Rutinim olmasa da arada sırada yaparım. Pencereden en çok parlayan yıldıza dua eder, beni bu azaptan kurtarmasını isterim. Onun da rutini değil ama bir kaç bin seansta bir aniden parlar ve umut verir. Hayatımı o yıldıza borçluyum desem inanmazsınız ama inanmalısınız. Küçükken de kumar oynardım yıldızlarla, seçeneklerimi onlar için açık arttırmaya sunardım, uğruna en çok parlanan seçeneğim artık kararım olurdu. Bu yüzden hayatımı değiştiren bütün kararlarımı geceleri aldım. Bugün de o seanslarda biri belki de sonuncusu. Önündeyim pencerenin, yıldızla göz göze geliyoruz. Her zamanki selamlaşmalar bir kaç damla göz yaşıyla ikimizin gözlerinden yere iniyor. Bugün korkuyorum, bana merhamet etmezse borçlu olduğum hayatımın ödenmesi gerekecek. Ve dua ediyorum tekrar ama bağışlanmıyorum. Göz yaşlarım gibi ben de düşüyorum penceremden. Elveda yıldızım. Elveda tanrım. Bugünkü kararım sadece sana ithafen, artık dinlemen gereken bir pencere süsün yok , dilediğince yapabilirsin dedikodumu arkamdan ,duyamam artık. Duyamam artık özlem, hasret. Duyamam. Huzurluyum tanrım dua ettiğim gibi 'azabımdan kurtardın beni'.
