Ανεκπλήρωτα Όνειρα

T W O

"Μιρέλλα!Γύρισες?" φωνάζει η μητέρα μου όσο εγώ ανοίγω την πόρτα.

Πετάω την σχολική μου τσάντα κάπου στο σαλόνι και μπαίνω στην κουζίνα να δω τι θα φάω.

"Όχι ρε μάνα! Έχω σταματήσει στο μανάβικο στην γωνία για καρπούζια."της απαντάω όλο ειρωνεία και ανοίγω το ψυγείο.

"Αυτό το υφάκι θα το κόψεις Μιρέλλα!Δεν είναι καθόλου ευγενικό. "απαντάει στον ίδιο τόνο με εμένα κι εγώ αναστενάζω.

Το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω αυτή τη στιγμή είναι να τσακωθώ με την μάνα μου για το τίποτα.

Πιάνω την τσάντα μου από εκεί που την είχα πετάξει και προχωράω προς το δωμάτιό μου.

Το δωμάτιό μου είναι κάτι σαν το καταφύγιό μου. Εκεί ζωγραφίζω και ξεφεύγω λίγο.

.....

Θα σχεδιάσω λίγο ακόμα από το τελευταίο σκίτσο και θα ετοιμαστώ για την δουλειά μου.
Βλέπετε δουλεύω σε μία καφετέρια ως σερβιτόρα για να καταφέρω να τα βγαλω πέρα   με τις καθημερινές ανάγκες.

Δεν θέλω να επιβαρύνω τους γονείς μου με το λεγόμενο 'χαρτζιλίκι' όπως κάνουν τα υπόλοιπα παιδιά στην ηλικία μου. Πάντα ήθελα να έχω εγώ το πάνω χέρι στα οικονομικά μου και γενικώς στα προσωπικά μου θέματα.

"Μιρέλλα! Θα φας?! " φωνάζει η μητέρα μου από την κουζίνα όσο εγώ ετοιμάζομαι.

"Θα φάω μετά! " της απαντάω και βγαίνω απ'το σπίτι.

Προχωράω στην γειτονιά με τα πόδια καθώς η καφετέρια όπου δουλεύω είναι ένα τετράγωνο μακριά και δεν χρειάζομαι κάποιο μεταφορικό μέσο για να πάω.

Τις βροχερές μέρες φυσικά ζορίζομαι μέχρι να πάω και να γυρίσω, (Ειδικά αν έχει κι αέρα.) αφού δεν ήταν λίγες φορές όπου ο αέρας σφυρίζε και κοπανούσε με μανία την ομπρέλα μου...

Φτανω έξω από την καφετέρια και προχωράω μέσα.

Ο Μιχάλης, ένας συνάδελφος που δουλεύει ταμίας, με χαιρετάει και εξυπηρετεί έναν πελάτη.

Μπήκα στην αποθήκη με τις στολές και Φόρεσα μια της σερβιτόρας.

Η στολή είναι σε μία απόχρωση του πρασίνου πρός το σκούρο λαδί με μια τσέπη χαμηλά κάπου κοντά στον αφαλό, για να φυλάμε το μπλοκάκι και τον στυλό.

Βγήκα από την αποθήκη και κατευθύνθηκα κατευθείαν σε ένα τραπέζι με μια παρέα αγοριών γύρω στα 20.

"Είστε έτοιμοι ή να έρθω σε λίγο?" ρωτάω χαμογελαστή και αυτοί γυρίζουν να κοιτάξουν εμένα.

"Οχι, είμαστε έτοιμοι." λέει ο ένας από τους τρεις και μου ανακοινώνουν τι θα πάρουν.

Ήρθε και η σειρά του τρίτου όπου έχει ένα πονηρό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του και απ'ότι φαίνεται είναι έτοιμος να πετάξει μα-βλακεια, συγγνώμη..

"Εγω μπορώ να έχω εσένα κούκλα?" ρωτάει και πραγματικά έχω ακούσει αυτή την ατάκα τόσες φορές που θα έρθει η στιγμή που θα γυρίσω στον πάγκο με τα νερά, θα πιάσω μια κανάτα και θα τους ποτίσω μπας και μεγαλώσει το σπορακι που ονομάζουν μυαλό.

"Εγω δεν περιλαμβάνομαι στον κατάλογο..."απαντάω νικητήρια και ακούγεται ένα επιφώνημα τύπου 'οοοο'...

"Κρίμα λοιπόν... Θα πάρω έναν εσπρέσο τότε." απαντάει με χαμηλωμένο το κεφάλι και εγώ δίνω την παραγγελία στον Μιχάλη.

{...}

Μολις σχολάσαμε όλοι... Η ώρα είναι 22:37 ακριβώς, σύμφωνα με την μπακατέλα μου και βγάζω την στολή μου.

Βγαίνω από το μαγαζί και κατευθύνομαι προς το σπίτι μου.

Όσο περπατούσα συναντούσα ή καλύτερα, συγκρούστηκα με πολλές μεθυσμένες παρέες γύρω στα 18 και το όλο θέαμα είναι λυπητερό.

Όλο το θέαμα είναι λυπητερό. Ζουμε σε μία εποχή όπου ο κάθε ανήλικος έφηβος έχει το δικαίωμα να βγαίνει και να τα πίνει και μετά να  γυρνάει στους δρόμους βρίζοντας και στραβοπερπατώντας ώσπου να τους πιάσει ή αστυνομία ή κάτι τέτοιο.

Ζούμε σε μία εποχή που η  τεχνολογία είναι το πρώτο πράγμα στην ζωή μας και μετά πάνε όλα τα άλλα.. Οικογένεια, άνθρωποι, φίλοι, συγγενείς..

Η αγάπη για τον συνάνθρωπο είναι ένα σπάνιο φαινόμενο πλέον.

Όλοι σε κατακρίνουν για το παραμικρό και το να είσαι ο εαυτός σου είναι κάτι παράξενο.
Προτιμάνε να είναι κάποιοι που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν από το να είναι ο εαυτός τους, μόνο και μόνο για τους άλλους.

Αλλά σωστά..

Να σκέφτεσαι είναι δύσκολο.
Για αυτό ο κόσμος κρίνει.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Γειάαααα... 👽👋

Τι κάνετε?❤️

Omg πρώτη φορά ένιωσα πως το γράψιμο μου έχει βελτιωθεί... 😂

ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΑΡΤΑΡΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΊΖΕΙ ΠΩΣ ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΕΝΏ ΑΠΛΆ ΑΝΑΝΕΏΘΗΚΕ ΤΟ ΛΕΞΙΛΌΓΙΟ ΤΟΥ!

Τεσπα αγάπες.. Θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο...

Soooo...

🔥Stay tuned🔥
For more😏