အခုဆို သံုးလျပည့္ခဲ့ၿပီ....
ဒီလေတြအတြင္း...ရီေပၚဟာေ႐ွာင္းက်န္႔နဲ႔ဆက္ဆံေရးေကာင္းေအာင္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေပမယ့္ တိုးတက္မူွမ႐ွိခဲ့.... ျပသနာမွာလည္းအစေဖာ္မရျဖစ္ေနသည္။ ဘားမွာ ႐ွန္းေမအေဖပိုင္တဲ့ ဘားမွန္းသိကတည္းကဒီျပသနာမွာ စံုးစမ္းရန္ခက္ခဲမွန္းသိခဲ့သည္။ သြားစံုးစမ္းခဲ့ရင္ေတာင္ ဘားကလူမွန္သမ်ွက ဘူးတစ္လံုးေဆာင္သာေျဖၾကသည္။
"ဟူး....ငါစိတ္ေတညစ္တယ္ကြာ"
"စိတ္ညစ္မေနနဲ႔...ဒါကမင္းစခဲ့တာေတႀကီးပဲေလ"
"ဟိုfoujoေလးေတြဆီကဘာသတင္းရေသးလဲ"
"သြားေမးေလ...ဒါမ်ား"
"ဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္...ငါသူတို႔ကိုေတြ႔ခ်င္တယ္"
ရီေပၚ..႐ွီးေကာ နဲ႔ ေဟာက္ရႊမ္တို႔ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာထိုင္၍စကားေျပာေနၾကျခင္း....
"Hello"
"ေအး...ယြမ္စူ။ငါပါ ႐ွီေကာ"
"ေျပာ...."
"ရီေပၚကနင္တို႔နဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔တဲ့"
"ဘာကိစၥလဲ...awwဟိုကိစၥလား ငါလည္းသိထားတာ႐ွိလို႔ေတြ႔ခ်င္ေနတာၾကာၿပီ"
"လာခဲ့မယ္ေလ...အခုနင္တို႔ကဘယ္မွာလဲ"
"ေက်ာင္းေ႐ွ႕က coffee ဆိုင္မွာ"
"ေအးေအး...လာၿပီ"
"ေဟ်ာင့္ဘယ္မွာတဲ့လဲ"
"ေက်ာင္းေ႐ွ႕က coffee ဆိုင္မွာတဲ့"
"သြားမယ္...အခု"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဘယ္သူလာမွာလဲ"
"နင့္ရဲ႕ ပိုင္႐ွင္"
"ဘာာာာ"
"ဟုတယ္ေလ နင္နဲ႔လက္ထပ္ထားတဲ့သူလာမွာေလ"
အမွန္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ယြမ္စူတို႔ပဲ႐ွိေနျခင္းမဟုတ္....ေ႐ွာင္းက်န္႔တို႔သံုးေယာက္ပါ႐ွိေနသည္။
"ေဟ်ာင့္ေတျပန္မယ္"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ထမယ္လုပ္ေတာ့ ယြမ္စူတို႔အဖြဲ႔ကေ႐ွ႕ကကာထားသည္။
"ဘာ..ဘာဖစ္လို႔လဲဟ"
"ေအးေလ...မျပန္ပါနဲ႔ဟထိုင္ေန"
YOU ARE READING
မထင္မွတ္ထားေသာဖူးစာ(မထင်မှတ်ထားသောဖူးစာ)
FanfictionUnicode သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ စနောက်မှုအတွက်ရွေးချယ်ခံလိုက်ရရာကနေ မထင်မှတ်ထားစွာဖြစ်တည်လာတဲ့ ဖူးစာလေးတစ်ခု~ (ဒီ fic လေးက ပထမဆုံးစရေးဖူးတာလေးမို့ အရေးအသားရော ဇာတ်သွားရော ဟာကွက်တွေအပြည့်ပေမယ့် အမှတ်တရလေးမို့ပြန် publish လိုက်တာပါ။ ) Zawgyi သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕...
