|4.Bölüm|Kaybettiğim Tüm Savaşlara

8 0 0
                                    

Söylenmiyor çok şey, susmadan...

Özdemir Asaf

*

"Mira hadisene geç kalacağız!"

"Geldim!"

"Bu kadar makyaja gerek var mıydı Mira?Liseye gidiyoruz,partiye değil."

"Tatlım makyaj olmayınca ayıramıyorlar."dediğinde Hira'nın gözleri Mira'nın sarı saçlarına takılmıştı.Mira bunu fark ettiğinde yüzü düştü.Saçlarını boyatalı fazla olmamıştı ve Hira hala buna alışamamıştı.

"Hadi gidelim."

**

Okula Mutluer ikizleri girince herkes şaşkınlıkla onlara bakmıştı.Okulun en gizemli ve asosyal kızı Hira'nın kopyası,onun yanında gülücükler saçarak yürüyordu.Mira kahverengi saçlarıyla yüzünü kapatarak Pars'a doğru yürüdü.

"Merhaba!"

"Hıhı."

"Bil bakalım bu gün sana ne getirdim!"Dedi sevinçle.Elinde tuttuğu Muzlu sütü arkasına alarak gizlemişti.

Gerçi gizlemesi ne fark ederdi ki,Mira da bunu çok geçmeden fark etti.Pars'ın bakışlarını takip edince Mira'ya baktığını gördü.Diğer okulda ki herkes gibi.

Hira'nın yüzü düşmüştü.Hala Mira'yı izleyen Pars'ın eline Muzlu sütü tutuşturdu ve arkasına dönüp sınıfına doğru yürümeye başladı.Arkasını dönüp hala onu izlediğini görünce burnu sızlamaya başladı.

Aslında çoktan bir savaş kaybetmişti,ama Hira,bunun pek farkında değildi.

*

Pars ve Hira ağacın dibindeki sürekli oturdukları banka doğru yürüyorlardı.

"Dün seni aradım.Niye açmadın?" diye Hira Pars'a soru yöneltirken yavaşça banka oturdular.

"Yanlış anlama.Sadece bir şey mi oldu diye  merak ettim."Dedi utançla.

Fakat Pars onu dinlemiyor,sadece Mira'ya doğru bakıyordu.Hira'nın bunu fark etmesi biraz uzun sürmüştü.Fakat farkettiğinde kırgınlıkla okulun arka bahçesine doğru yürüdü.

Koskocaman öğle teneffüsünü nasıl geçirecekti onu düşünüyordu.Öyle kırgın,öyle yaralanmıştı ki kendi kendine olması hiç sağlıklı olmayacaktı.Hira kendi kendini bitirirdi yoksa.

İşte bu anlarda Pars'a ihtiyaç duyardı.Zaten doğru düzgün sadece bir o zamanlarda konuşabiliyordu Pars'la

Pars onu yaralıyordu.Ama yaralarını saracak tek kişi de Pars'tı.

***

Yüzüme sahte bir gülümseme takarak içeri girdim.Tedirginlikle yürüyordum.Çünkü nereye başvurmam gerektiğini dahi bilmiyordum.Hiçbir yerin yerini bilmiyordum ki!Ortada donmuş bir vaziyette insanları seyrederken bir tane kadın geldi ve bana sarıldı.

Bana sarıldı?

İğrenç parfümü midemi bulandırıyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 21, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Denize Tutulan YosunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin