Σήμερα η μέρα είναι περίεργη.
Πολυ περίεργη.
Για να σας εξηγήσω τι έχει γίνει. Το πρωί, βγηκα με τον Jeno και τους φίλους του. Renjun και Jaemin αν θυμάμαι καλά. Και ο φίλος τους που έλειπε ήταν ο Jisung. Στην αρχή ήμουν σαν την μυγα μεσ το γάλα. Ένα κορίτσι ανάμεσα σε τέσσερα αγόρια. Και δεν ήξερα τι να πω. Μην φανώ ηλίθια. Οπότε καθόμουν και κοίταγα το κενό.
Ευτυχώς με έσωσε η κοπέλα του Jisung. Η Jo. Ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Και με την συζήτηση. Ανακαλυψαμε ότι έχουμε πολλά κοινά.
Πήρε ο Taeil τηλέφωνο τον Jeno. Και του είπε ότι θα παμε το βράδυ σε μπαρ. Και ότι δεν έχω κάτι να φορέσω για την περίπτωση. Οπότε έπρεπε να παμε για ψώνια. Και για άλλη μια φορά ευχαριστώ την Jo. Επειδή αν δεν ήταν εκείνη θα έπρεπε να πάω με τον Jeno.
Φανταστείτε την κατάσταση...
Οποτε πηγαμε, ψωνισαμε, όλα καλά. Γυρίσαμε σπίτι.
Και τώρα κάθομαι με την κοπέλα του Jaehyun. Την Somin. Δεν με εμπιστευόταν ο Taeil να ετοιμαστώ μόνη μου οπότε της ζήτησε να με βοηθήσει.
Για να πω την αλήθεια. Δεν πιστευα ότι θα δω τον εαυτό μου έτσι. Με φουστάνι, φτιαγμένα τα μαλλιά, βαμμένη.
Είναι κάτι περίεργο για εμένα.
Τα αγόρια περιμενουν κάτω.
Ο Jeno τελικά δεν θα έρθει.
Η αλήθεια είναι ότι στεναχωριέμαι. Γιατί δεν θα έχω παρέα. Αν και. Όταν είμαστε μπροστά σε κόσμο δεν μου μιλάει. Εκτός και αν είναι οι φίλοι του.
Οποτε το ίδιο θα ήταν.
______________________________________
Η ώρα είναι 12. Και έχουμε έρθει στο κλαμπ από τις 10. Γνώρισα καλυτερα την Somin. Αφού ουτε αυτή έχει με κάποιον να μιλήσει. Οπότε καταλήξαμε στην άκρη του τραπεζιού να μιλάμε για διάφορα θέματα.
Εχω πιει δυο ποτήρια βότκα. Ενώ εγώ δεν έπινα. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα.
Ψιλοπαραπαταω. Και δεν πολυ καταλαβαίνω τι γίνεται. Αλλά νομίζω είμαι εντάξει.
Ο Taeil μαζί με τα αγόρια είναι λίγο εκτός τόπου και χρόνου.
Έχουν πιάσει συζήτηση και δεν ξεκολλάνε.
Σηκώθηκα για να πάω στο μπάνιο. Να ηρεμήσω λίγο γιατί με όλη αυτή τη μουσική, την φωνές και την μυρωδιά από τα τσιγάρα. Και όταν αυτά που καπνίζουν εδώ μέσα κοντεύω να πεθάνω. Έξω δεν βγαίνω. Γιατί είναι κάτι πολυκατοικίες. Εννοώ κάτι άντρες δυο και μέτρα με κάτι μπράτσα να. Και φοβάμαι να περάσω από δίπλα.
Καθώς άνοιξα την πόρτα για το μπάνιο ένα χέρι βρέθηκε πάνω μου. Δεν θα σας πω που. Νομίζω καταλάβατε.
Κατέβηκα το ένα σκαλακι που είχα ανέβει μην πέσω με τα τακουνια. Δεν τα έχω συνηθίσει κιόλας. Γυρισα προς τη μεριά του ηλίθιου για να του φωνάξω. Αλλά σταμάτησα μόλις είδα ποιος ήταν.
Αντε για να σας φυγει και εσάς η απορία.
Ένας από τις πολυκατοικίες. Κοίταξα πίσω μπας και βρω τον Taeil αλλά είναι πολυ μακριά. Σιγά μην με ακουσει. Άρα το μόνο που μου μένει είναι να φυγω. Έκανα ένα βήμα στο πλάι για να γυρίσω. Αλλά το χέρι του βρέθηκε γύρω μου.
? : Τι κάνει ένα μικρό και ωραίο κοριτσάκι εδώ παρά μόνο του.
Τι κάνει; Κλαίει τη μοίρα του.
Ε: Δ... Δεν είμαι... Μόνη μου.
? : Εγώ μόνη σου σε βλέπω.
Εχω τον αόρατο στρατό πίσω μου δεν τον βλέπεις;
? : Γιατί δεν μιλάς ομορφιά μου; Φίλος σου θέλω να γίνω.
Τώρα θα έλεγα τίποτα. Αλλά δεν βγαίνει μιλιά.
Ε: Πρε... Πρέπει να φυγω.
? : Μα γιατί; Δεν σου αρέσει η παρέα μου;
Μωρέ Τι λες;
Έχω καλύτερη παρέα. Και με περιμένει στο τραπέζι. Οοουυυιιιιι.
Έβαλε τα χέρια του στη μέση μου και εκεί που νόμιζα ότι θα βρεθώ ακόμα πιο κοντά του, βρέθηκα 2 μέτρα μακριά και αυτός στο πάτωμα.
Έπιασα το κεφάλι μου από την απότομη κίνηση και κοίταξα όσο μπορουσα μπροστά μου. Κάποιος με ξανθά μαλλιά βαράει την πολυκατοικία.
Καλε αυτός μοιάζει με τον Jeno.
