50 Shades of Daniel [Kathniel Fanfic]

Chapter 16

Hey Pusa. Are you okay? Natulala ka na dyan. Untag sakin ni Quen. Memories. Hindi ko nakakalimutan lahat ng nangyari sakin 4 years ago. And it still haunts me. Nagaalala si mama sa akin? Oh really. Naisip ba niya ko nung mas pinili nya yung lalake nya over me or yung mga panahong sinasaktan niya ko dahil sa kasalanan na hindi naman ako ang may gawa. Ngayon lang siya kinakain ng konsensya nya sa nagawa niya sa sarili nyang anak.

Hey Kath. It's okay to cry. Wag mong pigilin. I'm here for you. Sorry kung wala ako sa tabi mo ng mangyari lahat ng to. But I'll make sure I'll make it up to you. Promise. Sabi nito sabay akbay sakin. Kelan ba ko huling umiyak? Nung araw na umalis ako sa bahay. The last time I cried was 4 years ago at sinisigurado kong hindi na ko iiyak.

I'm okay Quen. Bakit naman ako iiyak? That was 4 years ago and look at me. Kinaya ko diba.

Hindi ibig sabihin na umiyak ka mahina ka na Kath.

Hindi rin ibig sabihin na may pinagdaanan ako kailangan ko ng umiyak. I defended.

Can I tell Tita Tasia that youre here in Manila? he asked. Fucking no way. Ayoko na siyang makita.

Go ahead Quen. Pero hindi ko maipapangakong kakausapin pa kita. I then left. Wala siyang alam sa lahat ng pinagdaanan ko. Sa lahat ng hirap ko. Bakit parang sa mama ko pa siya naaawa. Fuck.

Kath!!! Sigaw nito. I didn't look back. I felt betrayed. Bakit yung bestfriend ko na dapat kakampi ko parang mas kampi pa sa taong nanakit sakin.

I was about to reach my house when I saw a familiar car. It's his. Wtf is he doing in here.

Ms. Bernardo. It's past 1am already. Pagsita nito. Aba. Tatay ba kita mokong? Ano ako may curfew?

Galing akong work. I find myself explaining. Wait lang! Bakit ko ba kailangan magexplain sa mokong na to.

Been there and you are not there. Shocks! Huli ka balbon na nagsisinungaling. Where have you been? He added. Nakakunot ang noo nito. Ano bang pake niya.

I met an old friend. Pag amin ko. Nagbaba ako ng tingin. Napakagat ako sa labi ko. Guilty. I am indeed guilty. Wait nga lang! Bakit alam niya kung saan ako nagwowork?!

Paano mo nalaman na don ako nagwowork? I asked curiously.

I have my ways Ms. Bernardo. Sabi nito sabay lapit sakin. Palapit ng palapit hanggang isang dangkal na lang ang layo niya sakin.

Dugdug - Dugdug - Dugdug - - -

He hold up my chin and I don't have a choice but to look at him. Fuck. Mukha siyang galit. An angry handsome creature.

And before telling me a fucking lie. Think several times. Dahil bago pa ko magtanong. Alam ko na ang sagot. He added in a serious tone. Nangatog yung tuhod ko mga bes. Muntikan na ko mapaupo kung hindi lang niya ko nahawakan sa magkabilang braso ko.

Natatakot ako. Natatakot ako sa kanya. Para kong maiiyak.

Can you stand up? I'm letting you go. He was taken aback. Nakita niya siguro yung takot sa mukha ko.

Y---essss... I'm shaking and out of words. Siya lang ang nakakagawa sakin nito. Ang matapang na Kathryn Chandria Bernardo kayang takutin ng isang Daniel James Padilla. Binitiwan na niya ko at lumayo sakin.

Charmaine mentioned you want to talk to me. In regards to what? He asked. Kaya pala andito siya para alng don?

Ms. Cruz..... Uhmmm.. Ano kasi... I'm stuttering. Fuck. Fix yourself.

Adviser of the journalism club... What does she want?

Photoshoot...

Tomorrow - 8am - my office. He then when to his car and left.

Uhmmm.. Yun na yun? Payag na siya ganern??? OMG.

~~~~~~~~~~~
End of Chapter 16

Shocks ang hirap magisip kapag may sakit. Hahaha... Pero dahil nangako ako sa i yo na palagi na maguupdate I'm trying my best to do so.

Votes and comments naman dyan..

😍😍😍