50 Shades of Daniel [Kathniel Fanfic]

Chapter 20

He grins. 

After you Ms. Bernardo. He leans closer. Akala ko hahalikan ako ni mokong. Yun pala bubuksan lang yung pinto. Assumera ka Kathryn. He stands up straight , holding his hand out for me to go first.

Naglakad kami palabas ng office niya. Should I start a conversation? Ano naman ang sasabihin ko. My mind is suddenly paralyzed. Hindi ako makapagisip. 

Nagulat na lang ako ng bigla siyang magsalita.

Matagal na kayong magkakilala ni Joshua? So si Joshua nanaman po ang topic namin. Ano ba! Anong issue niya kay Joshua. Bet niya ata… hahaha… Charot.

Since freshman year. He’s my best friend.

Hmmmm… he replied. Parang nagiisip. Ano kayang iniisip nito.

We were about to reach his car when we saw two freshman kissing passionately. Nagulat ako ng bongga. Hindi ko alam kung saan ako titingin. Hindi ko napigilang tumingin kay Daniel. Nakayuko siya pero nakangiti. He then looked at me. Ako naman ang napayuko sabay kagat sa labi ko. Shit. Pulang pula na ata ako.

Bigla na lang niyang hinawakan yung kamay ko at hinila ako papunta sa kotse niya. Magkaholding hands kami! Like MAGKAHOLDING HANDS!!! Biglang nanlamig yung buong katawan ko. He has this effect on me. 

Sa parking talaga? Biglang sabi nito as we reached his car. He then let go of my hand and open his cars door.

Hindi na ko sumagot. Tahimik lang kami sa kotse niya hanggang makarating sa coffee shop.

Hanap ka na ng upuan. Ako na oorder. Anong gusto mo? He asked politely. Mabait naman yan eh. Bipolar lang. Hahaha.

English Breakfast Tea, Bag out. 

Tinaasan ba naman ako ng kilay ng mokong. 

Coffee?

Hindi ako fan.

Ngumiti na lang ito. Okay Tea, Bag Out. Anything to eat?

Hindi ako gutom. Makasama ka pa lang busog na ko. Charot ulit. Hahahaha...

Allright. Sagot nito sabay alis.

Pagbalik nito may dalang Coffee, Tea, Donut at Muffin.

Here's your order Ms. Bernardo. Tea, Bag out. Donut. Sabay lapag ng pagkain sa harap ko.

Hindi ako umorder ng donut. Hindi ako gutom.

You should eat.

Hindi nga ko gutom... Pagtanggi ko ulit. Ang kulit naman ng lalaking ito.

I don't like my girl starving. He said seriously sabay titig nanaman sakin. Anong sabi ng mokong???

I don't like my girl starving.

I don't like my girl starving.

I don't like my girl starving.

My girl...

My girl...

I'm not yours Mr. Padilla to begin with. Sabay taas ng kilay kong bagong ahit. Pero bakit parang kinikilig ako. Pero no way.. hindi dapat niya mahalata.

Wag pakasigurado Ms. Bernardo.

Wag pakasigurado...

~~~~~~~~~~~~~~~
Chapter 20

Wag pakasigurado guys.
HAHAHA