Son iki gündür Aslı ve Emirle takılıyordum Yeni BFF lerimdi. Aslı zaten öyleydi de, Emir kadroya yeni katılıyordu.
Okul çıkışı müzik odasına uğramam gerekiyordu. Oraya gittim, peşimden Emir girdi ve ardından kapı kapandı. Emir'e bön bön bakıyordum.
"Ya ne kadar salaksın Emir, o kapı kapanınca bir daha açılmıyor."
Eliyle ağzını kapadı. "Ciddi misin?"
"Maalesef."
Sandalyelerden birine oturup ofladım.
Emir kapıyı kırmaya çalışıyordu. En sonunda beceremeyeceğini anladı ve cep telefonunu çıkardı.
"Öf, çekmiyor." dedi.
"Bizim okul da böyle işte. Siktiri boktan bişey. "Bu lafın sahibi kamkim Elfin'e selamlar.;))
" Boşver, nasılsa az sonra Ali Abi gelir. Yani umarım."
Pencerenin kenarına oturdum ve dizlerimi kendime çektim. Ck kuulum allah khrtmsn .ss
"Aslında bu biraz da iyi oldu."dedi.
"Ne?İyi mi? Emir, olayın ciddiyetini fark etmedin mi yoksa? Belki de sabaha kadar burada kalacağız."
"Orası öyle. Aman Derin, olaylara hiç olumlu yönden bakmıyorsun ki. Felaket tellalı gibisin."
"Neyse tamam. Söyle, iyi yönü neymiş burada kalamamızın?"
Kafasını duvara yasladı. Oh, cool svglm. "Seni yakından tanıma şansına sahip oldum."
Tek kaşımı kaldırıp ona baktım."Beni yeterince yakından tanımıyor musun?"
Gülümseyerek 'hayır' anlamında başını salladı.
"Peki…Hakkımda ne bilmek istiyorsun?"
Eliyle çenesini tutup tavana baktı. "Hmmm.. Hiç sevgilin oldu mu?"
Bunu büyük bir cesaretle söylemişti. Ben bu kadar cesaretli olamazdım.
"Bu soruya cevap vereceğimi beklemiyorsun,değil mi?"
"Bekliyorum."
"Daha çok beklersin o zaman."
Gözlerimi dışarıya yönlendirdim. Ve dışarıyı izlemeye başladım.
"Alt tarafı bir soru."
"Sana cevap vermek zorunda değilim."
Ofladı. "Peki,tamam. Zorunda değilsin."
Bu konuda yaralıydım. Daha önce sevgilim olmuştu elbette. O da beni en yakın arkadaşımla aldatıp hayatımdan çekip gitmişti.
Az sonra gözyaşlarımın istemsiz bir biçimde yanaklarımdan süzüldüğünü fark ettim. Ama üşengeç bir yapım olduğundan gözyaşlarımı silmedim.
"Derin?"
"Hı?"
"Ağlıyor musun sen?"
Gözlerimi elimin tersiyle silip burnumu çektim. "Yoo ne alakası var?"
"Eğer içine atarsan sonra patlarsın. Benimle konuşabilirsin."
Cevap vermedim. Yaklaşık on dakika sonra çenemi tutamayıp konuşmaya başladım.
"Onu çok sevmiştim. Ben hayatımda ilk kez onu sevdim, anladın mı? Ve…Ve sonra o da b-beni"
Daha fazla konuşamadım ve hıçkırıklarla ağlamaya başladım.
Emir kolunu omzuma atıp ben kendine çekti ve hiç itiraz etmeden kafamı göğsüne dayadım.
"Şşştt. Tamam ama, çok ağladın."
Kafamı göğsünden çektim ve ayağa kalktım. Gülümsemeye çalıştım ama dudaklarımın fazla kıvrılmadığını biliyordum.
Emir de kalkınca ona içtenlikle sarıldım.
Tam o sırada kapı açıldı. İçeri Ali Abi girdi.
"Derin? Evladım nabiyonuz siz burada?"
Yalandan öksürdüm."Kapalı kaldık Ali abi. Ama sağol, bizi kurtardın."
Çıkarken Ali Abinin omzuna hafifçe vurdum. İyi ve saf bir insandı.
Çantalarımızı sınıflarımızdan aldık ve evin yolunu tuttuk.
