Sleeping Beauty (Completed)

Chapter 1

“Aurora, can you get these files for me, nasa environment department… Thank you…”

            Sinundan ko sya nang tingin… Still. Walang pinagbago, an ‘Emotionless girl’ para syang si Aurora ng ‘Sleeping Beauty’… Oo, hindi nga sya natutulog pero kung titignan mo, para lang syang isang natutulog na prinsesa, walang emosyon…

“Sir. Sa budget office po ata tayo magkaka-problema… Ayaw po nilang maglabas ng malaking pera regarding sa second proposal natin..” napatingin ako sa secretary kong kulang na lang ilabas ang lahat sa kanya… And her accent? Tang na parang nang-aakit.

            Kinuha ko yung folder na inabot sakin ng secretary ko…Imbis na pansinin sya, binasa ko na lang ulit yung nakalagay sa loob habang papasok ng opisana ko… Napasabunot ako sa buhok ko dahil sa frustration… Kailangan na naman kasi naming mag-overtime para lusutan yung mga problema sa proposal… Naibagsak ko na lang yung katawan ko sa swivel chair sa pagod…pinikit ko ang mata ko na para bang ang laki-laki ng problema ko…

*knock*knock*

 

“Come in.” I said without opening my eyes..

            Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ko sa office, pero ang tagal ng tunog na inaasahan ko.. I mean is ilang minute na ang nakakalipas pero wala pa ring nagsasalita…

“Pinabibigay po ng daddy nyo, Sir.” napabukas ang mata ko sa narinig kong boses… Bukod kasi sa bago sa pandinig ko… Ang sarap pang pakinggan..

“What’s about that?” tanong ko sa kanya.. Sa totoo lang, hindi ko ugaling magtanong kung ano yung nasa loob ng folder… Obvious naman kasi na nasa loob ng folder yung sagot sa tanong ko… Talagang gusto ko lang ulit marinig yung boses nya…

            Matagal syang nakatingin sa akin…

Inoobserbahan nya ba ako?

            Napapikit ako sa inis nang isang iling lang ang sinagot nya sa akin, yumuko sya katulad ng usual na ginagawa nya kapag nagpapaalam, at tsaka sya lumabas without waiting for my response…

            Muli akong napapikit sa sobrang frustration.. As in sobra sobra na talaga… Gusto ko kasi talagangang marinig yung boses nya.. Parang ang sarap sa tenga… para kasing nakakarelax… Parang kapag narinig mo yun mawawala lahat ng problema at stress na nararamdaman mo.

“Mr. Romuel Josiah Ramos!” napatingin ako sa kakapasok lang na si Klarenz, na binasa pa talaga ang buong pangalan ko. Isa sa sya sa mga kaibigan namin…“Oi. Pare. Sino yung kakalabas lang na yun.” Umupo sya sofa ko na parang welcome na welcome sya.. “Pumapag-ibig ka na ata pare!”

Napatingin ako sa kanya saglit at muling itunuon ang atensyon ko sa folder..“Empleyado ko yun…” I said, while starting to scan the folder na pinabibigay daw ni daddy..

“Oh? Bakit parang di nya ata ako nakita? Hindi man lang  nag-greet sakin?”