وكآن شيئا لم يكن

البااارت السااادس

البارت الساااادس... وكآن شيئا لم يكن 

روز: لو قربت من امى هقتلك
احمد: يبقى تعملى اللى عايزوا
فجأه تليفون روز رن
روز بصت ل الفون وبعد كده بصت ل احمد وقامت فاتحه
روز: الو
امجد: اذيك يا روز وحشتينى
روز: الحمد لله
امجد: عايز اشوفك
روز: عن اذنك انا مش فاضيه سلام
وقفلت السكه وامجد بيتوعدلها
احمد؛ مين اللى كان بيرن
روز ب توتر : دى رحمه صحبتى
احمد بشك: رحمه ممم طيب انزلى نتمشى شويه
روز: لا انا عايزه اروح
احمد: انزلى بدل م اجرك من شاعرك الحلو ده يااالا
روز نزلت وهى على اخرها
وفجاه احمد شد ايدها ومسكها ومشى
احمد: يلا علشان نجيب فستان الخطوبه
روز: لا مش عايزه هلبس اى زفت
احمد قرب منها اوى وبيطلع شرار من عيونوا وقرب من ودنها جامد بصوت زى الافعى : لما اقول حاجه متجدلنيش فيها علشان مخلكيش تندمى وقام طابع قبله حاره على خدها وشدها ومشى
روز مصدومه جدا ومش قادره تستوعب اى حاجه
دخلوا اتليه فساتين كبير جدا وقالها اختارى وانا هقعد بره ياريت ميكونش عريان انا هسيبك تختارى ومش عايز اشوفوا النهارده عايز اشوفوا يوم الخطوبه ياقطتى متنسيش هاتيه محترم وطلب واحده م الاتليه تختار معاها
العامله هناك  : اتفضلى يا انسه
روز: تمام
اللى شغاله هناك اختارتلها فستانين
واحد بنفسجى غامق و واحد اسود
روز دخلت قاستهم
البنفسجى كب وفى دنتيل  روز قاستوا وعجبها جدا وشافت نفسها حلوه جدا فيه
و الاسود زى فستان سندريلا بالظبط ف بعد عناء اختارت البنفسجى
وحاسب احمد ومشيوا
احمد: هتنزلى بكره الساعه كام للكليه
روز بتأفف : ٩
احمد: طيب هبقى عندك ٩ الا ربع
روز: طيب
وصلوا لحد البيت و روز طلعت واحمد بيبصلها ب حزن وقام ماشى
تانى يوم الصبح تليفون روز بيرن
رحمه: اى ياابنتى كل ده رن
روز واللى عرفت انها اتاخرت : معلش كنت نايمه هقوم اخلص لبس وانزل اهوا
رحمه: طب اخلصى على معادنا بقى علشان تشوفى ماما
روز: تمام
روز قامت وجهزت ونزلت لقت احمد تحت ودخلت العربيه من غير حرف
احمد: صباح الخير يا قطتى
روز: صباح الزفت يا بعيد
احمد: اتلمى يا روز واصطبحى ل اخليكى تصطبحى فعلا
روز: اوووف خلصنا بقى اتاخرت ع المحاضره
ومشيوا
عند رحمه
رحمه: انا ظبطت الدنيا الساعه ١١ تكون هناك
امجد: تمام
رحمه: امشى بقى انت دلوقت لانها هتلاقيها جايه حالا
امجد : تمام
وصلت روز ودخلت المحاضره وخرجت مع رحمه بدرى علشان تروح تشوف مامتها
رحمه : ياالا يا روز
روز: ياالا وقفى تاكسى
وصلوا روز و رحمه
طلعوا البيت بس ملقوش حد
رحمه: اوووه هتلاقى ماما راحت عن جارتنا ولا حاجه هروح اندهلها
روز : تمام مستنياكى
وفجأه احمد رن
احمد: انتى فين وازاى تخرجى م الكليه من غير م تقوليلى
روز: انا عند مامه رحمه تعبانه بشوفها
احمدبعصبيه : طب انزلى
روز ب لا مبالاه : طيب ونزلت روز ولقت احمد واقف ب العربيه و اول م ركبت طار بالعربيه زى المجنون
احمد: هو انا مش قولتلك مفيش زفت مرواح ف حته غير اما تقوليلى
روز: مامت صحبتى تعبانه وروحت اشوفها
احمد وقف العربيه ب عصبيه وفجأه ......