Biri ünlü doktor,biri hemşire
Aynı hastaneye düşüp, birbirlerine sinir olurlarsa
ve yıllar önce beşik kertmesi olduklarını öğrendiklerinde zorla evlendirilseler ne mi olur??
gelin hep beraber görelim
Enzel ve Emre'nin masalı :)
Ellerini iki yanıma...
B-ben özür dilerim dedim kalktım ve odadan çıktım rezil olmuştum çok sakardım utançtan yerin dibine girebilirdim Üzerimi değiştirdim ve hastaneden çıkıp arabama binip eve geldim "hoşgeldin kızım" dedi babannem "hoşbuldum babanne" dedim "hadi ellerini yıkada gel yemek hazır" dedi "tamam, Ahmet nerde" dedim "arkadaşlarıyla yiycekmis" dedi "tamam ben ararım onu bakalım nerde geziyormuş" dedim ve odama çıkıp ellerimi yıkadım telefonumu alıp Ahmet'i aradım "alo abla" dedi "alo Ahmet nerdesin" dedim "arkaşlarla yemek yedim eve geçiyorum" dedi "tamam görüşürüz dikkatli gel" dedim "tamam" dedi ve kapattım mutfağa gittim babannem oturumuş yemekleri koyuyordu "acıktım valla ya" dedim "afiyet olsun" dedi ama birşey vardı sanki "hayırdır babanne birseymi var" dedim "yok kızım hadi yemeğimizi yiyelim" dedi kafamı salladım ve yemeğimi yemeye devam ettim Yemekten sonra mutfağı topladım şimdi babannem le beraber salonda oturuyorduk kapı çaldı kalkıp kapıyı açtım Ahmet gelmişti babannem "kim o" dedi "hayırsız kardeşim" dedim güldüm "hoşbuldum abla" dedi Ahmet ve içeri girdi "hoşgeldin" dedim ve bende salona geçtim "enzel gel bakım seninle birşey konuşucam" dedi babannem "hayırdır babanne" dedim ve yanına oturdum ahmette gelmişti "kızım sana bir şey diycem ama celallenme" dedi "hayırdır kötü birşeymi "yok çok güzel birşey ama senin hoşuna gitmeye bilir" dedi "söyle" dedim "hani sen çok küçükken Ahmet yeni doğmuş tu ben çalışıyordum emekli olmamıştım ben sizi bir teyzeye bırakırdım benimle aynı yaşlardaydı onunda bir torunu vardı oda ona bakardı benim size baktığım gibi senden 2 yaş büyük ve biz o zaman birbirimize bir söz verdik büyüyünce evlenme yaşınız gelince sizi evlendirmek için yani senin bir beşik kertmen var ve onunla evleniceksin" dedi, şok olmustum benim beşik kertmem vardı ve babannem beni onunla evlendirecekti asla evlenmezdim tanımadığım bir adamla hicmi düşünmüyordu babannem beni, gözlerim doldu "asla evlenmem böyle bir saçmalık olabilirmi ya sen beni hiçmi düşünmedin babanne ya hiçmi nasıl bir insan nerden bilelim sana inanamıyorum" diye bağırdım göz yaslarım artık akıyordu "kızım seneler önce verilen bir söz bu mecbur evleniceksin" dedi babannem "asla evlenmem" dedim "bencede babanne saçmalık bu" dedi Ahmet "ikinizde susun bakıyım ben bu sözü seneler önce verdim" dedi "beni hiçmi düşünmedin asla evlenmem" dedim ve odama çıktım yatağıma oturup ağlamaya devam ettim kapım açıldı ve içeriye Ahmet girdi Yanıma gelip bana sarıldı "b-ben evlenmek istemiyorum o adamı tanımadan sevmeden nasıl evlenirim" dedim "biliyorum abla bende hiç istemiyorum ama babannem çok ciddi" dedi "evet" dedim.
Sabah alarm sesine kalmadan kalktım çünkü gece hiç uyumamıştım yatağımdan kalkıp duşa girdim duştan çıkınca
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giydim saçlarımı at kuyruğu yaptım makyaj yapmadım zaten işe gitmek istemiyordum bide ona uğraşamazdım çantamı alıp assağıya indim babannem ve ahmet mutfaktaydı hicbirsey demeden evden çıktım babannem arkamdan seslenmişti ama duymamazlıktan geldim Hastaneye gidince üniformamı giydim toplanma yerine gittim "günaydın" dedi gizem ve Mert "günaydın" dedim "hayırdır mutsuz gibisin" dedi gizem "yok birşey" dedim kısa zaman sonra emre ve Ali hoca geldi emre hocada mutsuz gibiydi gerçi o hiç gülmüyordu Ali hoca ise hep güler yüzlüydü beni görünce gülümsedi bende güldüm ve Emre hocanın yanına geçtim "enzel bugün ameliyat olan ve dünkü ameliyat olan hastaları gün içinde sen kontrol ediceksin" dedi "tamam" dedim ve dosyamı alıp hastaların yanına gittim.
Öğle arası olunca acile indim canım birşey istemiyordu yapacak işimde yoktu en iyisi acile gidip orada kafamı dağıtmaktı acile giderken Ali hoca yı gördüm "enzel merhaba" dedi "merhaba hocam" dedim "hayırdır yemek yemiycekmisin" dedi "e şey canım istemiyor yapılacak işim yok o yüzden acile iniyorum" dedim "olmaz öyle git yemek ye" dedi "yok hocam sağolun" dedim "peki nasıl istiyorsan ama akşam beraber yersek" dedi "bilmemki" dedim "olur olur hadi akşam görüşürüz kapıda beklerim" dedi ve gitti bende gülüp acile gittim.
Akşam olunca hastaneden çıktım Ahmet'e geç geliceğime dair mesaj attim, Ali hoca kapının önünde bekliyordu gülüp yanına gittim "merhaba hocam" dedim "merhaba, gidelimmi" dedi "benim arabam var sizi takip etsem" dedim "tamam olur" dedi "tamam o zaman" dedim "köfte ekmek severmisin?" Dedi "bayılırım" dedim "o zaman seni mutlu edecek bir yere gidicez" dedi güldüm ve arabama geçtim Ali hoca arabayı hareket ettirince onu takip ettim
Sahil kenarında bir köfte ekmekciye gelmiştik arabayı park edip Ali hocanın yanına gittim ve beraber köfte ekmek ve ayran aldık boş bir yer bulup oturduk "akşamları çoğunluk buraya gelirim ve hiç bıkmam" dedi "kim köfte ekmekten bıkarki" dedim "aynen öyle" dedi ve devam etti "bana kendinden bahsetsene" dedi "23 yaşındayım doğma büyüme istanbulluyum bir erkek kardeşim var babannem ve kardeşimle yaşıyorum" dedim "neden?" Dedi "annem kardeşimin doğumunda öldü babam yurt dışına gitti babannem sahiplendi bizi saolsun" dedim "anneannenler?" Dedi "bakmadılar istemediler yanlarında zaten ölmüşler sanırım" dedim "anladım üzüldüm ama size bakan bir babannem olmuş buna sevinmelisin, çocuk yetiştirme yurdu nada verebilirdi" dedi "evet bu yüzden onun hakkını ödeyemem" dedim "aynen öyle" dedi "siz kendinizden bahsedin" dedim "Ankara'da doğdum büyüdüm tayinim buraya çıktı 5 senedir burdayım ailem Ankara'da bir ablam var ve 25 yaşındayım" dedi "ailenizden uzakta kalmak zordur" dedim "ilk başlarda çok zorlandım ama insan alışıyor" dedi.
Ali hocayla yemek yedikten sonra sahilde yürüdük gerçekten çok iyi birisiydi ve çok eğlenmistim,daha sonra eve geldim ve salona geçtim "neden geç geldin kuzum merak ettim" dedi babannem "bir arkadaşımla yemek yedim merak edilecek birşey yok" dedim ve koltuğa oturdum ahmetde buradaydı "böyle yapma kuzum seneler önce verilen bir söz bu ve yapmamız gerek" dedi "peki geleceği hiçmi düşünmedin enzel ne ister ilerde kimle evlenmek ister diye" dedim "başka birimi var kızım" dedi "hayır başka biri yok ama tanımadığım bir adamla evlenmek istemiyorum" dedim "kızım bak o da doktor meslektaşımız yarın akşam yemeğe bize gelecekler tanışırsın yapma böyle evlen iyi anlaşırsınız siz beşik kertmesi siniz" dedi "yok artık ya gerçekten banane doktorsa banane beşik kertmesiysek ve ben o adamla iyi anlaşmam hem bakalım o kabul edicekmi benimle evlenmeyi" dedim "o kabuk etmiş" dedi "ne?" Dedim "eğer o adamla evlenmezsen hakkımı helal etmem sözümü çiğnetemem" dedi "yok artık ya" dedim, babannemin bende çok büyük hakkı vardı eğer helal etmeseydi ne yapardım o bize senelerce bakmıştı evet tanımadığım biriyle evlenmek çok kötüydü hem belki anlaşamayıp boşanırdık bide o adam nasıl hemen kabul etmişti, ama benimde başka çarem yoktu "tamam evlenicem" dedim ve gözümden yaş aktı Ahmet ise üzgün bir şekilde bana bakıyordu Odama çıkıp kıyafetlerimden kurtulup geceliklerimi giydim saçlarımı yeniden topladım makyajımı silip yatağıma girdim ve kitap okumaya başladım ama hiçbir şey anlamadım çünkü beynimi düşüncelerim ele geçiriyordu acaba nasıl biri olacak? Diye düşünmekten alıkoyamıyordum evlenmek istediğim kişi sevdiğim adam olucaktı hayallerim buydu ama babannem hepsini alt üst etti yarın bize geliceklerdi ve kim nasıl biri olduğunu görücektim, Kafamdaki düşüncelerle ne zaman uykuya daldığımı fark etmemiştim.
