The Losers Club

27

Na następny dzień była parada, a my staliśmy w zaułku i rozmawialiśmy

- Podobno znaleźli  jego rękę- powiedziała Bev na widok plakatu że zdjęciem jakiegoś chłopaka 
- raz pożyczyłem mu ołówek... - Powiedział Ben
- Jakby o niej zapomniano - Powiedział Bill podnosząc plakat i ukazując taki sam tyle że z Betty Ripson
- Długo jeszcze to potrwa? - zapytał Stan
- To się skończy, przynajmniej na chwilę - powiedział Ben
- co masz na myśli? Spytała Bev
- Gdy czytałem o Derry zrobiłem zestawienie: Eksplozja w hucie w 1908 roku, Gand Bradleya w 1935, Black Spott w 1962, a teraz kolejne dzieciaki.
Najwyraźniej historia powtarza się...
- Co 27 lat - Dokończył Bill.

Potem poszliśmy do parku i kontynuowaliśmy rozmowę
- Podsumujmy, przez cały rok coś pożera dzieciaki, a potem się chibernuje? - zapytał Ed
- To jak z tymi... cykadami, wyłażą z ziemi po 17 latach - powiedział Stan
- Mój dziadek mówi że miasto jest przeklęte... - Skomentował Mike
- Mówił też że zło żeruje na mieszkańcach Derry - Dodał
- To chodzi o coś więcej, każdy widzi co innego... - Powiedział Stan
- Albo... to zna nasze największe lęki - Skomentował Mike
- widziałem trendowatego, chodzącą infekcje - powiedział Eddie
- Nie sądzę, to iluzja.
Wszystko: trendowaty, Georgie kobieta którą widuję...
- Fajna? - zapytał zainteresowany Richie
- Nie Richie  niezbyt!
Ma wykręconą twarz... - Powiedział Stan dopuszczając głowę
- To bez sensu, to tylko koszmary - Dodał
- Potrafię odróżnić jawę od snu - powiedział Mike
- Czyli... Ty też coś widziałeś?  - zapytał Ed
- Kojażycie spalony dom przy Harris - zapytał, a my kiwnęliśmy głowami
- Byłem w środku gdy płonął, mnie uratowano, ale rodzice umknęło w pokoju obok. Próbowali wydrążyć drzwi i uratować mnie, ale było zagorąco.
Gdy znaleźli ich strażacy, skóra ich dłoni przykleiła się do kości.
Wszyscy się czegoś boimy
- Racja - powiedział Richie obracając się do tyłu
- A Ty Rich, czego się boisz? - zapytał Eds
- klaunów - odpowiedział chłopak