Truth Bites

Η αξία μας

Κι ας μας λένε τρελούς,
εμείς ξέρουμε την αξία μας.

Ξέρουμε πότε να ανεμίζουμε λευκό πανί,
πότε να αφήσουμε το σκοινί να γλιστρήσει από τα πληγωμένα και γδαρμένα χέρια μας,
πότε να σταματήσουμε τα όνειρα και τις ευχές σε πεφταστέρια.

Όχι όταν νιώθουμε αδύναμοι ή όταν χάνουμε την γη κάτω από τα λυγισμένα μας γόνατα.

Τότε σφίγγουμε τα δόντια και χώνουμε το πανί βαθιά μες στην τσέπη, τα νύχια μας μέσα στο σκοινί και ευχόμαστε μέχρι και στον ήλιο που δύει.

Παραιτούμαστε όταν δεν υπάρχει πλέον λόγος να φωνάζουμε σε τοίχους.

Όταν μένοντας ριψοκινδυνεύουμε να χάσουμε κομμάτια της αξιοπρέπειας μας.
Γιατί, ναι, είμαστε εγωιστές και ίσως αλαζόνες.
Όχι γιατί πιστεύουμε ότι από όλα τα στάχια που μας περιτριγυρίζουν εμείς ξεχωρίζουμε,
αλλά επειδή ξέρουμε.

Ξέρουμε ότι στις πιο δύσκολες στιγμές
και στα πιο σκοτεινά μονοπάτια,
όταν θα έχουμε χάσει τα πάντα,
το μόνο που μας μένει
είναι ο εαυτός μας.

Κι αρνούμαστε να τον θυσιάσουμε για ψυχές αχάριστες και αχόρταγες,
για καρδιές μαύρες και εγωιστικές,
για πνεύματα επικριτικά και μισαλλόδοξα.

Κρατάμε τα ευαίσθητα κομμάτια της ύπαρξής μας
για τα (προς το παρόν) ανεκπλήρωτα όνειρά μας,
για τους μεγάλους έρωτες που δεν γνωρίσαμε (ακόμα)
και τις φιλοδοξίες που (μέχρι τώρα) δεν έχουμε ικανοποιήσει.

Για εκείνα τα λόγια που ψιθυρίζουμε στον ήλιο που ανατέλλει.