စာသင္ေနတဲ့တစ္ခ်ိန္လံုးမိမိကိုသာၾကည့္ေနေသာမင္ေခ်ာင္ဟန္ေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔တကယ္စိတ္က်ဥ္းၾကပ္ရပါသည္။သူ ဆရာမစာသင္တာျမန္ျမန္ၿပီးပါေစလို႔သာဆုေတာင္းေနမိသည္။
"မၿပီး မၿပီးႏိုင္ဘူးကြာ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔စိတ္ထဲကေတြးေနရင္း အျပင္မွာပါတကယ္အသံထြက္သြားသည္။တစ္ခန္းလံုးမွာတိတ္ဆိတ္ေနေသာေၾကာင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔အသံကတစ္တန္းလံုးၾကားႏိုင္သည္မွာအတိုင္းသား။
*ဟာ...သြားပီ*
ဆရာမအပါအဝင္ တစ္ခန္းလံုးမွာသူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္လာသည္
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဟို...ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးဆရာမ။ဒီေကာင္ယြီပင္းေလ ေဘးနားကေန စ ေနတာမၿပီးႏိုင္လို႔ေျပာလိုက္တာပါ"
"ဟုတ္လား ယြီပင္း"
ယြီးပင္းကေတာ့ဘာမွနားမလည္အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ပင္။
*ငါဘာသာစာၾကည့္ေနတာ ငါနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲဟ*
ထိုစဥ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေ႐ွာင္းက်န္႔မွ မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပလာသည္။ *မင္းတို႔သိၾကလားဒါလိုသံုးဖို႔အတြက္မွိတ္ျပတတယ္ဆိုတာ။ငါ့ဘဝႀကီးကဆိုးလိုက္တာ ငါ့လည္းခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔မ်က္စိမွိတ္ျပတာလိုခ်င္တာ။ေသာက္သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကလိုသံုးသေဘာေတႀကီးပဲမသာေကာင္ေတ။ငါ့လည္းဖန္တီးေပးၾကပါအံုး*
"ဟမ္...ဟုတ္ပါတယ္ဆရာမ"
"မင္းလဲမစနဲ႔ေတာ့ ၾကားလားျပန္ထိုင္"
ဒီလိုနဲ႔ 5မိနစ္ 10မိနစ္....
"ဒီေန႔ကေတာ့ဒီေလာက္ပါပဲ"
*အေဟးေဟး အေမ်ွာ္လင့္ဆံုးအခ်ိန္အဆံုးေလးေရာက္လာၿပီေလ။ခုနကအိပ္ငိုက္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတမွာလည္းအေရာင္တစ္လက္လက္*
"ကန္တန္းသြားမယ္"
"ေဟ်ာင့္ေစာင့္အံုး"
အေပ်ာ္လြန္ကာထြက္သြားေသာမိမိတို႔၏သူငယ္ခ်င္းေနာက္ကိုအေျပးလိုက္ရျပန္သည္။
～～～～～～～～～～～～
မင္ေခ်ာင္ဟန္ *တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္ကဒုတိယႏွစ္ပါ မနက္ကအတန္းေ႐ွ႕ျဖတ္သြားရင္ ျပတင္းေပါက္မွာေတြ႔တဲ့သူ႔မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္သာ အတန္းထဲဝင္မိသြားတာပါ အခုကန္တန္းေရာက္ျပန္ေတာ့လည္းေတြ႔ရျပန္တဲ့ မ်က္ႏွာေလး အေမာကိုေျပလို႔*
YOU ARE READING
မထင္မွတ္ထားေသာဖူးစာ(မထင်မှတ်ထားသောဖူးစာ)
FanfictionUnicode သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ စနောက်မှုအတွက်ရွေးချယ်ခံလိုက်ရရာကနေ မထင်မှတ်ထားစွာဖြစ်တည်လာတဲ့ ဖူးစာလေးတစ်ခု~ (ဒီ fic လေးက ပထမဆုံးစရေးဖူးတာလေးမို့ အရေးအသားရော ဇာတ်သွားရော ဟာကွက်တွေအပြည့်ပေမယ့် အမှတ်တရလေးမို့ပြန် publish လိုက်တာပါ။ ) Zawgyi သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕...
