ᴇᴄᴄᴇᴅᴇɴᴛᴇsɪᴀsᴛ ᷯ ͤ ᷠ ᷜ ͦ ͦ ᷜ

chapter[5]

Yolda uyumuştum herhalde ki bir yatak odasındaydım.

Büyük,ferah ve ışık alan bir yerdi burası.

Ayrıca güzelde kokuyordu.Keskin ama bir o kadarda huzur verici bir kokuydu bu..

Derin bir nefes alıp bir kez daha kokuyu içime çekmiş ve üzerime örtülmüş olan yorganı kenara itip yatakta doğrulmuştum.

Odayı incelemeye devam ediyordum.Muhtemelen Tae'nin evinde ve yatak odasındaydım şuan ve bu beni fazlasıyla geriyordu nedensizce..

Gerginliğimi bir kenara bırakıp gözlerim tavandaki detaylara takıldığındaysa kapı çalınmıştı.

"Uyanmışsın."

Gelen sesle kafamı o yöne doğru çevirmiştim.

Üzerinde beyaz bir tişört,gri bir kot pantolon,hafif dağılmış saçları ve elinde dumanı tüten kahvesiyle Tae girmişti odaya.

"Evet."

Muhtemelen beni de buraya o çıkartmıştı zaten.

"Burası senin evin mi?"

"Evet beğendin mi?"

"Güzelmiş.."

Demiştim kısılan sesimle fakat farkındaydım ki sırf konuşmak için konuşuyordum.

"Teşekkür ederim Tae,onca zahmete girdin.Gerek yoktu."

"Gerek olmasaydı şuan burasa,benimle olamazdın Jennie."

"Burda olmak istediğimi söylediğimide hatırlamıyorum zaten"diye geçirmiştim içimden.

Sorun olan burada olmam değildi gerçi ,burada olma nedenimdi onun karşısında en nefret ettiğim duruma düşüyordum çünkü ve bu sinirimi çok bozuyordu.

Güçsüz gözüküyordum..

En küçücük bir olaya bile dayanamayıp çareyi kaçışta ayaran ve yaşadıklarına karşın direnmek yerine bir çırpıda kurtulmak isteyen eziğin teki gibi hatta.

Annemi fiziksel,babamıysa pisikolojik olarak kaybettiğimden bu yana güçlü bir kızdım ben.

Onca şeye göğüs germiştim.Çok dayanmış ve çok çabalamıştım ve şimdi benden nefret eden birinin hiçbir şey bilmeden zıttını düşünmesi,bu çok moralimi bozuyordu.

Birbirimizden hazetmememize rağmen şuan hala onun evinde olduğum gerçeği gibi...

Düşüncelerimden sıyrılıp ona cevap verecektim ki aklıma bir soru daha takılmıştı ve beni onca şey arasında bu denli huzursuz etmeye yetmişti.

Nasıl olsa beni sevmiyordu,hatta nefret ediyordu.Beni kurtarmaya çalışması bile garipti aslına bakarsak ve böyle birinin bana iyilik yapması absürt olurdu.Bu yüzden bana..

Bana bir şey yapmamış olmamasını umut ediyordum.Beni evine getiripte bu denli sevgili dolu ve iyi niyetli karşılamış olamazdı çünkü.

Nedeni ve amacı farklı olmalıydı.Ee tabii bende ona güvenip arabasında uyuyarak ona en iyi fırsatı tanımıştım.

Hala kapıdan bana bakıp gülümseyen Tae'ye dönüp sormuştum sonunda merakıma ve korkuma yenik düşüp;

"S-sen bana bir şey yapmadın değil mi?"

Gülümseyen suratını ciddi ve hafif şaşkın bir ifadeye bırakmış,ardındansa hafifçe kaşlarını çatmıştı.

"Bak Jennie,seni gayet iyi anlıyorum.Korkuyorsun,tedirginsin,tanımadığın biriyle daha önce hiç görmediğin bir yerdesin fakat kimseye özelliklede sana asla böyle bir şey yapmam.Bir kadına izni olmadan dokunacak kadar düşmedim."