"ငါမင္းတို႔ကိုတိုင္ပင္စရာ႐ွိတယ္"
ရီေပၚသူ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ႐ွီးေကာနဲ႔ ေဟာက္ရႊမ္ကိုေျပာလိုက္သည္။
"ဘာကိစၥ"
"ဒီလိုကြာ...ငါတို႔အိမ္မွာအခု႐ွန္းေမလာေန ေနတယ္"
"ဘာ!!!!....႐ွန္းေမ"
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူႏွစ္လံုးေယာက္လံုးရဲ႕ၿပိဳင္တူေအာ္သံကက်ယ္သြားတာေၾကာင့္ ကန္တင္းမွအျခားဝိုင္းမ်ားကသူတို႔ရဲ႕ဝိုင္းဘက္သို႔လွည့္ၾကည့္လာၾကသည္။
"တိုးတိုးေျပာစမ္းပါကြာ..က်စ္"
"ေအးပါကြာ...အံၾသသြားလို႔ပါ"
"ဒါနဲ႔ဘာေၾကာင့္႐ွန္းေမက မင္းတို႔အိမ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ"
႐ွီးေကာေမးလိုက္သည္။
"ဒါကငါ့အမွားေတြပါကြာ....အဲ့ဒီကိစၥျဖစ္တာက ဒီလို... "
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
"ဟာ...ဒါဆိုမင္းကတကယ္ျဖစ္တာလား??"
"မသိဘူးကြာ...ငါတကယ္မသိဘူး။ ငါတကယ္ဘာမွမွတ္မိေတာ့ဘူး"
"မင္းကလည္းကြာ...ငါတို႔ကဘယ္လိုကူညီရမွာလဲ"
"ေနၾကပါအံုး...အဲ့တုန္းကမင္းမူးေနတာလား"
ေဟာက္ရႊမ္ေမးလိုက္သည္။
"အင္း..ဟုတယ္"
"ငါတို႔နဲ႔သြားေသာက္တိုင္းဒီေကာင္က မူးၿပီးရင္တန္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာအျမဲပဲကို မင္းလည္းသိတာပဲ႐ွီးေကာရ"
"ေအး...ဒါေတာ့ဟုတယ္"
"ဒီေကာင္ကအဲ့အခ်ိန္ဆိုအိပ္ေပ်ာ္ေနမွာ...အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကဒီကိစၥႀကီးကိုဘယ္လိုက်ဴးလြန္ႏိုင္မွာလဲ...ဒီေကာင္မွားတာလံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူး"
ရီေပၚရဲ႕မ်က္လံုးမ်ား အေရာင္တလက္လက္ထြက္လာဟန္႐ွိသည္။
"အဲ့ေတာ့ငါ့ကိစၥကိုဝိုင္းေျဖ႐ွင္းေပးၾကပါကြာေနာ္"
"ေအးပါ....ဒါေပမယ့္အခု ေ႐ွာင္းက်န္႔အေျခအေနက"
"သူလား...ငါ့ကိုအနားသိပ္အကပ္မခံဘူး"
"သူမို႔လို႔အဲ့ေလာက္ပဲျဖစ္တာ...ငါသာဆို ႏွစ္ခ်က္သံုးခ်က္ေလာက္ဆြဲထိုးၿပီးကိုယ့္မိဘအိမ္ကိုျပန္တယ္"
YOU ARE READING
မထင္မွတ္ထားေသာဖူးစာ(မထင်မှတ်ထားသောဖူးစာ)
FanfictionUnicode သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ စနောက်မှုအတွက်ရွေးချယ်ခံလိုက်ရရာကနေ မထင်မှတ်ထားစွာဖြစ်တည်လာတဲ့ ဖူးစာလေးတစ်ခု~ (ဒီ fic လေးက ပထမဆုံးစရေးဖူးတာလေးမို့ အရေးအသားရော ဇာတ်သွားရော ဟာကွက်တွေအပြည့်ပေမယ့် အမှတ်တရလေးမို့ပြန် publish လိုက်တာပါ။ ) Zawgyi သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕...
