5. Bölüm

4 0 0
                                    

Saat sabah 07.30 gibi kalktım ve hazırlandım önce savaşın odasına gittim uyandırmak için ama sonra aklıma bişey geldi.
Makyaj malzemeleriyle yüzüne çizim yapacaktım.
Hemen odama gidip makyaj çantamı aldım aslında pek kullanmam ama gerekir diye alırım. İçinden kızıl rujumu çıkartıp savaşın dudaklarını boyadım. Savaş öyle kolay uyanan bir insan değildir. Teklemelemek gerekir. O yüzden fark etmez.

Önce yanaklarına kalp çizdim sonrada, dudağını kırmızının en kapalı ancak çok beğendiğim bir tonunu sürdüm. Sonra başına da ' bana tokat at ' yazdım. Artık tek yapmam gereken onu uyandırmaktı.

🎂🎂🎂🎂🎂

Bir sürahi dolusu suyu savaşın başından aşağıya döktüm. Savaş önce zıpladı sonra pikeye takılıp yere düştü. Sonra
yatağın kenarına kafasını çarptı. Ben onun bu haline katıla katıla kahkaha atıyordum.
En sonunda kalkabildiğin de bana 'sen bittin' bakışları atıyordu. Hızlıca koşarak aşağıya indim.

Neyse ki babamın bugün çok erken bir toplantısı varmış yoksa bunları asla yapamazdım. Annemde yurt dışına moda kariyerini yükseltmeye gitmişti. Zaten boşandıkları için aynı evde yaşamadığımız için sıkıntı yoktu ama bazen çok üzülüyordum.

Evimiz zaten hemen cadde üzeri bir yer olduğu için genelde kalabalık oluyordu. Ben hızlıca kapıyı açıp caddeye çıktım. Savaş üstü ıslak, alnındaki yazı,  yanağında ki kalpler ve dudağında ki ruj ile çok komik duruyordu. Ama ne demişler yiğidi öldür hakkını yeme savaş alıcı gözüyle bakıldığında oldukça yakışıklı ve karizmatik bir erkekti.

Savaş beni bulmasın diye saklanırken savaş bir adama bir şey sordu, sonra adam savaşa yumruk attı. Savaş şaşırdı önce sonra toparlayıp karşılık verdi. Araya girenler savaşa kızıyordu sonra bakışları beni buldu. " işte şimdi tam anlamıyla sıçtım " çünkü savaş durumu anladıysa beni kesinlikle sağ bırakmazdı.

🎂🎂🎂🎂🎂

Eve girip kapıyı kilitlediğim de kızlar, arda ve aras bana öcü görmüş gibi bakıyorlardı. " sakın öyle bakmayın, savaşı da eve almayın. Elbet alacak olursanız beni görmediniz." diyerek eskiden odam olarak kullandığım şuan ise kimsenin hatırlamadığı odadaydım. Yani savaş gelse bile beni bulamayacak. Ama sonra kötü bir gerçek aklıma düştü. Ben doğum günü için kuaföre gidecektim. Normalde aile içerisinde kutlardık ama 4 sene önce annemle babam ayrıldığından beri pek umursamıyordum bu konuda bu nedenle bende arkadaşlar arasında barda kutlayacağız. Babamda bize pek karışmadı sonuçta her yıl 18' ime girmiyorum.

Olduğum yerden sessizce çıktım sonuçta gizli yerimi kimse bilmemeli. Dışarı çıktığım gibi hazırlanıp taksiye atladım oradan kuaförün ismini verdim.

🎂🎂🎂🎂🎂

Kuaförde ki işlerimi hallettikten sonra savaşı aradım. Savaşla biraz bağırıp, kavga ettikten sonra gelmeyi kabul etti. Savaş arabasını kuaförün gelince arabaya bindim ve partinin yapılacağı bara gittik düzenleme yapmak için. Bara geldiğimizde kızların bizden önce gelmiş olduklarını gördüm. Beni görünce savaşa bakıp gülmeye başladılar. Bende ve diğerleri gülerken savaş '' Bugün doğum günün olmasa sana ne ceza vereceğimi çok iyi biliyorum da neyse...'' dedim ve güldüm. Mekanı hazırlamaya koyulduk. 

Ben balonları asılmaya çalışıyordum ama boyum yetmediği için merdivene çıkmıştım. Ama yerler kaygan olsa gerek ki biraz kayıyor gibi oluyordum. Etrafa baktığımda savaşın telefona baktığını gördüm. Biraz bağırarak ''Savaş gelip merdiveni tutar mısın? Yoksa düşerim, düşersem ayağım kırılır ve bu yüzden sizi kölem yaparım, lütfen. '' dedim. Aslında böyle yapmazdım ama sabah ki olaydan sonra savaşın bana yardım etmeyeceğimi düşünüyordum. 

Savaş gülerek yanıma gelip merdiveni tuttu ve ''İşini hızlı hallet birazdan önemli bir şey için beni arayacaklar ve konuşmam gerekecek yani merdiveni bırakırım.'' dedi. Tamam anlamında kafamı salladım. Ben balonları asmış düşmemesi için bağlıyordum ki savaşın telefonu çaldı. Savaş merdiveni bırakmıştı. Neyse ki ben balonları bağlamıştım. Savaşın konuşması bitince yanıma gelmişti. Ben tam merdivenden iniyordum ki merdiven kaydı ve bende savaşın kollarının arasına düşmüştüm. Savaş gülerek bana bakıyordu. Bende dayanamadım ve kahkaha atmaya başladım. Ben kahkaha atarken bir şey fark ettim. Savaş sanki bana özlemiş gibi bakıyordu. 

''Savaş teşekkür ederim ama şimdi inebilir miyim ?'' dedim. Oda kendine yeni gelmiş gibi beni yere indirdi. Bende hazırlıklara devam edip tamamlanmasında yardım ettim. Sonra hazırlanmak için yukarı çıktık. Ve kendimi kızların eline bıraktım.


Çocukluğum 💕Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin