Poznam Cię 2

9.

- Więc? - Spytałam biorąc łyk ciepłej kawy

Za oknem padało dość mocno. Pogoda w telefonie nas nie zawiodła!

- Więc co? - Zmarszczył brwi i sam wziął łyka kawy

- Czemu chciałeś się spotkać?

- Powspominać - Wzruszył ramionami - Zostajesz na stałe?

- Tak - Uśmiechnęłam się lekko

- To dobrze - Posłał mi cwaniacki uśmiech

- No nie wiem

- Czemu?

- Bo muszę Cię oglądać

- Wątpię, że akurat to Ci przeszkadza - Puścił mi oczko - Stęskniłem się

- I dobrze

- Jesteś naprawdę taka sama jak kiedyś - Przewrócił rozbawiony oczami - Więc czemu wróciłaś?

- Bo rodzice mnie wkurwiali - Westchnęłam

- Czym?

- Kłócili się ciągle, a jak próbowałam to jakkolwiek załagodzić to oni odrazu się na mnie darli - Wzięłam łyka kawy - I się spakowałam i jestem

- Gdzie Ty teraz mieszkasz?

- Co Ty taki ciekawski? - Zmarszczyłam brwi

- Ciekawi mnie to po prostu - Odpowiedział i również wziął łyka

- No... eh - Przewróciłam oczami - Mieszkałam w hotelu, ale teraz pomieszkuje u Seleny

- Wiesz tęskniłem naprawdę za Tobą - Przyznał

- Hm... Powiedzmy, że ja za Tobą też - Uśmiechnęłam się

Choć nie chciałam tego przyznać to tęskniłam za nim najbardziej. Brakowało mi go cholernie i cieszy mnie to, że jest tu teraz ze mną.

***

Właśnie miałam wchodzić do jego auta, ale przygwoździł mnie do niego o maskę i patrzał wprost na moje oczy.

- Pada Isaac - Zwróciłam mu uwagę

- Pieprzyć to

Wpił się w moje usta namiętnie i po chwili jak ogarnęłam co się dzieję oddałam mu pocałunek.