Moje rymowanki oraz wiersze.

Nie wiem nigdy, co się stanie.

Nie wiem nigdy, co się stanie.

Co zjem dzisiaj na śniadanie,

co zobaczę na podwórzu,

czy dostanę wstręt do kurzu.

Kurzu, w którym pełno zwierza

i z poduszek masa pierza.

Czy to grzyby, czy to pleśń,

nigdy nie chcę tego jeść.

Co za oknem dziś zobaczę?

Słońce, drzewa, jakiś krzaczek?

Albo może pełno złości

wśród ukrytych w grobach kości.

Dzisiaj jednak wiem, co będzie,

tak jak pając, który przędzie

sieci, aby złapać muchy

podczas wietrznej zawieruchy.

Taka to na pewno wpadnie

do tej sieci, co tak ładnie

w blasku słońca świeci rosą.

A to zdepta stopą bosą

człowiek - spacerowicz brzasku,

co nie widzi sieci blasku.

Dobra. Nie wiem, co się stabie,

czy mnie nie obudzi łkanie

jakiejś duszy uciśnionej

tak skrzywdzonej, tak zranionej,

jak patoli latorośle,

które nigdy nie dorośnie.

Jak to dziecko małe, bite,

które łzy swe ma ukryte,

co dostało dziś po głowie -

- plaskacz to się chyba zowie.

Albo pasem w tyłek, plecy

lub kopniaka w kwiat kobiecy.

Może było też gwałcone.

Strasznie musi być skrzywdzone.

Może jednak mnie obudzi

śmiech, na który się nie trudzi

jakiś człowiek, co zraniony

jest psychicznie i skrzywdzony.

Może dziecko będzie śmielsze.

Tak promienne, tak ''jaśniejsze'',

bo je szczęście dziś rozpiera

i to śmiechu żniwo zbiera.

Dziecko takie jest radosne

i rozkwita jak na wiosnę

pięknych kwiatów wielkie łąki.

Ma rumiane w licach pąki.

Nigdy nie wiem, co mnie wiedzie

na tym całym, wielkim świecie.

Czy to piękne ideały,

które dzieci dziś poznały,

czy to może serca tchnienie,

które w smutek zsyła lśnienie.

Lśnienie dobra i miłości,

co pokona wszelkie złości.

Takie lśnienie darem zwie się

na tym całym, wielkim świecie.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Oto moje najnowsze 60 wersów zawierające aż 215 słów. Mam nadzieję, że się Wam podoba.

(Ciekawostka - mój na razie najdłuższy wiersz składa się z 76. wersów. Można go przeczytać w książce ,,Konkursy''. Serdecznie zapraszam 😘)