Η ώρα είναι 3 το μεσημέρι. Κάθομαι στο δωμάτιο μου και κοιτάω τον τοίχο. Άλλαξα την μαξιλαροθήκη του Jeno.
Ναι αυτουνού ήταν το δωμάτιο.
Φαγαμε όλοι μαζί. Εκτός από αυτόν βέβαια γιατί δεν έχει έρθει ακόμα.
Ο Taeil εχει παει στην εταιρεία με τον μπαμπά.
Και η μάνα μου έφυγε πριν 5 λεπτά να πάει super market. Άρα είμαι παλι μόνη μου.
Δεν έχω τι να κάνω. Όποτε σκέφτηκα να παω μια βόλτα στον κήπο.
Αλλά μόλις άκουσα την πόρτα ξανά μπήκα στο δωμάτιο και κρυφτηκα στην ντουλάπα.
Δεν ξέρω ποιος απ ολους είναι. Αλλά για να είμαι σίγουρη.
Άκουσα τα βήματα του όποτε χωθηκα πισω απο την πόρτα. Μιας που δεν προλάβαινα να την κλείσω.
Αφού μάλλον μπήκε στο δωμάτιο του βγήκα από το δωμάτιο μου για να κατέβω κάτω.
Πιστεύω μια βόλτα στην γειτονιά είναι ότι πρέπει. Και αν χαθώ ακόμα καλυτερα.
Όλα καλά, όλα ωραία. Αλλά μόλις έπιασα το πόμολο της πόρτας ένα χέρι βρέθηκε στον ώμο μου.
Ας είναι ο Taeil.
Γυρισα προσπαθώντας να είμαι χαλαρή.
Αλλά μόλις τελικά είδα ότι είναι ο Jeno αγχώθηκα.
Συμπαν. Δεν με συμπαθείς καθόλου ε;
Δεν πειράζει. Ουτε και εγώ. 😛
Ε: Γειά..
J: Καλημέρα μικρή.
Ε: Μίλησε ο μεγάλος.
J: Τι;
Ε: Τι κάνεις λέω.
J: Προσπαθώ να ηρεμήσω από εχθές.
Ε: Γιατί τι έγινε εχθές;
J: Δεν θυμάσαι.
Ε: Η αλήθεια είναι πως όχι.
Με έπιασε από το χέρι και πήγαμε στο σαλόνι.
Κοιτάξτε. Θέλω να μάθω τι έγινε εχθές.
Αλλιώς θα έφευγα.
Αν μετά από αυτό με σκοτώσει.
Να πείτε στον Taeil να ο πάρει ότι θέλει από τα πράγματα μου. Δηλαδή κινητό, ακουστικά και τέτοια. Δεν νομίζω να θέλει τίποτα άλλο. Αν καταλάβατε τι λέω.
J: Δεν θυμάσαι τίποτα τίποτα από εχθές;
E: Θυμάμαι που είχα βγει με τον Taeil και τα παιδιά.
J: Παρακάτω.
Ε: Καθόμουν με την Somin και μιλάγαμε. Αλλά μετά πήγε κάπου με τον Jaehyun.
Θυμάμαι μέχρι εκεί που καθόμουν μόνη μου.
J: Ααα. Εντάξει.
Ε: Θα μου πεις τι έγινε;
J: Δεν είναι κάτι σημαντικό.
Ε: Ο Taeil μου είπε ότι τον έβρισες.
J: Αφού είναι ηλ...
Ε: Εεε κάτι σοβαρό θα έγινε.
J: Μάλλον σηκώθηκες να πας στο μπάνιο. Και σε σταμάτησε ένας. Αλλά είχες πιει και δεν καταλάβαινες μάλλον.
Ε: Ειλικρινά. Δεν θυμάμαι τίποτα. Αλλά εσυ πως βρέθηκες εκεί;
J: Εεεε. Πέρασα τυχαία και είπα να πω ενα γεια;
Ε: Εμένα ρωτάς;
J: Απλά είχα ξεχάσει τα κλειδιά. Και ήρθα για να πάρω του Taeil...
E: Αααα μάλιστα.
J: Ναι.
Ε: Πάντως. Ευχαριστώ για εχθές.
J: Γιατί;
Ε: Δεν ξέρω. Απλά νιώθω ότι πρέπει να στο πω.
J: Εντάξει.
Ε: Πάω... Να μαγειρέψω.
J: Θα σε βοηθήσω.
Ε: Ξέρεις να φτιάχνεις παστίτσιο;
J: Ελα μου;
Ε: Τίποτα άστο.
J: Είναι δύσκολο;
Ε: Οχι.
J: Εντάξει τότε. Έτσι και αλλιώς τι μπορεί να συμβεί;
Ε: Να μην φτιάξουμε φαγητό.
J: Η να κάψουμε την κουζίνα.
Ε: Και μετά θα μας κάψει η μάνα μου.
J: Αααα μια χαρά. Να παραγγείλουμε λέω γω κάτι. Να είμαστε πιο σίγουροι;
Ε: Συμφωνώ.
Πήγα στο σαλόνι και έκατσα ανοίγοντας την τηλεόραση. Λοιπόν. Δεν με σκότωσε. Αλλά δεν ξέρει τι έγινε. Εγώ δεν θυμάμαι. Ο Taeil ουτε αυτός ξέρει τι έγινε.
Οποτε δεν ξέρω ποιον να ρωτήσω.
Βέβαια αυτό που με καίει είναι να μην είπα ή έκανα καμιά βλακεία μπροστά του. Και αν τον ρωτήσω. Δεν νομίζω να μου πει.
Γυρισε μετά από λίγο και έκατσε δίπλα μου.
Ε: Jeno;
J: Ελα μου.
Ε: Να σε ρωτήσω.
J: Πες μου.
Ε: Αλλά θέλω την αλήθεια.
J: Φυσικά.
Μου τσίμπησε το μάγουλο.
Πάλι καλά δεν βάζει δύναμη σαν τις θείες στο χωριό.
Ε: Να... Εχθές....
J: Ναι;
Ε: Είπα κάτι;
J: Πολλά.
Ε: Εννοώ. Κάποια βλακεία ή κάτι τέτοιο.
J: Οχι μην αγχώνεσαι. Απλά έλεγες ότι μοιάζω με τον αδερφό σου τον Jeno. Και αν τον ξέρω.
Ε: Αι καλά. Δεν μου κάνει καλό το ποτό.
J: Άλλη φορά να πίνεις χυμουλη.
Ε: Δεν είμαι μωρό.
J: Είσαι. Ένα μικρό μωρό.
Ε: Τότε και εσυ μωρό είσαι.
"Ένα μεγάλο σέξι και πανέμορφο μωρό"
Έβαλε το χέρι του στα μαλλιά του πηγαίνοντας τα προς τα πίσω.
