ဒီလိုနဲ႔ပဲသူတို႔ႏွစ္ေယာက္အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြျဖစ္တာ 2လေက်ာ္ၿပီးသံုးလပင္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ဒီႏွစ္လအတြင္းတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ေတြျဖစ္လာသလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္းဂ႐ုမစိုက္ခ်င္ၾကတဲ့ပံုနဲ႔ပင္ အေတာ္ကိုဂ႐ုစိုက္ၾကသည္။
ဟိုလတုန္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔အစပ္စားတာလြန္ၿပီးေဆးရံုတင္လိုက္ရသည္။အဲ့တုန္းကရီေပၚရဲ႕ပံုစံက ပါးစပ္ကသာစိတ္မပူဘူးေလး ဘာေလးသာေျပာေနတာ အမူအရာက သားငယ္ေပ်ာက္တဲ့မိခင္လိုပင္။အဲ့အခ်ိန္မွစၿပီးရီေပၚက ေ႐ွာင္းက်န္႔စားတဲ့အစားအစာေတြကိုအထူးဂ႐ုစိုက္သည္။ အင္း...လက္ထပ္ထားတဲ့သူမို႔ တာဝန္႐ွိတယ္မလား။
ဒီၾကားထဲအခက္ေတြ႔လာသည္က႐ွန္းေမနဲ႔ေခ်ာင္ဟန္ပင္။႐ွန္းေမဟာရီေပၚရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမို႔ရီေပၚကအလိုက္သင့္ေနေပမယ့္ ႐ွန္းေမကအရမ္းကပ္လြန္းတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာလည္းဟိုလူေျပာဒီလိုေျပာစရာေတြ။ ေခ်ာင္ဟန္ကိုလည္းေ႐ွာင္းက်န္႔ကေ႐ွာင္ေနေပမယ့္ သူကေ႐ွာင္းက်န္႔ေနာက္ကိုအျမဲလိုက္ေနတယ္။
~~~~~~~~~~~~~
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ေရ...ေက်ာင္းသြားမယ္"
"အင္း...လာၿပီ လာၿပီရီေပၚ"
"သြားမယ္...ၿပီးၿပီ"
"Inn"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကားေပၚတက္လိုက္သည္ႏွင့္ရီေပၚကခါးပတ္ပတ္ေပးသည္။ဒါဟာမထူးဆန္းေတာ့ေပ ရီေပၚလုပ္ေနၾကအလုပ္တစ္ခုလိုပင္ျဖစ္ေနၿပီေလ....
"ေ႐ွာင္းက်န္႔"
ရီေပၚသည္အေ႐ွ႕ကိုသာၾကည့္၍ေ႐ွာင္းက်န္႔အားေခၚလိုက္သည္။
"အင္း...ေျပာ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ျပန္သာထူးလိုက္သည္။ပါးစပ္ထဲကမုန္႔ကေတာ့အဆက္မျပတ္ဝါးေနသည္။
"မင္းမေန႔က ငါအျပင္သြားတုန္းက အိမ္မွာမင္းအစပ္ေတစားေနတယ္ဆို"
"မ...မဟုတ္ပါဘူး မင္းကိုဘယ္သူေျပာလဲ"
"အန္တီႀကီးေျပာတာ သူေျပာတာမရဘူးတဲ့"
ရီေပၚ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္၍ေ႐ွ႕ကိုသာျပန္ၾကည့္သည္။
YOU ARE READING
မထင္မွတ္ထားေသာဖူးစာ(မထင်မှတ်ထားသောဖူးစာ)
FanfictionUnicode သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ စနောက်မှုအတွက်ရွေးချယ်ခံလိုက်ရရာကနေ မထင်မှတ်ထားစွာဖြစ်တည်လာတဲ့ ဖူးစာလေးတစ်ခု~ (ဒီ fic လေးက ပထမဆုံးစရေးဖူးတာလေးမို့ အရေးအသားရော ဇာတ်သွားရော ဟာကွက်တွေအပြည့်ပေမယ့် အမှတ်တရလေးမို့ပြန် publish လိုက်တာပါ။ ) Zawgyi သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕...