ÜNİVERSİTE AŞKI

Bölüm 3

"İşte üniversite hayatı başlıyor"diye içinden geçirerek otogardan ayrılarak kalacağı yurda doğru yol almaya başladı. Kadir için herşey yolundaydı.Heycanlıydı.Yurda giderken etrafını gözlemliyor.Burda geçireceği zamanlar için sabırsızlanıyordu.

İnternetten bulduğu yurt bu olsa gerek.Pekte internetteki gibi gözükmüyor.Ama adres burayı gösteriyor."Aksilikler yavaş yavaş başlıyor" dedi içinden.Yurda girdiğinde görevli direk "isim soyisim?" dedi. Kadir görevliyi süzdü.Yaşı genç olmasına rağmen giydiği eski elbiseler ve esarp bağlama şekli onu yaşlı gösteriyordu.Yurt onunmuş gibi havası vardı.

"Hey sana diyorum yurda kayıtlı mısın?"

"Eee evet evet kayıtlıyım.kadir ..."

"3. kat 304 nolu odadasın.Kapı tarafından 2. ranza da kalacaksın.Yemek aksam 18'de başlıyor hoşgeldın"

Kadir bir şey demeden odasına doğru yol aldı.Erken gelmişti sanırım henüz yurtta pek kişi yoktu.Odadaki arkadaşlarıyla tanışacağı için heycanlıydı.Ancak odaya girdiğinde kimsenin gelmediğini fark etti.Valizindeki kıyafetlerini dolabına yerleştikten sonra laptopuyla ranzanın 2.katına çıktı.Çıkar çıkmaz kafası sert şekilde tavana çarptı. 

"Yurdununda,Şehrininde,Üniversitesinindeeee"

Bilgisayar açılacağı sırada şöyle bir odaya baktı.Televizyon ve bir masadan baska birşey yoktu.Evini özlediğini fark etti.Bir an içinden gitmek geldi.Bilgisayarın açılma sesiyle irkildi.

"Olamaz kahretsin! ceylana haber vermedım geldiğimi çok merak etmiştir şimdi"

Neden haber veremediği telefonuna baktığında aklına gelmişti.Otobüste ceylanla mesajlaşırken sarjı bitmişti.Telefonu hemen şarja taktı.Telefon sarj aldığı sırada ceylanı aradı.

"Aşkım,ömrüm,herşeyim ne zamandır sana ulaşmaya çalışıyorum meraktan öldürecek misin sen benı ya?"

"Henüz yeni geldim sevgilim.Telefonun sarjı bitmişti"

"Nasıl beğendin mi yeni şehrini,yurdunu?"

"Bok gibi! Sensiz hiç birşeyin tadı yok"

Ceylanın gülüşünden ne kadar çok sevindiğini anlamıştı.Konustukları sırada kapı açıldı ve odaya yeni biri geldi.

"Benım kapatmam lazım askım sonra konusuruz"

Kadir gelen çocuğun heycanıyla ceylandan cevap beklemeden telefonu kapatmıştı.

"Merhaba ben emre"

"Bende kadir memnun oldum"

"Hangi bölüm?"

"Makine mühendisliği sen?"

"Banka ve sigortacılık"

Kadirin emreye kanı ısınmıstı.Emre valizindeki kıyafetlerını dolaba yerleştirirken ona yardım ediyordu.Bu sırada da muhabbet ediyorlardı.Bir an olsun içi rahatlamıştı.Günlerin iyi geçeceğine inanıyordu.

"Çok acıktım ya yemek saat kaçtadır acaba?"

"18'de başlıyormuş"

"Harika vakit gelmiş hadi inelim"

Pek acıkmamıştı ama onun hayır deme gibi bir kabileti yoktu.

...İşte üniversitenin ilk günü.Kapıdan içeri girerken yıllardır bunun hayalini kurduğu aklına geldi. Hayali gerçekleşmişti."Her hayal, azimle gerçekleşir" dedi içinden.

Sınıfa gireceği sırada ceylan aradı.Ama derse gireceğinden meşgule vermek zorunda kaldı.Kapıyı açıp sınıfa gireceği sırada "özür dilerim ceylan" dedi kendi kendine.Ders başlamıştı bile öğretmeni hemen yerine geç diye işaret etti.En arkalara geçip dersi dinlemeye başladı."Vakit böyle geçmez kafama uygun kişilerle tanışmalıyım" diye düşündü.

Okuldan çıkıp yurda gideceği sırada ceylanı aradı.

"Kahretsin! seni aptal! aradığımda neden açmadın telefonunu?"

Sesi titriyordu.Birşeylerden korktuğunu hissetti.

"Dersteydim açamadım özür dilerim sevgilim"

"Seni çok özledim"

"Bende."

"Bende mı? Sadece bende mı kadir? Oraya gittiğinden beri bir farklı davranıyorsun bana fark etmedim mi sanıyorsun?"

"Ne alakası var şimdi? Neden farklı davranayım?"

Bir an düşündü ve evet ne zamandır doğru dürüst konuşamıyorlardı ve bundan pekte şikayetçi değildi.

"İyi akşamlar kadir kapatıyorum"

Üniversite kapısında,içeri girmek için kart basacağı sırada üniversiteden çıkan o kızı gördü.

Kalp atışının hızına engel olamıyordu.Yerinden çıkacak gibi hissediyordu.Çevresindeki tüm sesler kesilmişti.Sadece o ve karşıdan gelen  kız yaşıyordu  şehirde.Rüzgar kızın saçlarını her sallayışında ürperiyordu.Ve kız son darbeyi gülüşüyle yapmıştı kadirin üzerinde. O nasıl bir gülüştü öyle.Tüm karanlıkları aydınlatabilecek güçteydi.Kadirin her bir hücresi huzur doluydu.

Sıçrayarak uyandı."Aman tanrım bu nasıl rüya böyle" Ranzadan inip elini yüzünü yıkamaya gitti.Ama rüyada hissettiği duyguları hala hissediyordu.kalbi aynı hızla atmaktaydı.

 

(lütfen Voteleyin..İlgi görürse bölüm 4 gelecektir.)