde de görüşemedik." dedim. O da bana başını anlıyorum der gibi salladı. Sonuçta o da kardeşinden ayrı kalmıştı. Bende sıkıldığımı belli edercesine konu açtım "eee özledin mi burayı?" diye sordum. "O da evet çok, sonuçta burada küçüklüğümü geçirdim, bir çok anım var. Çoğunluğu da bildiğin üzere senle, gelmeden önce seni merak ediyordum doğrusu gerekirse. Hala eskisi gibi inatçı, huysuz ve çocuk gibi olacak mısın diye. Ancak geldiğimde yurtta olduğunu öğrendim murat amcadan. İşte sonra olanları zaten biliyorsun." haklıydı ardadan daha çok anım vardı neredeyse onunla. O gittiğinde bende ilk haftalar özlemedim değil zaten o zamanlar okul vardı. Merveyle aynı sınıftaydık o aralar tanıştık. Zaten babasıda babamla ortakmış o zamanlar bizde sonradan öğrendik. Bu bizim açımızdanda iyi oldu. "Ne düşünüyorsun öyle daldın? " diye sordu savaş. Bende "Hiç küçüklüğümüzü düşünüyordum. Siz gitmeden önce ki halimizi filan sende halen aynısın sadece biraz daha çirkin olmuşsun o kadar. " dedim gülmeye başladı. Şimdiye kadar ne zaman gamzeleri çıksa gıcıklık olsun diye parmağımı bastırırdım üstüne o da bunu çok sevmezdi. Ve bende yine yapacaktım ne tepki vereceğini bilmiyordum. Hızlıca bastırdım parmağımı, gülümsemesi buruk bir hal aldı. "Küçükken çok yapardım ve sende sevmezdin. Aklıma geldi yapayım dedim. Bir şey mi oldu ?" diye sordum aslında birbirimizi severiz ancak anlaşamıyoruz. "Yok sadece tuhafıma geldi. Bir daha yaparsan arabayı kenara çekip gıdaklama seansı yaparım sana." biz böyle konuşurken arkada bizi dinleyen 3 çift kulak buldum. "Hey siz ne izliyorsunuz, ayımı oynuyor." başlarını 'hayır' anlamında başlarını salladıktan sonra savaş " eee o zaman niye mal gibi bize bakıyorsunuz ? " diye cümlemi devam ettirdi. Aras da durumu açıklamak için konuşmaya başladı " ilk defa sizi böyle sakin ve olaysızca konuşurken görüyoruz. Yanii bizim şaşırmamız çok normal. " diye söyledi biraz düşündükten sonra doğru söylediğinin farkına vardık. "Haklısın ama biz o kadar da kötü değildik, " dedim savaşta cümlemi devam ettirdi "sadece anlaşamıyoruz o kadar büyültülcek bir şey yok." dedi. Bende 'haklısın' dercesine kafamı salladım. Havaalanına biraz daha olduğu için biraz yorulmuştum. Koltuğa uzandım ve gözlerimi yumdum.

Bölümler sizce kısa mı? Beğenmenize dileğiyle, vote ve yorum yapmayı unutmayınız.
Multi: Güneş

Çocukluğum 💕Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin