وكآن شيئا لم يكن

البااارت الخاامس عشر والاخير

الباااااارت الخاااااامس عشرررر والاخير
(وكآن شيئا لم يكن بقلمى منار النشار )

امجد ل احمد: متقربش اكتر من كده ل هقتلها واقتلك
احمد جرى بسىعه على امجد اللى فجأه رفع السكينه ولسه هيجيبها ف قلب روز فجأه احمد لقى صوت رصاصه خارجه من مسدس وراه واستقرت ف دماغ امجد اللى كان ايدوا مليانه دم من روز وبعد كده وقعد ع الارض
احمد بدموع: روز روز حبيبتى هتبقى كويسه
وخدها وركب العربيه وراح ع المستشفى وعمال يزعق ف الدكاتره علشان يشفوها وفعلا روز دخلت العمليات وبعد شاعتين الدكتور خرج
الدكتور: عايزين حد يتبرع حالا احمد: خدوا منى الدم اللى انتوا عايزينوا
الممرضه : طب اتفضل معايا
خدوا دم م احمد اللى لقوها نفس دم روز بالصدفه 
وخرج احمد قعد قدام اوضه العمليات مع والدتوا و والده روز اللى مموته نفسها م البكاء
بعد مده الدكتور خرج
احمد ب بكاء: خير يا دكتور عامله اى دلوقت
الدكتور: هو الصراحه حالتها خطيره جدا ولو عدى عليها ٢٤ ساعه ومحصلش مضاعفات تبقى خرجت الحاله الخطر
احمد: طيب اقدر ادخولها
الدكتور: لا مينفعش هى هتفضل تحت الملاحظه ٢٤ساعه ومش عايزين اى اجهاد ليها لان حالتها خطر جدا
احمد راح يصلى وطول الوقت بيدعى ل روز واصر ان هو اللى
يقعد معاها ف المستشفى

قاعد قدام اوضتها وعمال يقراء قران  وبعد كده خرجت الممرضه من اوضتها وقالت انها فاقت وحالتها مستقره دلوقت
احمد بفرحه : طيب ممكن  ادخولها والله م هضايقها ولا هزعجها وهخلى بالى منها وبداء يعط
اممرضه قعدت تضحك على شكلوا الطفولى
احمد دخل ل روز وعيونوا كلها دموع
احمد بطفوله: روز حبيبتى انتى كويسه انا اسف والله اسف ان كل ده حصل واسف ان معرفتش احميكى واسف على كل حاجه بكره تقومى ب السلامه واعمل كل حاجه ومش هضايقك والله عارفه انا بحبك من سنين وانتى مش عارفه من ساعت م كنتى ف ٢ث وانا بحبك وكل يوم اقول بكره تبقوا لبعض انا اسف والله لو مش عايزانى همشى بس انتى ابقى كويسه وانا والله اعملك كل اللى انتى عايزاه
روز ب ابتسامه: انا كويسه ومش عايزه غيرك
احمد بضحك : الله اكبر ظهر الحق يعنى لتزم تاخدى سكينه علشان تقوليلى انك مش عايزه غير انا بحبك اوى يخربيت الشيطان عملتى فيا اى
روز بضحك و وجع ف نفس الوقت : اااه   خلاص متضحكنيش
احمد بحزن ومفهمش ان روز كانت بتضحك: انا اسف يا حبيبتى والله مكنش قصدى انى اتعبك خلاص هسكت خالص
بعد كده الدكتور دخل
الدكتور: لا ده احنا بقينا عال اوى 
روز: الحمد لله يا دكتور
الدكتور بضحك : تقدرى تمشى الاسبوع الجاى ومش عايزين نشوفك تانى بقى
روز: ياارب
عدى شهر على خروج روز م المستشفى وكان يوم فرحهم
احمد: بحبك اووى
رووز: وانا بموت فيك
(كان سندى وضلى ف الوقت اللى اعز ناس ف حياتى خانونى وجرحونى )
وكآن شيئا لم يكن بقلمى منار النشار
تمت