chapter[1]

626 29 6
                                    


16.12.2017

Gözlerim seyiriyor,kararıyor,vücudum uyuşuyor ve başım dönüyordu.

Kendimi düşmeden koltuğa bırakmaya çalışırken mutfaktağa içecek bir şeyler getirmek için giden Kook'a seslenmeye bile akıl edemiyordum.

Evet,kendimi hızla atmıştım koltuğa ve bununla beraber dayanamayıp yığılmam bir olmuştu.

Bu sefer şiddetli geçiyordu.

Titriyor,öğürüyordum ve avuş içlerime geçirdiğim tırnaklarım her geçen dakika dahada canımı acıtıyordu.

"Hey iyi misin?"

Deyip yanıma geldiğinde kenetlenen dişlerimden dolayı konuşamıyordum fakat ona her şeyin yoluna gireceğini ve daha mutlu olacağımızı söylemek istiyordum.

Hala derimi kazırcasına sıktığım ve asla yumuşamayan ellerimi açmaya çalışıyordu.

Zorla da olsa dişlerimin arasına sıkıştırdığı parmağıyla kenetlenen çenemi gevşettiğinde ellerimde onunla eş zamanlı olarak açılmıştı ve derimden çıkan parmaklarımla ellerimin kenarlarından yere doğru süzülen sıvıyı farketmem uzun sürmemişti.

Gözlerimi hafifçe araladığımdaysa hiç endişeli bakmıyordu beklediğimin aksine.

Gözlerini kısmıştı ve sinirli gibiydi.

Suratı tam olarak hala netleşmemiş olsada gördüğüm kadarı bunu anlamama yetmişti.

Karnıma giren ağrı,midemdeki bulantı ve parmak uçlarımdan süzülen kanın yanı sıra surat ifadesi beni şaşırtıyordu.Tembihlediği gibi içkiden uzak durmuş,kafamı saçma şeylere yormamış,dediği arkadaşlarımla aramı açmış ve bu yüzünden bunları tekrar yaşamamıştım oysaki.

Hafiften netleşen suratıyla,ciddi ifadesini bir kenara bırakıp takındığı sinsi ve imalı gülüşü farketmiştim.

Neden gülüyordu ki?Ben ortada gülünecek bir şey göremiyordum..

"Niye gülüyorsun ki?"

Dediğimde kısık ve fazlasıyla çatlak çıkan sesimle bana biraz daha yaklaşmıştı ama bunun sadece fiziksel bir yakınlaşma olduğunu dediği ve yaptığıyla anlamıştım.

"Üzgünüm..çok olmasada...Bir daha görüşmemek dileğiyle."

Kapıyı kapayıp,çekip gitmişti.

Arkasından gitmek için ayağa kalkmaya ve onu durdurmaya yeltendiğimde ise bu sefer yere yığılmıştım.

Yine titriyor,öğürüyor ve kasılıyordum ama bu sefer bir artım vardı.Kasılan tek yer kol,bacak ve ellerim değildi.Kalbimdi..

Bir yandan tekrardan kenetlenen ve açılmamakta ısrarcı olan çenemi açmaya,bir yandansa arkasından bağırmaya çalışıyordum derken gözlerim kapanmış ve ani bir şekilde salınmıştım.

●●●

Kabustu..değil mi?

Az evvel yaşananlar..Duyduklarım,gördüklerim,hissettiklerim..

Beni terk etmemişti değil mi!?


Selam!İlk bölümün sonuna geldik

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Selam!İlk bölümün sonuna geldik.Bu bölüm kısa bir flachback şeklindeydi,umarım beğenmişsindir.🖤

ᴇᴄᴄᴇᴅᴇɴᴛᴇsɪᴀsᴛ   ᷯ ͤ ᷠ ᷜ ͦ ͦ ᷜHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin