-İHANET-

1.5K 56 18
                                    

Sabah kalkmak istemiyordum ama Yusuf yanıma geldi ve beni uyanırdı...
Yusuf: abla kalk abla
Reyyan: ne var ya
Yusuf: yardımın lazım
Reyyan: ne oldu
Yataktan doğruldum...
Yusuf: birine hediye almam lazım
Reyyan: kime
Yusuf: kız birine işte
Reyyan: tamam yarın halederim
Yusuf: tamam benim canım ablam bir tanesin sen bir tane
Sarıldı öptü...
Reyyan: tamam bırak bırak
Yusuf: eeee sen gelmiyor musun işe
Reyyan; geliyorum ama az daha uyuyacağım
Yusuf: saat 9.30 daha ne uykusu
Reyyan: tamam ya kalktım
Yusuf: azat abim seni beklesin mi
Reyyan: hayır ya ben kendim gidicem
Yusuf: tamam
Yusuf odadan çıktı hemen hazırlanmak için kalktım...

30 daha ne uykusu Reyyan: tamam ya kalktım Yusuf: azat abim seni beklesin mi Reyyan: hayır ya ben kendim gidicem Yusuf: tamam Yusuf odadan çıktı hemen hazırlanmak için kalktım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hazırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hazırdım...
Aşağıya indim Dedem oturuyordu...
Nasuh: kızım işler nasıl
Reyyan: çok iyi Dedem ama benim şimdi gitmem lazım
Nasuh: tamam tamam
Mutfağa indim...
Handan: kız sen iş kadını oldun ya
Özge: valla
Handan: sen bu sabah fazla mutlusun
Reyyan: mutluda mı olmayalım Handan sultan...
Handan: tabi mutlu ol...
Reyyan: ben çıkıyorum...
Çıktım ve arabama binmek için garaja gittim...
Yakında olan bir pastaneye uğradım...
Reyyan: ben bi çikolatalı pasta alabilir miyim...?
Pastacı: tabi ki
Reyyan: bir de kağıt alabilir miyim?
Pastaci: tamam
Güzel bi yazı yazdım...
Arabaya binip şirkete doğru yol aldım...
Şirkete geldiğimde çok mutluydum...
Hemen miranın odasına gittim...
Odaya girmeden sekreterine sordum....
Reyyan: miran bey içeride mi???
Sekreter: evet
Reyyan: tamam teşekkürler
İçeri girdim...
Yıkıldım...
Neydi o gördüğüm...
Bunu bana nasıl yapmıştı...
İçeri girdiğimde miran söylemesi bile o kadar kötü ki bi kızla öpüşüyordu...
Pasta elimden düştü...
Ben onu düşünüp bu pastayı almıştım ama değmez mi onu düşünmeme değmezmiş...
Ağlayarak odadan çıktım...
Sekreter: Reyyan hanım
Miran arkamdan koştuğunu duyabiliyordum...
Benimde mutluluğum bu kadar sürüyordu işte...
Miran: Reyyannn
Hemen arabanın park yerine geldim...
Ağlıyordum gözlerimden yaşlar boşalıyordu...
Yine güvendiğim biri güvenimi yıkmıştı...
Bana bir daha güvenmemeyi öğretmişti...
Miran: reyyan yanlış anladın bak gördüğün  gibi değil
Reyyan: zaten her şey gördüğün gibi değil
Miran: o beni öptü ben öpmedim
Reyyan: hata bende biliyormusun senden nefret ediyorum sana güvendiğim için senin yalanlarına inandığım için sen daha bana dün akşam sevdiğini söylemiyor muydun yaa???
Miran: Reyyan bi beni dinle
Reyyan: senin yüzünü bile görmek istemiyorum!!
Miran: Reyyanım yapma böyle
Arabama binmek için kapıyı açtım ki arkamı döndüm...
Reyyan: biliyor musun senin bir suçun yok asıl suç sana inanan seni seven(kalbini gösterir) bu kalbimde
Senden nefret ediyorum miran Aslanbey bir daha karşıma çıkma sen daha ilk günden benim güvenimi yok ettin bu döktüğüm göz yaşlarıma bile yazık....
Arabaya bindim...
Cama vuruyordu...
Miran: ne olur bi dinle beni
Camı açtım
Reyyan: yazık çok yazık
Arabama binip hızlıca sürdüm arabayı...
Nereye gidicem bilmiyordum yine içimi döktüğüm uçuruma geldim...
Reyyan: neden ya neden allahım neden güvendiğim biri daha beni sırtımdan bıçakladı allahım neden kime güvensem olmuyor...
Ağlıyordum hunlarca göz yaşı akıyordu...
Yağmurda başlamıştı...
O da benim gibi ağlıyor muydu yoksa...
Ya da benim gözyaşlarıma eşlik mi ediyordu...
Reyyan: yoruldum allahım güvendiğim insanların güvenimi kırmasından vallaha yoruldum...
Ben onu seviyordum ben ona aşık olmuştum...
Bu yaptığını unutmayacağım miran bu an gözümün önünden gitmeyecek...
Islanmıştım...
Ama umrumda değildi...
Bundan sonra güçlü olacaktım ağlamayacaktım kendime bir söz vermiştim...
Konağa gitsem ne olduğunu soracaklardı ve benim bunlardan kaçmam zordu ama konuşursam kalplerini kıracaktım...
Mirandan:
Özür dilerim Reyyan benim suçum değil...
Geberticem seni Selin bittin sen bittin...
Hemen içeri girdim Selin çoktan kaçmıştı...
Ama ilk bulduğum yerde onu geberticektim...
Yere düşen pastayı gördüm...
Bana pasta almıştı...
Birde not vardı...
"Dün akşam fazla yemiştin bende sana alıyım dedim iyi yapmışım değil mi?
Seni seviyorum ❤️
                        Reyyanın..."
Miran: ben seni nasıl kırdım allah benim belamı versin sevdiğim birini yine kaybettim...
Nasıl inanacak şimdi bana nasıl tekrar güvenecek...

Aşk Ağlatır Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin