وكآن شيئا لم يكن

البااارت الحااادى عشر

البارت الحاااادى عشرررر... وكآن شيئا لم يكن... بقلمى منار النشار
الدكتور طلع صوره امجد و وراها ل روز
روز قربت من الصوره اكتر و دققت ف ملامحوا اكتر وفضلت ساكته وباصه للصوره
احمد: روز انتى تعرفى مين ده
روز غمضت عينها جامد اكنها بتفتكر حاجه وقامت حاطه ايديها الاتنين على دماغها
روز: دماغى وجعانى اوى مش قااااااااادررراااااه  وقامت مصرخه
الدكتور اداها ابره مهدء ونامت روز
احمد بحزن: هى مالها يا دكتور
الدكتور: هى اول م شافت الصوره دماغها بدئت تشتغل وتفكر مين اللى ف الصوره وحصل تشويش ف دماغها هى مش فاكره مين الشخص ده لانها شايفه صوره وعلى الرغم من كده دماغها مستحملتش ياريت متخلوهاش تتعرض للناس دى خصوصا ف الوقت ده بالذات
احمد ب كسره : تمام يا دكتور
الدكتور: تمام انا ساعتين وهاجى اشوفها تكون فاقت
احمد: تمام
احمد دخل سحب كرسى وقاعد جنب روز وباس دماغها وغصب عنو نام ع الكرسى وبعد ساعتين روز فاقت و احمد لسه نايم اتعدلت روز من نومتها وقالت..
روز: بس بس انت يااا بس
احمد سمعها وقام مخضوض
احمد ب خوف: روز انتى كويسه فيكى حاجه اجبلك الدكتور
روز ضحكت: لا انا كويسه بس انت مقولتليش انت مين
احمد سكت وقاعد يفكر وهو حزين ويفكر ف الكلام اللى قالهولوا امجد ( هتتجوز واحده واحد لماسها قبلك) وقعد يفكر ف كلام الدكتور
روز: انتى ي اسمك اى انا بكلمك
احمد: احم انا اسمى احمد ظابط ف الجيش المصرى وانا اللى جبتك المستشفى هنا انتى كنتى معديه الطريق وكانت عربيه هتخبطك ف وقعتى ع الارض وجالك صدمه عصبيه م الخضه
روز: شكرا جدا انا ممنونه ليك ب عمرى ممكن اسأل حضرتك سؤال
احمد: اكيد اتفضلى
روز: هو انت متعرفش نتيجه الثانويه العامه بانت ولا لا  ولو مبانتش بما انك ظابط ممكن تجيبهالى
احمد: بصى يا روز انا هحكيلك اى اللى حصل ف المستشفى بعد م جالك صدمه عصبيه بس بشرط
روز بتفكير : اى الشرط
احمد : الشرط انك توعدينى انك تكونى كويسه وتتقبلى الل حصل
روز بتفكير : هو اى اللى حصل 
احمد: اوعدينى الاول
روز بثقه: اوعدك
وفجأه الدكتور و الممرضه دخلوا
الدكتور: اهوا بنضحك وزى الفل اهوا  اذيك دلوقت
روز ب خجل :كويسه الحمد لله
الدكتور : طيب انا هكتبلك على شويه علاج كده تمشى عليهم لما تخرجى م المستشفى لحد م تلاقى نفسك كويسه و تبطليهم 
روز:حاضر يا دكتور
الدكتور: اتمنى انك متجيش تانى
روز بضحك : ان شاء الله
احمد : انا هخرج اقول لوالدتك انك هتخرجى النهارده
وخرج احمد  يتكلم مع والدت روز 
احمد: هى هتخرج م المستشفى النهارده ياريت متكلميهاش ف موضوع فقدان الذاكره ده دلوقت خالص انا هقولها
مامتها: طب هو اى اللى حصل يابنى ل كل ده وليه فقدت الذاكره
احمد: كانت هتعمل حادثه ف جالها صدمه عصبيه م الخضه قلبها ضعيف  يلا جهزى هدومها على م اروح اجيب العربيه قدام المستشفى .........