Chapter 19.1
~message~
smsFrm: Harvey <3
San ka na? tapos na yung practice namin, hintayin kita sa parking lot sa may Red Jaguar. Ingat.
Ayan nagtext na siya. Hayst ang tagal ng text niya ah. Halos 3 hours na akong naghihintay dito sa bench. Gaya nga ng sabi ko sa inyo wala talaga akong appointment kaya ayun tambay na lang ako. Hayst naman eh di makatanggi nyeta talaga.
So ayun im enroute to parking lot. Habang naglalakad may sumagi na naman sa isip ko.
Yung lalaking once na naging savior ko pero MASUNGIT.
Kinabahan naman ako sa sinabi niya kanina lang. pano ba naman kasi kalaban ko siya bukas sa “Tagisan ng Talino”. Yeah competition din yan kasama sa intrams namin ACAD nga lang. di pa naman ako nakapagfocus ngayon. Pano ako makakapagfocus? Paulit ulit yung sinabi niya sakin.
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN”
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN”
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN”
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN”
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN”
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN”
Ayan lang naman yung sinabi niya sakin. FIRST TIME na may nagbanta sakin ng ganyan huh. Sakit sa bangs sobra. Pero di ako WEAK para magpadala sa pagbabanta niya baka strategy niya lang yung para ma out of focus ako. Lul niya ako pa kinalaban niya. Azar siya.
Nang marating ko na yung parking lot natanaw ko na si Harvey. Hayyy~ buti pa tong tao na to kahit walang ginagawa siya lang ang nakakapag pangiti sakin ng walang tamang rason.
Cheesy ampota!
“Eunice.. There you are! Hi. Over here!” tawag sakin ni Harvey.
At ang shet lang ang cool naman ata ng bago niyang kotse! Red Jaguar! Rawr.
Ang hot lang ng red colored car sa kanta. Tapos halatang kakashower lang niya kaya ang pogi pogi naman oh. Tapos knowing na ito pa ang susundo sakin leche! Ang SWERTE ko naman ata.
“Hi Harvey~ matagal ba ako? Sorry” nakakahiya naman natagal pa ata ako.
“No no no. actually kakarating ko lang dito. Ang bilis mo nga eh. Musta nga pala yung inasikaso mo kanina?” he said.
Oww about that? Hehehe wala naman talagang nangyari.
“Oh.. dun ba? Ehe okay naman. Don’t worry.” Sagot ko.
“Hmm. Great so wala ka na palang gagawin.”
“Parang ganun na nga. Why?”
“Lets go out?! Tara lets have a date.”
WHAT THE? Anong sabi niya? Di naman agad nagprocess sa utak ko.
BINABASA MO ANG
Story Of Us
Novela JuvenilYeep yeeep. This story is a absolutely made by the imagination of the Author. nyeeeh. Lahat po ng nilalaman ng story na ito ay mga bagay bagay na lumulutang sa utak ni Author kaya po wag pong ibash. HAHA. Gusto ko lang po ishare yung nasa isip ko. S...
