Chapter 4

898 52 2
                                    

      Kabado si Maggie habang pinagmamasdan ang kanyang sarili sa harap ng salamin. Suot-suot niya ang cocktail dress na binili pa mismo ng Mommy niya sa isang sikat na designer. The little black dress was made of fine laces and expensive silk. Sabi ng bakla na nag-make up sa kanya kanina, litaw na litaw daw ang ganda ng kutis niya sa damit. The make-up artist said she has olive-tone skin. Not negra nor parang pwet ng kawali. Sabi pa nito, na kahit 'di siya gaanong katangkaran, pwede raw siyang pumasang modelo. Basta alam niyang i-project ang sarili niya sa crowd at siyempre sa camera. Nahiling niya tuloy na sana naririnig ni Stacey ang mga sinabi ng bakla kanina.

Mabilis siyang umiling. Aktibo na naman ang insecurities niya kahit malayo si Stacey sa kanya.

Nagbuga siya ng hininga at plinantsa ng kamay ang damit niya. Inayos din niya ang nakalugay niyang buhok na hanggang balikat ang haba na sadyang kinulot ang dulo for a touch of simple elegance. On her ears were her mom's vintage pearl earrings. And on her neck was a silver necklace with an ornate heart pendant.

Indeed, she looked simple yet exquisite.

A smile broke in her mouth as she casually ran her fingers on the necklace she was wearing. It was Phil's graduation gift for her. In turn, she gave him an ID bracelet with his name carved on it. Hindi naman sila nag-usap na dalawa and she really find it amazing na parehong alahas ang iniregalo nila sa isa't isa.

Pero wala sa damit, sa make-up o sa suot niyang mga alahas ang atensyon niya ng mga oras na 'yon. Kundi nasa puso niyang ganado sa pagtambol. Hindi kasi siya masusundo ni Arthur sa bahay nila. May last minute touch-ups daw sa venue at kailangan ito doon bilang president ng graduating class. Kanina habang nagla-lunch sila, nag-volunteer na ang Kuya Richmond niya na ihatid siya sa venue ng ball. But Phil insisted na makisabay na lang daw siya sa kanila ni Stacey. Aayaw sana siya kaso sa bandang huli pumayag na rin siya.

Bukas, aalis na si Phil. At mawawala ito ng dalawang taon. Titiisin na lang niya siguro ang walang effort na kaplastikan ni Stacey basta makasama niya si Phil nang mas mahaba ngayong gabi at hindi lang sa last dance.

Wala sa sarili niyang pinagmasdan ang dalawang picture na nakapatong sa night stand. Kuha ang mga 'yon noong elementary at high school graduation nila ni Phil. In an instant, her heart was filled with nostalgic memories.

She then realized that she'd terribly miss Phil. Maisip pa lang niya, parang hindi na niya 'ata kaya. But it can't be helped. They had grown. And society tagged them as ready, ready to embark on their new journey to adulthood.

Napaigtad pa siya nang may busina sa harapan ng kanilang bahay. Sumilip siya sa bintana. She saw Phil right outside their gate. Kumaway ito nang makita siya. She had one last glance of herself on the mirror before she went out of her room. Matapos ang ilang papuring narinig niya mula sa Daddy at Mommy niya na noon ay kasalukuyang nanonood ng TV sa sala, madali niyang tinungo ang front door. Saktong naroon na rin si Phil, naghihintay... sa kanya.

Lalong lumakas ang pagtambol sa dibdib niya nang magtama ang kanilang mga mata. As usual, he looked dashing on his coat and tie. Pinigil niya ang sariling h'wag maalangan nang simulan nitong ipasada ang mata sa kabuuan niya. Nakasalamin sa mga mata nito ang paghanga.

"You're wearing it," anito nang dumako sa leeg niya ang mga mata nito. Ang tinutukoy ay ang kwintas na bigay nito.

Ngumiti siya at sinilip ang wrist nito. "And so are you," komento niya nang makita niya ang ID bracelet na regalo niya rito.

Ngumiti lang din ito bago muli siyang pinakatitigan.

"We'll don't just stand there, Phillip. I'm waiting for a compliment," natatawang sabi niya.

The Last DanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon