Gece mesaj sesiyle irkildim. Emir'den gelmişti.
-Yarın seni evin önünden alacağım.
Şaşırmıştım.
-Neden? diye bir mesaj attım.
-Seni özel bir yere götüreceğim.
-Tamam :))
Sabahı sabırsızlıkla beklemeye başladım.
Sabah saat sekiz gibi kalkım. Emir'den iki mesaj vardı.
-Kahvaltı etme.
-Seni dokuzda alacağım.
Hava soğuktu, kırmızı bir pantolon ve beyaz bir kazak giydim
Altına da beyaz çizmelerimi geçirdim. Deri ceketimi de aldım ve saçımı atkuyruğu yaptım.
Hazırlanmam bittiğinde saat sekiz buçuktu. Emir gelene kadar telefonumla oyalandım.
Kırmızı spor bir arabayla gelmişti. Üstü kapalıydı.
"Günaydın." dedi arabadan çıkarken.
"Günaydın."
Ardından öpüştük ve bana binmem için kapıyı açtı. Yani öpüştük derken yanaktan.
"Bu arabayı nereden buldun?"
"Üzümünü ye bağını sorma"
"Peki.. Imm.. Bugün nasıl bir plan yaptın?"
"Önce bir kahvaltı yapalım. Sonra sinema falan. Ondan sonrasını ben de bilemiyorum."
"Bir dakika bir dakika... Bu şimdi bir randevu mu?"
"Nasıl istersen öyle algıla. İster randevu, ister arkadaş buluşması."
Beni boğaz kenarında bir yere götürdü. Harika bir kahvaltı yaptık.
Ondan sonra sinemaya gittik ve tam üç film izledik.
Sinema salonundan çıktığımızda saat beş buçuktu.
"Bir film daha izlersem kusacağım." dedim.
"Merak etme, film izlemeyeceğiz."
"Ne yapacağız?"
"Süpriz."
Arabaya bindik. Geldiğimiz yeri görünce ağzım beş karış açık kaldı.
"Türk Telekom Arena!" diye bağırdım arabadan inice.
"Doğru bildin." dedi.
"Tabii ya, nasıl da unutmuşum. Bugün Galatasaray'ın fenerbahçeyle maçı var!"
Emir'e sımsıkı sarıldım ve yanaklarına ıslak öpücükler biraktım.
Elindeki poşetten iki tane forma çıkardı.
"Al bakalım, şunu giy" dedi ve birini bana uzattı. Diğerini de kendisi giydi.
Maç yedide başladı ve sekizbuçuk dokuz gibi sona erdi.
Tabii ki Galatasaray kazanmıştı. İki golü de Snejder atmıştı. Zavallı fenerbahçe de hiç gol atamadı. (Fenerbahçeli arkadaşlarıma selam :* )
Eve dönerken yolda, "Sen harika bir insansın." dedim. "Nasıl da bildin Galatasataylı olduğumu!"
"Aslında zor olmadı. Galatasaraylı bileklikler takıyorsun ve kalemliğin galatasaraylı."
Emir süper biriydi. Galiba onu tanımlamak için en doğru kelime buydu: süper.
"Emre, bana bu kadar güzel bir gün yaşattığın için sana çok teşekkür ederim. Çok eğlendim."
"Ne demek, asıl ben çok eğlendim."
Sarıldık ve ayrıldık.
Emir tam benim tipimdi. Kafa bir çocuktu. Açıkçası seni özel bir yere götüreceğim dediğinde aklıma ilk bir akşamyemeği gelmişti. Ama Emir klişe biri değildi, bu yüzden beni akşamyemeğine götürmedi.
Emir hakkında hislerimden artık son derece emindim. Ben bu çocuğu seviyordum.
