Καθόμαστε εδώ και μισή ώρα στο αμάξι του Jaehyun. Και πετάνε ιδέες για το πως θα κάνω έκπληξη στον Jeno.
Εγώ είπα απλά να πάω, να χτυπήσω την πόρτα και ταταααα. Έκπληξη.
Αλλά θέλουν λένε κάτι πιο ωραίο.
Ty: Τι μπορουμε να κάνουμε.
Τ: Όλες οι ιδέες είναι χάλια.
Ε: Μπορώ απλά να φυγω.
Υ: Την πρήξαμε την κοπέλα ρε.
J: Αντε μικρή. Και μετά θέλουμε λεπτομέρειες.
Ty: Μήπως θες και λεπτομερείς και όταν θα είναι μόνοι τους και θα κάνουν...
Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει μιας που έφαγε σφαλιάρα από τον Taeil.
Τy: Αγκαλίτσες και φιλάκια ήθελα να πω.
Υ: Ναι ότι πεις. Πήγαινε.
Μου χαμογέλασε με αυτό το χαμόγελο που λατρεύω.
Τον φίλησα στο μάγουλο όπως και τον Taeil και τον Taeyong.
J: Εγώ;
Ε: Εσυ με είπες μικρή.
J: Αφου είσαι.
Του τσίμπησα το μάγουλο και αφου πήρα τα πράγματα μου στάθηκα στο πεζοδρόμιο.
Πήρα μια βαθιά ανάσα. Και αφού τους χαιρέτησα. Ξέρετε που κουνάμε το χέρι μέχρι να φυγει το αμάξι από το οπτικό πεδίο. Και κατευθύνθηκα σέρνοντας τα πράγματα μου μέχρι την πόρτα.
Χτυπησα το κουδούνι και περίμενα.
Λες να μην είναι εδώ;
"Μπααα έχει φασαρία εδώ είναι."
Σήκωσα το χέρι μου για να ξανά χτυπήσω. Αλλά η πόρτα άνοιξε σταματώντας με.
Το χαμόγελο μου σβήστηκε μόλις είδα ότι μπροστά μου αντί για τον Jeno. Ήταν μια κοπέλα. Περίπου στην ηλικία μου. Η οποία φορούσε μόνο μια μπλούζα.
Ελπίζω να μην είναι αυτό που νομίζω...
"Οχι καλέ. Είναι μια άκυρη που της έδωσε να φορέσει μια μπλούζα του."
??: Γεια σου.
Ε: Γεια...
??: Μπορώ να σε βοηθήσω;
Ε: Εμ....
??: Αγάπη μου; έρχεσαι λίγο;
Αγάπη μου... Τον είπε αγάπη μου. Τον βλάκα. Τον ηλίθιο. Θέλω να πάρω ένα βιβλίο χιλίων σελίδων και να του το κοπανάω στο κεφάλι.
Έκανα ένα βήμα πίσω και πήρα μια βαθιά ανάσα. Πρέπει να είμαι ήρεμη. Και να μην του ρίξω τα μπινελίκια που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό.
??: Πες μου μωρό μου.
Καλέ. Μισό. Αυτή δεν είναι η φωνή του Jeno.
??: Μπορείς να βοηθήσεις μια την κοπέλα; Για να παω να ντυθώ.
??: Φυσικά.
Η κοπέλα έφυγε τρέχοντας. Και εγώ μουτζωνα τον εαυτό μου μέσα στο κεφάλι μου.
Ε: Συγνώμη για την ενόχληση. Έχω κάνει λάθος.
??: Θες να σε βοηθήσω ή να σε πάω κάπου;
Ε: Όχι όχι ευχαριστώ.
??: Σίγουρα;
Ε: Βασικά να κάνω μια ερώτηση;
?? : Εννοείται.
Ε: Μήπως ξέρεις κάποιον Jeno.
??: Και ποιος δεν τον ξέρει.
Ε: Μήπως ξέρεις αν είναι εδώ;
??: Μένει ακριβώς απέναντι.
Πάρτα ηλίθια. Δεν ρώτησες τον Taeil ποιο σπίτι είναι.
E: Αααα... Εεεε... Συγνώμη.
??: Δεν πειράζει. Συμβαίνουν αυτά.
Ε: Ναι... Γεια..
Άρπαξα τα πράγματα μου και έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Ρεζίλι.
"Συνηθισμένα πράγματα"
Ρε αι στο δ......
Πέρασα τον δρόμο. Άσχετο. Αλλά όση ώρα είμαι εδώ δεν έχει περάσει αμάξι. Ερημιά στο μεγαλείο της.
"Θα έχεις ησυχία"
Από την μια καλό αλλά από την άλλη....
"Ναι. Σε στιγμές περιεχομένου ακατάλληλους για ανήλικους.... "
Δεν εννοώ αυτό.
Κατευθείαν εκεί εσυ.
"Ότι πεις"
Πήρα μια βαθιά ανάσα και χτυπησα την πόρτα. Κουδουνια δεν έχουν;
"Ναι λες και αν είχε θα ήταν διαφορετικό"
Αυτό να μου πεις.
Η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε μπροστά μου ο Jeno βρεγμένος και μια πετσέτα από την μέση και κάτω.
Δεν νιώθω τα πόδια μου. Και δεν έχει και τίποτα να κρατηθώ. Ουτε καν μια γλάστρα.
J: ο/σ;
Ε: Γ.. Γεια.
J: Τι κάνεις εδώ;
Το βλέμμα του πήγε στις βαλίτσες πίσω μου.
J: Μη μου πεις ότι....
Το χαμόγελο που είχε πριν λίγο εξαφανίστηκε.
Τι έγινε;
J: Πρέπει να γυρίσεις σπίτι.
Ε: Τι;
J: Δεν μπορείς να μείνεις μαζί μου.
Ε: Jen....
Με τράβηξε μέσα και αφου άφησε τα πράγματα μου δίπλα στην πόρτα, την έκλεισε.
J: Περίμενε να ντυθώ και φευγουμε.
Έφυγε με μεγάλα και γρήγορα βήματα ανεβαίνοντας την σκάλα.
Ήμουν η μόνη που πίστευα ότι θα χαιρόταν που θα με έβλεπε απ ότι φαίνεται.
Το να βλέπεις την μαμά σου στην κατάσταση που ήταν η δικιά μου πριν λίγες ώρες είναι ότι χειρότερο.
Και το θέμα είναι όλο αυτό έγινε τζάμπα. Για να γυρίσω την ίδια μέρα.
Κατέβηκε μετά από πέντε λεπτά φορώντας ένα τζιν και μια μπλούζα.
Είναι τόσο απλά ντυμένος και παλι είναι υπέροχος.
