KASAMA si Lucas sa paghatid kay Juliet sa bahay nito. Hanggang sa loob ng kuwarto ay sinamahan ng lalaki ang babae.
"Gusto mo bang kumain?" tanong ni Lucas dito at dahan-dahang inihiga sa papag.
"Busog ako. Salamat na lang, Lucas." Itinayo ni Juliet ang isang unan sa dingding at doon sumandal.
"Kung may kailangan ka, nandito lang ako sa tabi mo. Hindi kita iiwan dito hangga't hindi ka pa magaling."
Natawa ang babae sa narinig. Ayaw niyang kiligin pero iyon ang nararamdaman niya. "Ano ka ba naman, Lucas. Magaling na ako! Medyo mabigat lang ng konti ang katawan ko pero I feel better now. Nothing is to worry about!"
"Ikaw lang ang kaibigan ko, Juliet. Ayaw kong may masama pang mangyari sa 'yo. Kaya mula ngayon poprotektahan na kita palagi."
Ngingiti na sana si Juliet nang mahagip ng mga mata niya ang kanyang inang nakatayo sa harap ng pintuan. Nakatitig ito kay Lucas na marahil ay narinig din nito ang sinabi ng lalaki. Ngumiti pa ang nanay niya sa kanya bago ito umalis sa pintuan.
Napapikit na lamang si Juliet sa pagpipigil ng tawa. Sigurado siyang nakahalata rin ang nanay niya sa labis na paglalambing sa kanya ng lalaki.
"Nandito naman ang nanay ko, eh. Hindi ako mawawalan ng kasama rito. Basta umuwi ka rin sa inyo dahil hinahanap ka rin ng mga magulang mo. Okay lang talaga ako rito, promise."
"Magkapitbahay lang naman tayo, e. Hindi nila ako hahanapin. Pero sige, kapag may kailangan ka tawagin mo lang ako rito sa amin para pupunta ako agad dito."
"Oo na!" Hindi na napigilang tumawa ni Juliet.
"Sige, sisilipin ko lang sina Nanay sa bahay. Maiwan na muna kita rito. Babalik ako mamayang hapon." Tumayo na si Lucas at lumabas ng kuwarto.
Mayamaya, pumasok si Aling Almira sa loob ng kuwarto at umupo sa tabi ni Juliet.
"Anak, nanliligaw ba sa 'yo si Lucas?"
Nagulat ang babae sa biglaang tanong ng kanyang ina.
"Mama naman! Ba't ka nag-iisip ng ganyan! Mabait lang talaga 'yong tao! Gano'n din 'yon sa iba pa niyang mga kaibigan, 'no!"
Humawak si Aling Almira sa kamay ng babae. "Anak, babae rin ako tulad mo. Nararamdaman ko rin kung may gusto sa akin ang isang lalaki. At base sa nakikita ko kay Lucas, alam kong gusto ka niya."
"Mama naman, eh!" Hindi alam ni Juliet kung magagalit ba siya o tatawa. Oo, ramdam niya sa loob-loob na may gusto rin siya sa lalaki, pero hindi niya iyon magawang aminin sa kanyang bibig.
"Malaki ka na, Juliet. Hindi na kita babawalan sa pakikipagrelasyon. Basta't sa matinong lalaki lang sana, kagaya ni Lucas."
Nangunot ang noo ni Juliet sa sinabi ng ina. Magsasalita pa sana siya pero tumayo na ito at lumabas ng kuwarto. Naiwan siyang nakasandal sa papag, may ngiti sa labi, at lukot ang noo.
"Pati ba naman ikaw, Mama, pinu-push ako kay Lucas?" bulong niya sa sarili habang namumula ang pisngi.
NASA isang lamay si Tasyo at nagsusugal. Nang makatatlong panalo ay huminto na siya at nagpaalam na sa mga kasugalan. Ibinulsa niya ang perang napalanunan at tatawa-tawa pa habang naglalakad pauwi.
Sa labis na tuwa ay dinukot pa niya sa bulsa ang pera at muling binilang kahit alam na niya kung magkano ito. Ganoon talaga si Tasyo kapag masaya.
Sunod naman niyang kinuha ang cellphone sa kabilang bulsa at tinawag ang mga kasamahan sa grupo. "Magpapainom ako bukas mga 'tol! Sabihan n'yo si Boss Lando para doon tayo iinom sa bahay niya. Hahanap din tayo ng madudukot na bebot para may mapaglaruan tayo!"
