Bok gibi böyle, dünyada bir yeri yokmuş gibi, ayıp olmasın diye yaşatılıyormuşum gibi, sevilmiyormuşum da üzülmeyeyim diye sevme numarası yapılıyormuş gibi, bu da biraz yaşasın ne de olsa ömrü az denilmiş gibi ya da bu zaten mutlu olamayacak biz de mutlu etmeye uğraşmayalım denmiş gibi, atılmış gibi bir kenara. Unutulmuş gibi tanrı tarafından. Lanetlenmiş gibi büyülerce, biraz da eksilmiş gibi. Yaşamıyormuşum ama toprakta da yerim hazırlanmamış gibi. Ağlamalıymışım da gülüyormuşum gibi. Umursanmıyor gibi. Denizin eline düşsem beni boğacakmış da işini insanlara yaptırıyormuş gibi. Boş gibi bomboş gibi. İçimin sadece hayvan ve doğa sevgisiyle dolması ve insan sevgisinin yerinin bomboş oluşu gibi. Severek uzaklaşmak zorunda olmaktan bıkmış usanmış gibi. Ölmek ister gibi ama cesaretim yok gibi hissediyorum ve sanki az da olsa umudum kalmış gibi aşka dair ama o da tükenecek gibi.
