မိွန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မီးခိုးေရာင္ေလး
ကြၽန္ေတာ္ကမလွဘူး မေတာက္ပဘူး
ေဖ်ာ့ေတာ့ၿပီး သိမ္ငယ္တယ္
အက်ဥ္းတန္တယ္
ေလေျပအေဝွ့နဲ႔တင္ ေပ်ာက္ကြယ္တတ္တဲ့
ကြၽန္ေတာ္က ထိလြယ္႐ွလြယ္အံု႔မိႈင္းမိႈင္းေကာင္းကင္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ငိုေနတတ္တယ္
ဗီရိုထဲ ေခ်ာင္ထိုးခံရတဲ့အဝတ္စေဟာင္းေလးဟာ ကြၽန္ေတာ္ေပါ့
စီးကရက္ေငြ႔ေတြကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တယ္။စီးကရက္တစ္လိပ္ ဖြာရင္း
မိႈင္းညိဳ႕ညိဳ႕ ေကာင္းကင္ကိုေငးျဖစ္တဲ့အခါ
မိွန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႔လြင့္ပ်ယ္ရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မီးခိုးေငြ႔ေတြလိုမ်ိး။