Forbidden Love

Κεφάλαιο 11

Πιστευω το να κοιμάσαι στον καναπέ. Πάνω σε κάποιον. Που παρεπιπτόντως δεν ξέρω ποιος είναι γιατί δεν έχω ανοίξει τα μάτια μου. Δεν είναι και ότι καλυτερο. Αλλά επειδή είμαι σίγουρη ότι σας μπέρδεψα. Να σας εξηγήσω τι έγινε. Καθίσαμε ωραία και καλά εχθές και είδαμε ταινία. Καλά η ταινία ήταν βλακεξ αλλά ας μη το κάνουμε θέμα.
Η Somin με τον Jaehyun ήταν όλη την ώρα μεσα στα μέλια. Ο Jisung με τηv Jo βρεθήκανε στο πάτωμα. Στην γωνία του σαλονιού αγκαλιά. Ναι και αυτοί σαλιαριζαν.
Ο Taeyong με τον Taeil ήταν οι μόνοι που "ειδαν" την ταινία. Ο Renjun με τον Jaemin και τον Jeno μιλάγανε. Περί ανέμων και υδάτων.
Και εγώ με τον Yuta. Μιλάγαμε και εμείς. Βασικά. Λέγαμε για τον Jeno. Που ήταν σαν ντομάτα.
Μάλλον κρυωσε το παιδί.
Αλλά στο θέμα μας τώρα.
Μετά από πολυ προσπάθεια για να ανοίξω τα μάτια μου μιας που το φως του ήλιου έπεφτε κατευθείαν πανω στο πρόσωπο μου. Γυρισα μπρούμυτα και από το βογκητο που ακούστηκε κατάλαβα ότι είμαι ακόμα πάνω σε κάποιον.
?: Ο αγκώνας σου θα μου βγάλει το μάτι.
Αααα εντάξει. Δεν χρειάζεται να κοιτάξω καν ποιος είναι.
Ε: Σορυ.
Έβγαλα το χέρι μου από εκεί αλλά δεν είχα από που να στηριχθω. Άρα. Ξέρετε τι έγινε.
Πήγα να πέσω από τον καναπέ. Αλλά δεν έπεσα.
Γιατί με τις μαγικές μου ικανότητες πέταξα στον αέρα και πήγα να ζήσω στο κάστρο μου.
Οχι εντάξει πλάκα κάνω.
Με κράτησε ο Jeno.
Πως κατάφερε και με σήκωσε ολόκληρη με ένα χέρι δεν το καταλαβαίνω.
"Είναι ντουκι το παιδι"
Και ηλίθιο είναι.
J: Γκουχου.
Ε: Τι;
J: Φιλάκι.
Ε: Γιατί;
J: Γιατί. Έτσι.
Ε: Πολλά θες.
J: Το ξέρω.
Ε: Μπορείς να με αφήσεις τώρα;
J: Mπαααα.
Ας μου λυσει παρακαλώ κάποιος μια απορία. Πως βρέθηκα εγώ να κοιμάμαι πάνω στο ηλίθιο. Ενώ καθόμουν με τον Yuta. Ο οποίος δεν ξέρω που είναι.
J: Τι κοιτάς;
Ε: Τίποτα.
J: Λέγε.
Ε: Ψάχνω τον Yuta.
J: Ααα εν.... Τον Yuta... Έφυγε πριν λίγο.
Ε: Αααα οκε.
Έβγαλα το χέρι του από γυρω μου και σηκώθηκα.
Πέρασα πάνω από τον Taeil αφου εμπόδιζε τον διάδρομο και ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Σήμερα αποφάσισα να ψάξω για δουλειά. Και γιατί βαριέμαι και δεν έχω κάτι να κάνω. Και για χρήματα. Δεν θέλω να παίρνω της μαμάς μου. Που ειλικρινά δεν ξέρω που έχει εξαφανιστεί.
Άλλαξα ρουχα και έπιασα τα μαλλιά μου πάνω. Πήρα το κινητό στα χέρια μου και πάτησα το κουμπάκι για να ανοίξει. Αλλά τίποτα. Το ξανά δοκίμασα. Πάλι τίποτα. Και μου ήρθε η φλασια ότι εχθές είχε 18%. Δεν το έβαλα στην μπρίζα. Άρα φυσιολογικό να έχει κλείσει από μπαταρία.
Πάρτα ηλίθια.
"Ο ηλίθιος και η ηλίθια"
Εσυ τώρα γιατί πετάγεσαι;
"Γιατί μπορώ"
Έχε χάρη που δεν υπάρχει τρόπος να σε ξεφορτωθώ.
"Υπάρχει"
ΠΟΙΟΣ;
"Σιγά μη σου πω"
Φτου.
Βγήκα από το δωμάτιο μου και προχώρησα προς το δωμάτιο του Jeno. 
Εεε πονηρά σκουλίκια. Ξέρω τις σκέφτεστε. Αλλά λυπάμαι που θα σας το χαλάσω.
Χτύπησα την πόρτα αλλά απάντηση δεν πήρα.
Ξανά χτυπησα και παλι τίποτα.
Μάλλον ακόμα κάτω θα είναι.
Γυρισα για να φυγω αλλά εκείνη την ώρα άνοιξε η πόρτα κάνοντας με να ξανά γυρίσω.
Ε: Θα πάω μ.....
J: Θα πας;
Ε: ..........
J: Ψιτ. Κουκλα;
Ε:..........
J: Ωχ παναγια μου.
Για όποιον αναρωτιέται τι έπαθα.
Είναι κάτι... Πολυ....
Και...
Ναι αν το σκέφτηκε κανένας πριν το πω μπράβο του.
Ο Jeno με μια πετσέτα στη μέση. Και νερό να τρέχει από παντού.
Εντάξει... Ας με κρατήσει κάποιος.
Είπαμε αδερφός... Αλλά....
J: ο/σ...
Ε:Ε;
J: Εδώ είμαι.
Έβαλε το χέρι του στο πιγούνι μου σηκώνοντας το πρόσωπο μου, ώστε να αντικριζω το δικό του.
Ε: Πε... Πες μου.
J: Εγω; Εσυ ήθελες να μου πεις.
Ε:Αα... Ναι.
J: Λοιπόν;
Ε: Φευγω.
J: Και που πας;
Ε: Βόλτα.
J: Μονη σου;
Ε: Ναι.
J: Πάλι καλά. Το κινητό σου το πήρες;
Ε: Έχει κλείσει από μπαταρία. Οπότε...
J: Πάρε το δικό μου.
Ε: Τι;
J: Λέω παρε το δικό μου.
Ε: Σε άκουσα.
J: Μου φαίνεται θα σε βάζω να κοιτάς πιο κάτω.
Ε: Ναι λες και θα....
J: Περίμενε να ντυθώ και θα έρθω μαζί σου.
Ε: Θα πάω μόνη μου.
J: Και θα χαθείς.
Ε: Δεν θα χαθώ.
J: Δυο φορες εχεις φυγει μόνη σου και έχεις χαθεί. Τι θα αλλάξει στην τρίτη;
Ε: Τίποτα.
J: Είδες; Πήγαινε κάτω και έρχομαι σε 10 λεπτά.
Ε: Ότι πεις.
Κατέβηκα κάτω και αφου είπα στον Taeyong να πει στον Taeil οτι φευγω βγήκα έξω. Σιγά μην κάτσω να περιμένω τον άλλον.
Δεν καταλαβαίνει κιόλας.
Φίλε. Θέλω να παω βόλτα μόνη μου. Ντε και καλά πρέπει να έρθει μαζί.
Το μόνο κακό είναι ότι δεν έχω το κινητό μαζί. Για να βάλω ακουστικά και να ακούσω λίγη μουσική.
Οπότε θα μιλήσω με τον εαυτό μου.
Για αυτό που αντίκρισα πριν λίγο.
Φίλε. Όσο και να τον βρίζω. Όσο και να του παω κόντρα.
Αυτό που είδα ήταν...... Ξδθσκεξφκσκσι
Ναι. Είμαι σίγουρη ότι καταλάβατε. Αλλά κάνω πως δεν έγινε. Αν και είμαι σίγουρη ότι τώρα θα το έχει πάρει πάνω του.
Έστριψα σε μια στροφή. Αλλά αφου είδα λίγα σπιτάκια γυρισα να φυγω. Ασε μην έχει και εδώ καμια αδιέξοδο.
Καθώς γυρισα που λέτε για να φυγω. Για μια ακόμα φορά έπεσα πανω στον......
Το έχετε.
Ναι στον ηλίθιο.
Εεε στον Jeno εννοώ. 
J: Τι κάνεις εδώ;
Ε: Σου ειπα. Θα βγω βόλτα.
J: Και εγώ σου ειπα να περιμένεις.
Ε: Το ότι ήθελα να βγω μόνη μου δεν ξες τι σημαίνει;
J: Πρέπει να γυρίσουμε σπίτι.
Ε: Γιατί;
J: Οι γονείς μας θέλουν να μας πουν κάτι.
Ε:Ωχ.
Με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε. Προς την αντίθετη πλευρα που ήμουν έτοιμη να πάω.
Φτάσαμε σε 5 λεπτά. Αφου δεν είχα πάει και πολυ μακριά.
Στο σαλόνι καθόταν η μάνα μου με τον πατριό μου στον έναν καναπέ. Και ο Taeil στην πολυθρόνα. Μόνο εμένα με φοβίζει το βλέμμα της μάνας μου.
Έκατσα στον άλλον καναπέ και ο Jeno δίπλα μου.
S: Μιας που είμαστε όλοι εδώ. Θέλω να σας πω.
Τ: Τελείωνε ρε μπα.
S: Η γιαγιά σου θυμάσαι ότι πρέπει να κάνει το χειροχειρουργείο.
Τ: Ναι
S: Θα πρεπει να πάω και εγώ.
Μ: Άρα θα πάω και εγώ μαζί.
J: Δηλ...
S: Θα έρθεις μαζί.
J: Εγώ;
S: Ναι.
J: Γιατί;
S: Θα μάθεις όταν πάμε.
Ε: Εγώ....
Μ: Θα μείνεις μόνη σου με τον Taeil για λίγο καιρό.
S: Αυριο το πρωί φευγουμε. Οπότε Jeno. Πήγαινε να ετοιμάσεις τα πράγματα σου.
J: Εντάξει.
Σηκώθηκε και πήγε γρήγορα πάνω. Κοίταξα τον Taeil και εκείνος ανασηκωσε τους ώμους του.
Ειλικρινά... Τι έγινε τώρα...

Γειά σας
Τι κάνετε, πως είστε.
Λοιπόν ξέρω ότι αυτό το κεφάλαιο ήταν κάπως.... Ναιπ
Απλά για να γράψω αυτό που θέλω. Έπρεπε να περάσει λίγο ο καιρός. Άρα το επόμενο κεφάλαιο θα είναι κάποιους μήνες μετά.

Μην σας έρθει απότομο.
😁😁😁
Αν θέλετε να μου πείτε κάτι σχετικά με την ιστορία. Μπορείτε να αφήσετε το σχόλιο σας εδώ.
Αυτά από εμένα.