Chapter 19:
Eunice POV:
Okay! Busy busyhan na kami? Lalo na ako why?
Hello? Its September. At pag ganyang mga panahon na dito sa school matik na yun. INTRAMURALS.
At dahil President ako sa halos lahat ng ACAD Clubs ditto sa school eto ako ngayon. Hassle, Haggard at Stressed. Pero di ko naman pinapahalata sa mga members ko I’m still look strong and firm para naman isipin nila na kayang kaya kong maging President and I deserved this position kahit sa totoo lang….
>_______________<
GUSTO KO NG UMAYAW.
Do I have a choice? Ginusto ko naman to.
Marami din pala akong sasalihang contests.
Aish. Buti pa yung ibang mga estudyante paeasy easy lang. pano ba naman nasabi ko na ba sa inyo na walang proper class pag intrams? Puro academic contests kasi o kaya naman sports mga ganun lang puro competitions lang.
At speaking of sports competitions? Si Harvey naalala ko na naman. Siya kasi yung naging team captain ng varsity naming pinalayas niya yung dating team captain eh. Walang sinabe. Hahaa naturally magaling talaga si Harvey. Sus ganyan naman lagi ganyan din naman sa wattpad diba? Tss. Ang cliché na nga eh.
[A/N: putspa ang hilig ko ata sa salitang “cliché” naman eh. Yung kaklase ko kasi azar! -_________- ]
So ayun na nga.. since naalala ko siya si Harvey mylabs pupuntahan ko na siya may practice ata sila ngayon bukas pa kasi yung competition nila. So subsubang practice to. Buti nga natapos na ako sa mga gawain ko eh.
When I about to reach the gym. may umepal sa daan ko malapit sa garden.
“Goodluck tomorrow!” sabi niya ng mahina but sapat para marinig ko. Lalagpasan ko na sana siya pero…
“Be prepared! Bukas mo mararamdaman ang pakiramdam ng TALUNAN” sabi niya.
Napahinto ako nun. Nagulat. Naasar. Nabwiset. Pakyu to?
Tiningnan ko lang siya at nagsmirk pa siya? What the? Problema ba neto?
“Tss. As if namang papatalo ako sayo?” inirapan ko siya at dumiretso na ako sa gym.
---------------------
GYM
*prrrrrrrrrrrt*
“Timeout!” sigaw ng couch nila.
Hayst. Kakatapos lang pala nung practice nila.
Agad akong kumuha ng bottled water dun sa container.
Alam kong kelangan ni Harvey to eh.
“Eunice…” si Harvey.
BINABASA MO ANG
Story Of Us
Genç KurguYeep yeeep. This story is a absolutely made by the imagination of the Author. nyeeeh. Lahat po ng nilalaman ng story na ito ay mga bagay bagay na lumulutang sa utak ni Author kaya po wag pong ibash. HAHA. Gusto ko lang po ishare yung nasa isip ko. S...
