Story Of Us

Chapter 21

UNO’s POV:

“… and please, ayokong makipag usap sa mga taong pangunahing sakit sa lipunan.”

After niyang sabihin yan. Tuluyan na siyang umalis. Napayuko ako sa sinabi niya. I didn’t expect na masasabi niya yun. Pero totoo naman siguro. Sakit nga siguro ako sa lipunan. Tangina naman kase bat ba kasi kami natalo nung araw na yun. Ayan pag minamalas nga naman nameet ko pa ang babaeng to. Ang sakit niya magsalita huh. Sapul eh. Para naman akong nabroken dito. Di ko na lang pinansin. Sus wala yan mas masakit pa mabugbog no. UNO salita lang yung sinabi ng babaeng yun. Wala yun. Paker lang.

Pagkatapos kong ihulog ang mga bulaklak sa balon, para yun sa taong importante at sobrang mahalaga sakin. Namimiss ko na siya :(

Hapon na rin. Nakipag sapakan na naman ang grupo ko sa school grounds kanina psh lakas loob ng mga pipichuging gang dito wala namang panama samin di nga ako nagalusan. Ehem. Lagi naman haha. Sa  gwapo kong to mahiya naman silang galusan to. Edi kami ang nagwagi. Bullshit lang yang redwolves eh may araw din yan.

“… and please, ayokong makipag usap sa mga taong pangunahing sakit sa lipunan.”

ay pakshit lang! naalala ko na naman. Palabas na ako sa garden nang sumagi na naman yan sa isip ko. yung babaeng yun papahunting ko yun pag ako nabanas at napuno sa kanya. Pasalamat siya maganda siya argh. I fucking hate her kahit di ko siya kilala. First impression palang bagsak ka na sakin. Peste. Pero may respeto pa rin ako sa babae ah gentleman kaya ako. Naks.

Pumunta na ako sa tanbayan ng Area 11 tss. Wala namang magagawang matino dito sa loob ng campus eh. Pano ba naman puro contests? Tch. Pake ko ba dun?

“Hi kuya… ano po sana… uhm.. pwede po bang.. aish.. omg. Ang hirap naman neto.” Kinalabit ako ng babaeng masasabi kong ka year ko rin.

Ano naman problema neto?

Sinamaan ko siya ng tingin. Pano ba naman utal utal mag salita. Nu ba yan magkaka intindihan tayo niyan.

“ano..kuya naman.. ihhh. Paker.. ayoko neto. Shet” at minumura pa ata ako ng babaeng ito ah.

-___________________-

“ano bang problema mo? Kung wala kang sasabihin umalis ka sa harap ko.” kabadtrip eh. Badtrip na nga ako kanina sa graden dito na naman? Ang malas ng araw na to. Nilagpasan ko na siya. pero..

“kuyaaaaaaaaaaaa wait lang po. Teka lang. chill. Relax okay?” hinarapangan niya na naman ang dinadaanan ko.

-__________________-++++

“ANO BA KASING PROBLEMA MO?” di ko na kinaya. Nasigawan ko na ampota. Kakainis talaga. Pag ganitong badtrip ako lumayo kayo sakin.

“Kuya.. sorry ano kasi…” yumuko na siya.

“ANO?” pasigaw kong tanong.

“Ano.. po.. wag ka naman sumigaw oh.please..” mahinahon at nakayuko niyang sabi.

Pssh. Nakonsensya naman ako sa ginawa ko.

“Oh.. ano yun kase?” ayan mahinahon na ah.

“Kuya..kung pwede lang po.. ano.. pumayag ka po sana na… maging par-part-ner ko. sa ano..po.. sa….”

“sa? Ah alam ko na dun bas a marriage booth?” tanong ko.

Tumingin siya sakin at tumango bilang sagot. Naknang nag pout pa.