ᴇᴄᴄᴇᴅᴇɴᴛᴇsɪᴀsᴛ ᷯ ͤ ᷠ ᷜ ͦ ͦ ᷜ

chapter[3]

Jennie

Çok sessizdi etraf.Kimse konuşmuyordu koca okulda garip bir şekilde ve herkes pürdikkat konuşmasına başlamak üzere olan müdürü izliyordu.

"Ahh,çok heyecanlıyım."

"Çok çalıştın Lisa,bu sefer kazanacaksın."

Arkadan gelen sesleri duymamla sinirlerim azda olsa gerilmişti doğrusu.

"Kazanacakmış(!)"

●●●

Dakikalar geçtikçe ben de heyecanlanıyordum.

Normalde gerilmezdim fakat şuan gergin hissediyordum ve hafif başım dönüyordu.

Biraz ürkmüştüm doğrusu fakat sesimi çıkartmıyordum.

O sırada sıra ikimize geldiğinde Lisa'nın annesinin bağırışını duymuştum.

"Hadi kızım,yaparsın!"

Destek görüyordu.Arkasında onu destekleyen birileri vardı.Ailesi..

Annesinin dedikleri kulağımda yankılanıyordu.Aynı beş yaşındaki bale gözterimde olduğu gibi...

●●●

Herkes bitirmişti.

Biz Lisa ile en sonduk.

En iyi ikili ikimiz olduğu için son olarak bizim puanlarımız karşılaştırılıyordu.

"Jennie Kim"

Adımın söylendiğini duyunca yerimden kalkmıştım ve kalkmamla büyük bir alkış olmuştu ama bu beni tatmin etmiyordu.Belki de ben aç gözlüydüm.

●●●

Sahneye çıktığımda sahne ışıklarını yakmışlardı ve ışıklarla eş zamanlı olarakta müzik başlamıştı.

Bedenimi notaların akışına bıraktığımda bir farklılık olduğunu sezmiştim.

Olmaması gereken bir şeydi bu.Tenime temas eden hava giderek çekiliyordu.

Gözlerim kararmaya başlamıştı.Etraftakiler bir çoğalıyor,bir yok oluyordu.Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.

Sürekli dönün başımın etkisiyleyse sahnede bir o yana,bir bu yana gidip geliyordum

Sahnenin aşağısında beni izleyenleri güçlükle görebiliyordum,e tabi adımlarımıda..

Durmam gerektiğini anladığımda biliyordum ki artık çok geçti.Kontrolü kaybetmiştim.

Birkaç dakika titreyen kol ve bacaklarımla zorda olsa dansı sürdürmemin ardından vücudum yerle buluşmadan önce gördüğüm son şey ön sırada oturanları  endişeli bakışları ve puanların gösterildiği tablodaki "0" rakamıydı.

●●●

Gözlerim yavaş yavaş aralandığı ve buğulu bir şekilde etrafı gördüğüm sırada farketmiştim ki yanı başımda oturan kişi Jungkook'tan başkası değildi.

Elimi avcunun içine almış,bakışlarını suratıma kenetlemiş bir yandan da tuttuğu elimi baş parmağıyla okşuyordu.

Ne işi vardı burada?

Böyle bir durumda onu görmek istemeyeceğimi biliyordu ama inatla üstüme gelmeye devam ediyordu.

Onun yüzündendi hepsi ve o inatla lanet suratını hafızmdan sildirtmemek için elinden geleni yapıyordu.

Artık onu sevmiyordum.Bu saatten sonra sevmezdim de zaten fakat anladığım kasarıyla bunlar onun için geçerli değildi.

Öbür elinide tuttuğu elimin üst kısmına yerleştirdiğinde artık dayanamamıştım fakat düşüncelerimin aksine sıkık bir ses tonuyla;