🔞 dirty Doctor🔞 (დასრულებული)

2🔞🔞🔞🔞

იმ დღის შემდეგ 2 თვე გავიდა. სკოლა დამთავრდა. ოფიცილურად აღარ მქვია სკოლის მოსწავლე. გუშინ ჩემი დაბადების დღე იყო და 21 წლის გავხდი.. იმ დღის მერე ჩემი სიმპატიური მეზობლისთვის თვალი არ მოკრავს.. დაუჯერებელია არა?! უფროსწორად თავს ვარიდებდი... სახლიდან ან ძალიან ადრე გავდიოდი ან ძალიან გვიან. რომ მას არ შევხვედროდი.. ამიტომ ვინაიდან ჩვენი ერთადერთი შეხვედრის ადგილი ლიფტი იყო, მე ის ამ თვეების მანძილზე ერთხელაც არ მინახავს... თუ შემთხვევით შევამჩნევდი რომ სახლში დაბრუნებისას ისიც ბრუნდებოდა მე7 სართულზე ფეხით ვიწყებდი ასვლას რომ ლიფტში ის არ მენახა... საშინელი სირცხვილის გრძნობა მქონდა. მასთან სექსი მქონდა. და მას შემდეგ არც დაურეკავს, არც მოუწერია. და საერთოდ ისეთი ცივი გამომეტყველებით გამომიშვა კაბინეტიდან, თავი უკანასკნელი ბოზი მეგონა. როგორ გავბედავდი და შევხდებოდი კიდევ, ისე თითქოს მართლა არაფერი მომხდარა..?!

მაღაზიაში ვიყავი ჩასული, მოკლე კაბა მეცვა საჯდომს ოდნავ ფარავდა, შავი მოკლე მკლავიანი მაისური მეცვა ლიფის გარეშე. საღამოს 6 საათი იყო და გარშემო კარგად მიმოვიხედე, რომ ექიმის მანქანა დამენახა თუ მოვიდოდა. თუმცა არავინ ჩანდა. ლიფტი გამოვიძახე. მაღლიდან ჩამოდიოდა და გარაჟის სართულზეც არ ჰქონდა გამოძახე. ამიტომ თავისუფლად შევედიმ კარები უკვე იხურებოდა როდესაც ვიღაცის ფეხმა ის შეაჩერა. თვალი ავადევნე ფეხს, როდესაც მისი სახე დავინახე სუნთქვა შემეკრა.
- გამარჯობა ექიმო! - ძვლივს ამობილიღლუღე სუნთქვა შეკრულმა.
- გამარჯობა სოჰიონ...
და ჩემს უკან დადგა ლიფტის კუთხეს მიეყრდნო.
მე-8 სართულს მიაჭირა თითი და ლიფტიც დაიძრა... ჩუმად ვდგავატ ლიფტში, ისიც ხმას არ იღებს.. ვუყურებ ციფერბლატს როგორ იცვლება სართულები. იეცრად ვგრძნობ როგორ ეხება ჩემს საჯდომ მხურვალე ხელი ..
- რრ..ას.. აკე...თებთ... - კანკალით მივუბრუნდი ექიმ პაკს..
- არაფერს... - ცივი ტონით მითხრა.
აგრამ მისი ხელი აშკარად ჩემს საჯდომზე დაცურავდა. მოკლე ქვედაბოლოდ გამო პირდაპირ შიშველ საჯდომს ეხებოდა და ხელს ზუსტა დუნდულებს შორის მკიდებდა. თითით ხაზს მიუყვებოდა და ოდნავ ანუს ეხებოდა საცვლების ზემოდან. ამაზე ცოტა შვეკრთდი...
ლიფტის კედელს მოვეჭიდე...
- ექიმო პაკ გთხოვთ...
- ხომ გითხარი ჩანიოლი დამიძახეთქო. უეცრად მომაბრუნა თავისკენ და ლიფტის კედელს მიმაბჯინა...
- სოჰიონ იმ დღის მერე არავიმ შეგხებია?
- აა...რ...ა -ისევ ამოვიკნავლე... და უკვე თითქმის ცრემლებიც გადმომცვივდა...
- ძალიან მაღიზიანებს ის რომ ასეთი სუფთა ხარ... - სიბრაზით თქვა და თან გოგოს სახესთან მძიმედ სუნთქავდა... თქვა სიტყვა და გოგოს ტუჩებში აკოცა... გოგო პირს არ ხსნიდა, არ უნდოდა ეკოცნა თუმცა ბიჭის ხელი კ მის საჯდომს არ მოაცილა და ანუსზე უფრო ძლიერ აწვებოდა.. გოგო იღგზნებოდა და პირიც ოდნავ შეეხსნა როდესაც კვნესა მოსძვრა მის ბაგეებს . შემდეგ ოდნავ მოშორდა ბიჭი...
- გუშინ დაბადების დღე გქონდა ხომ? - მძიმედ სუნთქავდა ბიჭი..
- საიდან იცი?
- ანკეტაში ეწერა კარგი მახსივრობა მაქვს... სახლში საჩუქარი მაქვს ამოხვალ?
- არა! - დაუფიქრებლად გავეცი პასუხი...
- კარგი! - ჩანიოლი მოშორდა გოგოს და გზა დაუთმო. სოჰიონმა ვერც კი შეამჩნია ისე აღმოჩნდა მე-7 სართულზე.
სანამ ლიფტის კარები დაიკეტა ჩანიოლმა მიაძახა...
- სოჰიონ 804...
და კარებიც დაიკერა..