အပိုင္း ၂( Z &U)

4.9K 459 31
                                    

Zawgyi

ိစားေသာက္ၿပီးျပန္လာေတာ့ည၁၀နာရီထိုးလုလု။ကိုအာကာတို႔နဲ႕ကေတြ႕လွ်င္ေလေၾကာျဖတ္မရေတာ့။လြန္းဆက္ကစကားအမ်ားႀကီးမေျပာတတ္သူမို႔နားေထာင္႐ုံသက္သက္သာ။

သြားတုန္းကအေကာင္းျပန္လာမွပဲေဟာင္းေလာင္းေပါက္ျဖစ္ေနတဲ့ၿခံေပါက္ဝကိုၾကည့္ၿပီးလြန္းဆက္မ်က္လုံးမ်ားပင္ျပဴးမိသည္။သူမနက္ကေလာၿပီးေသာ့မပိတ္မိခဲ့‌ေပ။

လြန္းဆက္ကိုယ့္နဖူးကိုယ္သာခပ္နာနာရိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။သူခိုးရွိတဲ့ရပ္ကြက္သာဆိုရင္သူခိုးကနည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ေျပာသြားမွာပင္။

ၿခံတံခါးကတြဲေလာင္းျဖစ္ေနတဲ့ေသာ့ကိုေသခ်ာျပန္ခတ္ၿပီးအိမ္ထဲလွမ္းအဝင္

"အမယ္ေလးဗ်"

အိမ္ေပါက္ဝမွာတံခါးကိုမွီၿပီးအိပ္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္။လြန္းဆက္တစ္ေယာက္တညိးမီးေတြေျပးဖြင့္ရင္းရဲစခန္းပဲဖုန္းဆက္ရမလားရပ္ကြက္ထဲပဲေအာ္အကူအညီေတာင္းရမလားမသိျဖစ္ေနသည္။

မီးအလင္းေရာင္ေအာက္မွာၾကည့္မိမွဒီလူက လူဆိုးပုံေပါက္မေနသလို၊အိမ္ရာမဲ့လူပုံလည္းမဟုတ္။

"ေရဆာတယ္"

အေျပးအလႊားေရသြားခပ္ၿပီးကာမွကိ္ုယ့္ိအိမ္ထဲက်ဴးက်ဴးေက်ာ္ေက်ာ္ဝင္လာတဲ့သူကိုေမာင္းထုတ္မရေသးဘဲေရပင္ပသေနရေသာမိမိအျဖစ္ကိုမိမိေတြးမိတာေၾကာင့္လြန္းဆက္ဟားတိုက္ၿပီးသာရယ္လိုက္မိသည္။လြန္းဆက္ကမ္းေပးတဲ့ေရခြက္ေလးကိုလွမ္းကိုင္တဲ့သူ႕ရဲ႕လက္ေတြ....။ေနာက္ေက်ာေလးသာျမင္ဖူးေပမဲ့ဒီလက္ေတြကိုေတာ့ သူ လုံးဝမေမ့ေပ။အၿမဲလိုလိုေငးမိေနက်မဟုတ္လား။

လွလိုက္တာ။အနီးကပ္ျမင္မွပဲၾကည္လင္ေနတဲ့သူ႕အသားအရည္ေလးကထိရက္စရာမရွိ။မ်က္ခုံးထူထူတစ္စုံေအာက္ကမ်က္အိမ္ေပၚပိတ္က်ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေလးေတြ။ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ႏွာတံေလးရယ္။ၿပီးေတာ့ဝိုင္နံ႕သင္းသင္းေလးထြက္ေနတဲ့ဟစိဟစိျဖစ္ေနေသာပိပိရိရိႏူတ္ခမ္းေလးကပန္းႏုေရာင္ေျပးလို႔။

လွပါတယ္ေျပာရေအာင္လဲမိန္းမဆန္ဆန္လွေနတာမ်ိဳးမဟုတ္။ေယာက်ာ္းပီသၿပီးေခ်ာေနျခင္းမ်ိဳး။ဒီလိုႏူတ္ခမ္းေလးကေနေအာင္ျမင္ခန႔္ညားတဲ့အသံထြက္နိုင္တာကိုကအံ့ၾသဖို႔ေကာင္းလြန္းေနပါသည္။

ခ်စ္ေသာဝိုင္နီ(ချစ်သောဝိုင်နီ)Where stories live. Discover now